Een recente kop in de New York Times:‘Hebben vrouwen de werkplek geruïneerd?’– veroorzaakte een vuurstorm op sociale media. Alison Moore, CEO van Chief, het prestigieuze netwerk voor senior vrouwelijke managers, zet dit idee met data en nuance onder druk. Op basis van een exclusief landelijk onderzoek onder vrouwelijke leiders legt Moore uit hoe evoluerende carrièrepaden verkeerd worden geïnterpreteerd, wat de impact is van marktverstoring en waarom vrouwengerichte ruimtes van cruciaal belang blijven.
Dit is een verkorte transcriptie van een interview met Snelle reactiegepresenteerd door de voormalige hoofdredacteur van Snel bedrijf Bob Safian. Van het team achter de Meesters van schaalpodcast, Snelle reactie bevat openhartige gesprekken met de beste bedrijfsleiders van vandaag die in realtime uitdagingen aangaan. Abonneer u op Snelle reactie waar je je podcasts ook vandaan haalt, zodat je nooit meer een aflevering mist.
De omgeving waarin je terecht bent gekomen met het Witte Huis van Trump is nogal verhoogd; discussies over diversiteit zijn verhit. De term DEI is een soort negatief geworden. Hoe kader je waar Chief voor staat in dit soort klimaat?
Er wordt tegenwoordig zeker meer op de zaken gelet dan in het verleden, maar ik denk dat er uiteindelijk een verlangen is naar het creëren van betere, sterkere leiders, betere resultaten, betere besluitvorming en flexibeler denken. Hoewel er verschillende contexten worden gevoerd en gesprekken worden gevoerd rond DEI en de nuances daarvan, is de waarheid dat wanneer je de grote krantenkoppen doorsnijdt, de realiteit hetzelfde blijft: het ondersteunen van leiderschap in een tijd van hoge snelheid van verandering is altijd nuttig, en we bouwen dat toevallig op op een manier die vrouwelijke leiders ondersteunt, en ik denk dat daar veel steun voor is.
Chief publiceerde onlangs in samenwerking met Harris een rapport waarin meer dan duizend vrouwen op senior niveau werden ondervraagd, en het wees op een soort veranderende definitie van misschien wel ambitie en succes, een verschuiving van op safe spelen naar gedurfdere carrièrestappen, die in sommige opzichten optimistischer en krachtiger was dan ik had verwacht.
Er was een hele reeks artikelen verschenen waarin de nadruk lag op veranderingen in de beroepsbevolking en waarin de negatieve goudklomp daarin werd gevonden om dat een beetje in de war te brengen. En ik ontken niet dat deze factoren er niet zijn, maar de ‘she-cession’ komt eraan, vrouwen worden uit de beroepsbevolking gedumpt. De terugkeer naar het ambt werkt niet voor alle vrouwen in de polariteit waarin we ons vandaag bevinden, waarin grote krantenkoppen de enige definitie zijn. We verliezen alle nuance.
En dus voor ons hier, ik kom in februari en ik kijk naar dit ongelooflijk energieke Chief-lidmaatschap en denk: “Dit is wat ik zie. Ik zie mensen reageren en reageren op veranderingen op manieren die innovatief, nieuwsgierig en tot nadenken stemmend zijn, dit niveau van optimisme dat de baas is, dat ze met elkaar communiceren.” Dit is niet alleen de chef die tegen vrouwen zegt dat ze optimistisch moeten zijn, dit is de energie die je voelt tijdens een gesprek.
En dus was de ontstaansgeschiedenis van deze peiling: hoe valideren we dat? En dus geven de vrouwen die we hebben ondervraagd aan dat ze nu ambitieuzer zijn dan ooit, en dat ze in feite energie krijgen van de professionele groei die voor ons ligt, omdat ze het gevoel hebben dat ze meer keuzevrijheid hebben en meer invloed hebben op het stuur van hun eigen loopbaanontwerp dan ze vroeger hadden. Dit is waar die metafoor van de ladder en de steun van sport tot sport tot sport blijft en op koers blijft en op het pad blijft, en dan gebeurt er iets aan de top. Iedereen kan zien dat dit niet noodzakelijkerwijs meer het geval is.
In hoeverre zou de durf volgens u door de economie worden aangestuurd? Het viel mij op dat ruim 80% van de leidinggevenden marktverstoring als motivator noemde. Het lijkt bijna alsof verstoring, ik weet het niet, actie afdwingt?
Ik denk dat de economie zeker altijd een factor zal blijven, maar het is ook zoiets als: kijk naar de consolidatie van de sector. Je kunt kijken naar wat er gebeurt in de mediawereld, je kunt kijken naar wat er gebeurt in de detailhandel. Je kunt kijken naar wat er gebeurt in elke vector en AIdat een rode draad door al deze industrieën loopt, en een rode draad vormt in deze dualiteit van kansen en dreigingen van verandering.
Wordt dat opnieuw als metafoor gebruikt, alleen voor carrièrerichting, niet noodzakelijkerwijs op de bedrijfsladder, maar eerder op de ladder? Is dat de juiste weg voor mij? Wil ik andere opties? Wil ik verschillende vormen van flexibiliteit? Heb ik het soort gereedschap binnen handbereik om dat daadwerkelijk te doen? En dat is wat er gebeurt bij Chief en dat is voor mij heel interessant om te zien en terug te komen van een oprichtingslidmaatschap in 2019 naar waar we nu zijn.
Vrouwen bouwen, plannen maken, wat betekent dat het bedrijfsleven plannen maakt, partnerschappen aangaat en nu anders samenwerkt. Ik denk dat het deksel eraf is voor veel van dat soort dingen voor vrouwen. En dus voel je het optimisme dat uit dit onderzoek naar voren komt, ook al denk ik dat er sprake is van pragmatisme en besef ik dat dit voortkomt uit ontwrichting, maar ontwrichting brengt wel degelijk kansen met zich mee.
Een groot deel van Chief is opgebouwd rond persoonlijke verbinding en gemeenschap, maar persoonlijk is het zo moeilijk op te schalen. En ik weet dat toen ik met je voorganger, Carolyn, sprak, ze sprak over het potentieel van een LinkedIn-achtig product, een Masterclass-achtig product en een dating-app-achtig product. Hoe denk je over de huidige digitale tools voor de gemeenschap versus de IRL-ervaringen? Waar breng je die dingen in evenwicht?
Wat ik vandaag over Chief denk, en ik denk dat dat een zeer nauwkeurige beschrijving was die Carolyn gaf toen dat begon. Ik denk dat we zijn veranderd in deze ruimte met een aantal verschillende componenten. Er zijn intieme ervaringen. Daarmee bedoel ik kleine ruimte-ervaringen waarbij je praat, ziet en deelt over leiderschapsuitdagingen die in een virtuele ervaring zeer de moeite waard kunnen zijn, maar op bepaalde plaatsen en markten kunnen we dat in het echte leven laten gebeuren.
Het hoeft niet of-of te zijn, coaching, één-op-één coaching, dus dat gebeurt soms op een virtueel stuk, dat kan erg de moeite waard zijn, maar als ik een cocktailparty ga houden met andere senioren marketeersdat zou in het echt in het clubhuis moeten zijn. Ik sta op het punt deze week naar LA te gaan voor mijn achtste en dan over twee weken naar San Francisco voor de negende. Negen ChiefX’s dit jaar, en dit is waar negen locaties in het hele land, leden hebben gehad, en het is in het echte leven, en het zijn net rally’s, en ik krijg zoveel energie uit deze dingen.
Het is ongelooflijk. We hebben een aantal sprekers, wat programmering, maar het gaat eigenlijk over dit soort verbindingsenergie tussen Chiefs en andere Chiefs, mensen uit het grote bedrijfsleven die praten met de grondleggers van kleine dingen, mensen die zich in een transitie bevinden, allemaal senior leiders in verschillende delen van hun reis, en deze grote bijeenkomsten zijn beslist IRL en dan afgewisseld met virtuele ervaringen van de juiste grootte.
Mijn volgende focus ligt eigenlijk op de digitale ervaring, de Chief-app, de Chief digitale ervaring in termen van: hoe kunnen we dat als beste lid maken? Het netwerkstuk, het verbindingsstuk, of dat nu de LinkedIn-analogie was die Carolyn bedoelde, dat is waar dat echt tot leven komt, maar het komt tot leven ten dienste van veel ervaringen uit het echte leven voor meerdere gebruikstypen.
Veel van de dingen waarin een vrouwelijke leider geïnteresseerd is, zijn dingen waarin elke leider geïnteresseerd is. Het hoeft niet te maken te hebben met het feit dat het een vrouw is, en dan zijn er nog een aantal dingen die misschien meer van toepassing zijn op vrouwen dan op mannen, hoewel je zou kunnen zeggen dat ze op iedereen van toepassing zijn. Ik heb hier altijd moeite mee gehad toen we zeiden dat je erbij was Snel bedrijf.
Het was voor een pakket dat we deden over de meest creatieve mensen in het bedrijfsleven en er waren mannen en vrouwen bij betrokken, en we deden niet een “machtigste vrouwen in het bedrijfsleven” zoals Fortuin deed. Maar er is iets anders als vrouwen samenkomen zonder mannen, dat ik als man misschien niet helemaal op prijs stel, of dat ik dat wel wil, maar ik weet het niet echt.
Luister, ik denk dat er voor vrouwen in leiderschapsrollen een plaats en een tijd is om samen te zijn en van elkaar te leren, dat is gewoon anders. Het is additief. De gesprekken zijn omdat het carrièretraject van een vrouw verbonden is met dat 360°-beeld van wie ze zijn in het leven. Het maakt die gesprekken alleen maar anders, maar niet noodzakelijkerwijs beter. Ik ben in meerdere coworking-omgevingen geweest waar het mannelijk en vrouwelijk is, dat is ook allemaal geweldig. Ik ben een groot voorstander van beide, echt waar.
