Toen Jennifer Austin Molly in de tweede klas ontmoette, werden ze al snel beste vrienden. Ze giechelden door de lessen totdat de leraar hen uit elkaar dreef, wat hen inspireerde om hun eigen taal te bedenken. Ze deelden logeerpartijtjes en gingen op elkaars familievakanties.
Maar ze dreven geleidelijk uit elkaar nadat Austin’s familie naar Duitsland was verhuisd voordat de meisjes naar de middelbare school gingen. Tientallen jaren gingen voorbij voordat ze onlangs opnieuw contact maakten als volwassen vrouwen.
“Sterke vriendschappen blijven echt voor de lange termijn bestaan,” zei Austin, 51. “Zelfs als er tussendoor pauzes zijn en deze vervagen, betekent dat niet dat ze volledig oplossen of vergeten worden. Ze blijven daar altijd hangen als een klein lichtje achterin.”
Vroege vriendschappen behoren tot de diepste: de klasgenoten die fietstochten deelden en hun favoriete snoepje deelden. De huisgenoten die troost boden na een scheiding. Degenen die ons kennen, soms beter dan wij onszelf kennen.
Maar naarmate volwassenen banen en verantwoordelijkheden van gezinnen op zich nemen, kan het een uitdaging zijn om dat te doen blijf verbonden met iedereen van wie we hielden.
Technologie speelt ook een rol. De eenzaamheid is toegenomen sinds de televisie werd uitgevonden en met de introductie geïntensiveerd van smartphonesvolgens psycholoog Marisa Franco, assistent-klinisch professor aan de Universiteit van Maryland en auteur van ‘Platonic’, een boek over de wetenschap van gehechtheid.
Als ze eenmaal het contact met vrienden zijn kwijtgeraakt, aarzelen sommige mensen om contact op te nemen, uit angst voor afwijzing. Maar de meeste mensen aan de ontvangende kant waarderen de inspanning meer dan we verwachten, zei Franco.
“Mensen zijn blij om van hun oude vrienden te horen en staan open voor connecties”, zei ze.
Franco stelt voor om herinneringen op te halen aan een gedeelde herinnering om tijd en afstand te overbruggen. Het kan zoiets simpels zijn als: “Deze foto kwam naar voren en ik realiseerde me net dat ik even bij je wilde inchecken”, zei ze. Stel een bijeenkomst voor. Als de vriend(in) ver weg woont, probeer dan een telefonische afspraak te plannen om bij te praten.
Hieronder zes mensen die probeerden nieuw leven in te blazen verloren vriendschappen nadenken over afstand, verlies en herverbinding.
Een ontbrekend stukje
Heather Robb en Laine DiPasquantonio waren bijna onafscheidelijk toen ze in de twintig waren, toen ze allebei in Boston woonden. Ze gingen naar concerten en gingen samen op vakantie. DiPasquantonio was erbij toen Robb haar toekomstige echtgenoot ontmoette en als bruidsmeisje hun bruiloft bijwoonde.
Maar enige tijd nadat Robb trouwde en DiPasquantonio naar Colorado verhuisde, verspreidde hun vriendenkring zich. Ze kregen het druk met het opvoeden van kinderen, het combineren van banen en het zorgen voor bejaarde ouders.
“Het is verschrikkelijk omdat je niet weet dat het gebeurt”, zei Robb (60) in een gezamenlijk interview. “Ik denk dat het gewoon ruimte en tijd was. We waren allemaal in verschillende steden, we zaten allemaal in die drukke tijd van peuters.”
Jaren gingen voorbij met af en toe kerstkaarten en -teksten, maar weinig betekenisvolle interacties. DiPasquantonio zag op sociale media foto’s van Robb die aan het skiën was en op reis was met andere vrienden. ‘Ik wist niet zeker of er op afstand zoveel ruimte voor mij was’, zei ze.
‘Aww, ik voel me daar slecht bij,’ antwoordde Robb. “Ik zou zeggen dat dit de slechte kant van sociale media is.”
De vrouwen vonden de weg naar elkaar terug toen Robb, president van Heather Robb Communications, in april een zakenreis naar Denver had. Ze belde om te zien of DiPasquantonio wilde komen eten. “Ik wist niet of ze zo blij zou zijn om van mij te horen. Ik had eigenlijk enige angst om contact op te nemen,” zei Robb.
Toen ze dat deed, hoorde Robb dat haar vriendin op het punt stond een operatie te ondergaan vanwege borstkanker. In plaats van samen te komen eten nodigde DiPasquantonio, een plaatsingsspecialist bij Harmony Senior Referrals, Robb uit om een weekend te blijven. Een gemeenschappelijke vriend vloog naar hen toe.
“Ik was zo opgewonden dat je belde en samen wilde komen. Het was geweldig”, zei DiPasquantonio, 63, tijdens hun interview. “Waarom duurde het zo lang, toch?”
Sindsdien zijn ze dichtbij gebleven.
“Het voelt gewoon zo goed. Het voelt alsof er een stukje ontbreekt”, zei Robb.
Doe het gewoon
Reyna Dominguez, 18, had hetzelfde beste vriend sinds het eerste leerjaar. Maar toen Dominguez van Long Island naar Brooklyn verhuisde, ging haar vriendin studeren. Dominguez begon in een salon te werken en hun schema’s kwamen niet overeen. Ongeveer zes maanden gingen voorbij zonder communicatie.
Nadat ze was afgestudeerd aan de cosmetologieschool, sms’te Dominguez haar vriendin om het nieuws te delen.
“Ik was een beetje bang dat ze niet zou reageren. Maar dat deed ze wel, en ik was zo opgelucht en blij”, zei Dominguez.
Nu hebben ze ongeveer één keer per maand contact en zijn ze van plan om samen te komen.
“Het is belangrijk om contact te houden, want soms raak ik eenzaam, alsof ik niemand heb om echt mee te praten”, zei Dominguez. ‘Maar samen met haar weet ze alles over mijn leven.’
Dominguez moedigt iedereen aan om contact op te nemen met een oude vriend om door te gaan. “Ik zeg: doe het gewoon. Je hebt niets te verliezen”, zei ze. “Ik denk dat het ergste wat ze kunnen doen is niet op je reageren, maar ik heb het gevoel dat je nog steeds blij zult zijn met de gedachte: ‘Ik heb het geprobeerd.'”
Dichtbij blijven
De beste vriend van Andrew Snyder sinds groep 5 woont op een vliegreis afstand, maar dat weerhoudt hen er niet van om contact te houden. Ze bellen of mailen elkaar minimaal één keer per maand en zien elkaar meerdere keren per jaar.
Op belangrijke momenten in hun leven hebben ze elkaars huis bezocht “dus als we over dingen praten, kunnen we het ook echt begrijpen”, zegt Snyder, 50, die filosofie en economie doceert in New York City.
Als je in verschillende steden woont, is er werk nodig om verbonden te blijven, maar het is belangrijk voor Snyder, die vindt dat vriendschappen dunner worden naarmate mensen meer tijd besteden aan het kijken naar mobiele telefoonschermen.
“Vriendschap en je eigen eten koken, sporten en buiten zijn, dit zijn de dingen die vroeger het echte leven waren, en nu denk ik dat ze allemaal vervagen,” zei Snyder. “Ik denk niet meer dat het echte probleem tijd is. Ik denk dat het echte probleem een gevoel van overweldiging en een gevoel van uitputting is dat we allemaal voelen.”
Geen spijt
Kim Ventresca, 22, raakte tijdens haar studie vervreemd van haar beste vriendin. Ze stak een paar keer haar hand uit en ze maakten opnieuw verbinding toen de vriendin het moeilijk had. Maar ze stopten weer met praten toen Ventresca door geestelijke gezondheids- en relatieproblemen ging. Uiteindelijk vertelde de andere jonge vrouw aan Ventresca dat ze geen vrienden meer wilde zijn.
“Ik heb nu een paar nieuwe vrienden en ik heb het gevoel dat het waarschijnlijk beter is, omdat sommige dingen met een reden gebeuren”, zei ze. “Ik hoop dat het goed met haar gaat en dat het goed met haar gaat.”
Ventresca, die als social media-manager en receptioniste in New Jersey werkt, zegt dat ze nog steeds aanbeveelt om contact op te nemen met gemiste vrienden, ook al is dat lastig.
‘Het ergste dat kan gebeuren, is dat je ‘op gelezen’, afgeleverd of geweigerd wordt,’ zei ze.
Geheime taal
Nadat Austin’s familie naar Duitsland was verhuisd, zag ze haar beste jeugdvriendin twintig jaar lang niet meer, door een toevallige ontmoeting op een metroplatform in New York City. Ze maakten even opnieuw verbinding, maar het contact verbrak opnieuw.
Molly’s bezoek in 2021 met een van haar kinderen aan een universiteit in de buurt van Austin’s huis bood een nieuwe kans om de vriendschap te herstellen. Sindsdien zijn ze dichtbij gebleven.
“Er veranderde op dat moment iets”, zegt Austin, eigenaar van KindPoint Communications. “De zaken gingen echt beter en we zeiden eigenlijk ronduit: ‘Laten we dit momentum gewoon vasthouden. Laten we niet nog eens twintig jaar wachten.'”
—Cathy Bussewitz, Associated Press
Stuur uw welzijnsvragen en verhaalideeën naar cbussewitz@ap.org. Volg de Be Well-verslaggeving van AP, met de nadruk op welzijn, fitness, voeding en geestelijke gezondheid op https://apnews.com/hub/be-well.
