Spoilers voor “Marty Supreme” volgen.
‘Marty Supreme’ van Josh Safdie wel een van de beste films van het jaar – een grappig, spannend, zenuwslopend komediedrama boordevol verrassingen. Een van de grootste verrassingen is hoe goed Kevin O’Leary is als Milton Rockwell, een rijke zakenman die in de baan komt van pingpongspeler Marty Mauser, gespeeld door Timothée Chalamet. O’Leary is geen acteur, maar een echte zakenman die beroemd werd in de tv-spelshow ‘Shark Tank’, waar hij de bijnaam ‘Mr. Wonderful’ gebruikte.
Hier moet ik bekennen dat ik nog nooit een seconde van “Shark Tank” heb gezien, dus ik was niet bekend met O’Leary, behalve dat ik hier en daar zijn naam in bepaalde artikelen las. “Marty Supreme” was mijn eerste echte kennismaking met de man, en ik moet toegeven dat hij echt geweldig is als hij Rockwell speelt (let op: O’Leary heeft er een paar gezegd … twijfelachtig dingen in het echte leven, dus ik geef hier geen commentaar op hem als persoon, maar als acteur die een rol speelt).
O’Leary speelt een verrassend grote rol in de film: dit is niet zomaar een cameo, maar een volwaardige ondersteunende wending. En het script, van Safdie en Ronald Bronstein, geeft de zakenman die acteur is geworden een totaal waanzinnige toespraak aan het einde van de film. We moeten erover praten, en wat het allemaal zou kunnen betekenen.
De mysterieuze Milton Rockwell
In “Marty Supreme” is Marty Mauser van Chalamet een New Yorker uit de jaren vijftig met grote dromen: hij wil een tafeltennisster worden. Anderen lachen om dit idee, maar Marty zet zich volledig in om het werkelijkheid te maken. Onderweg komt hij Rockwell tegen, die via een pennenbedrijf een imperium heeft opgebouwd en getrouwd is met voormalig actrice Kay Stone (Gwyneth Paltrow), met wie Marty een affaire krijgt.
Rockwell, ooit de zakenman, ruikt kansen als hij de snel pratende Marty ontmoet. Maar Marty is zo eigenzinnig dat hij een lucratieve zakelijke deal opblaast en uiteindelijk terug moet kruipen om Rockwells hulp te vragen in het laatste bedrijf van de film. Rockwell is het daarmee eens en zet geld in voor Marty om deel te nemen aan een vervalste pingpongwedstrijd in China tegen Endo (Koto Kawaguchi), een beroemde speler die Marty versloeg tijdens een toernooi aan het begin van de film.
Marty stemt ermee in een duik te nemen om Rockwells geld te verdienen, maar zijn trots raakt gewond en hij eist een herkansing. echt herkansing. Rockwell is woedend dat Marty hem zou bedriegen, wat leidt tot een van de meest memorabele stukjes dialoog in de film. Terwijl Marty zich klaarmaakt om nog een keer Endo te spelen, vertelt hij Rockwell dat hij begrijpt dat hij opnieuw een kans laat liggen en dat hij niets van het geld van de miljonair zal krijgen. Dat brengt ons bij de grote, vreemde toespraak.
‘Ik ben een vampier, ik ben er altijd geweest’
‘Ik zal het je uitleggen,’ zegt Rockwell onheilspellend. “Ik ben geboren in 1601. Ik ben een vampier. Ik ben er altijd al geweest. Ik heb door de eeuwen heen veel Marty Mausers ontmoet. Sommigen van hen kruisten me, sommigen waren niet hetero. Ze waren niet eerlijk. En dat zijn degenen die er nog steeds zijn. Ga eropuit en win dat spel, jij zult hier ook voor altijd zijn. En je zult nooit gelukkig zijn. Dat zal wel zo zijn.” nooit wees blij.”
Marty lacht deze woordenwisseling weg, maar het moment is zo opzienbarend dat ik er even van schrok. Allereerst moeten we uitpakken wat hier wordt gezegd: Rockwell beweert een vampier te zijn. Is hij… letterlijk? Nergens anders in de film is er absoluut geen indicatie van het bovennatuurlijke, en toch geeft de manier waarop de toespraak is geschreven, waarbij Rockwell een specifiek jaartal noemt (“Ik ben geboren in 1601”), en de manier waarop O’Leary die uitspreekt, met een duivelse twinkeling in zijn ogen, je even de tijd om te bedenken dat Rockwell het misschien meent en dat hij het echt meent. is een onsterfelijke vampier.
Of hij is gewoon een griezelige, bedreigende miljonair die Marty’s kooi probeert te rammelen en het feit onderstreept dat Marty’s altijd strevende karakter hem in een man zal veranderen. metaforisch vampier. Dat is inderdaad zo waarschijnlijk hier de meest waarschijnlijke optie. En toch is de scène zo memorabel, zo geladen, zo vreemddat het nog lang na het einde van de film bij je blijft hangen. Misschien zit Milton Rockwell vol onzin. Of misschien, heel misschien, is hij een bloedzuigende vampier die al eeuwen bestaat.
