Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
Met al het gepraat dat op internet circuleert over hoe Vreemdere dingen is weinig spannend omdat het niet kan stoppen zichzelf uit te leggen, Het Stoelenbedrijf Ik heb zojuist een seizoensfinale laten vallen met de titel ‘Minnie Mouse komt terug stond niet op mijn bingokaart’, die het gesprek zou moeten domineren over hoe je een verhaal vertelt vol wendingen, wendingen en onthullingen, terwijl het tegelijkertijd meer vragen oproept dan waar je een stokje voor kunt schudden.
Ik ben hier niet om de finale te bederven als je hem nog niet hebt gezien, maar er is een aantal werkelijk scherpe verhalen te zien die elke thrillerfan zou kunnen waarderen. Vorige week, toen de voorlaatste aflevering werd uitgezonden kort nadat een tweede seizoen was aangekondigd, slaakte ik een zucht van verlichting omdat ik wist dat Tim Robinson en Zach Kanin dit mysterie op geen enkele manier konden afronden met nog maar één aflevering te gaan.
Gelukkig, Het Stoelenbedrijf zal doorgaan, en het vreemde, spiraalvormige mysterie zal ons vanaf hier vrijwel zeker naar nog meer surrealistische en ingewikkelde plaatsen brengen.
Tecca-stoelen gaan diep
Ron zweert zijn kruistocht tegen Tecca-stoelen op te geven en zich op zijn gezin te concentreren nadat hij zijn baas, Jeff (Lou Diamond Phillips), een duw heeft gegeven tijdens een woordenwisseling op de werkplek, en stapt in een soort supervadermodus en besluit het mysterie te laten sterven ter wille van zijn geestelijke gezondheid en gezinsleven. Het probleem is dat we allemaal weten dat Ron niet zo in elkaar zit. Met een nieuw leven ingeblazen en een nieuw leven ingeblazen band met zijn zoon en dochter, begint hij weer te ademen, stil te staan bij zijn gedachten en na te denken over wat er daarna komt als hij zijn baan niet terug kan krijgen.
Jeff, vernederd nadat hij in het bijzijn van het voltallige Fisher Robay-personeel werd ondermijnd, wil de zaken gladstrijken en neemt Ron mee uit eten. Dan waait alles weer open. Ron loopt weg in de overtuiging dat Jeff mogelijk op een belangrijke manier aan Tecca-stoelen is vastgebonden, iets waar hij nog nooit eerder over heeft nagedacht. Plotseling is Ron weer helemaal in de wilde achtervolgingsmodus en probeert hij de implicaties van zich af te schudden, maar de aantrekkingskracht is te sterk.
Hij wordt steeds weer meegesleurd in het mysterie alsof het zijn levensdoel is, en het leidt allemaal tot een onthulling in het derde bedrijf die niemand had kunnen voorspellen. Nu zitten we te wachten op seizoen 2, terwijl we de backcatalogus doorzoeken op zoek naar verborgen aanwijzingen die zouden kunnen wijzen op de nieuwe ontwikkeling.
Surrealistische humor leidt tot oprechte verbindingen
Het dreigende mysterie opzij, Het Stoelenbedrijf weet je hart te raken tijdens de rustigere momenten van Ron. Zich ervan bewust dat hij emotioneel afwezig was geweest tijdens het achtervolgen van Tecca-stoelen, deelt hij eindelijk enkele werkelijk ontroerende scènes met zijn zoon Seth (Will Price) en zijn dochter Natalie (Sophia Lillis). Hun momenten voelen verdiend aan, waardoor alle absurditeit waarin hij verwikkeld is, wordt gegrondvest. Maak het je echter niet te gemakkelijk, want net als je denkt dat de show tot rust komt, wordt het tapijt weer uit de kast getrokken terwijl het mysterie weer oplaait.
Nu zijn drive weer is aangewakkerd, realiseert Ron zich dat hij het titulaire leerstoelenbedrijf moet opsporen dat in het middelpunt van alles staat, omdat er veel meer op het spel staat dan hij had gedacht. Het oorspronkelijke incident op de werkplek was nog maar nauwelijks het begin. Gevangen tussen zijn familie, de plannen van Mike (Joseph Tudisco) en de ingewikkelde motieven van Jeff, komt Ron in een kritieke positie terecht waarin elke keuze tot een ramp kan leiden als hij niet voorzichtig te werk gaat.
Een serie die de moeite waard is om te vernieuwen
Voor het eerst in jaren ben ik oprecht enthousiast over een serieverlenging, en dat komt door Het Stoelenbedrijf. Het is spannend, hilarisch, surrealistisch, angstaanjagend en verfrissend origineel, wat iets wil zeggen gezien de overstromingen streamen platforms de laatste tijd. De cliffhanger is niet goedkoop. Het roept echte vragen op in plaats van je gemakkelijke antwoorden te geven, en het vereist dat je je telefoon neerlegt en de show over je heen laat spoelen.
Vreemdere dingen heeft veel aandacht gekregen voor het aanwakkeren van de trend van ‘kijken op het tweede scherm’, waarbij het publiek expositiedumps nodig heeft om overeind te blijven wanneer ze opkijken van hun telefoon. Het Stoelenbedrijf voelt als het tegenovergestelde. Het beloont aandacht. Er wordt van je verwacht dat je elke draad volgt. En het bewijst dat er nog steeds ruimte is voor shows die erop vertrouwen dat hun publiek bij kan blijven.
Het Stoelenbedrijf streamt op Max.
