De afleveringen van Clone Wars die iedereen minstens één keer zou moeten zien

Laten we er niet omheen draaien: het huiswerkpakket “Star Wars” is gigantisch geworden sinds Disney de canon opnieuw heeft opgestart. Terwijl fans van het oude Expanded Universe rouwden om de degradatie, was er een oproep voor meer casual fans. Eindelijk kreeg een universum dat nogal lastig was geworden om in te komen, een nieuwe start.

Maar tien jaar later zitten we weer met hetzelfde probleem, en er is geen grotere eenheid in het curriculum van ‘Catch Up On ‘Star Wars’ dan de geanimeerde shows. Disney+-series met acht afleveringen zijn op dit moment vrij gemakkelijk te verteren, maar de achterstand aan geanimeerde verhalen – die steeds belangrijker zijn geworden in de overheersende franchisegeschiedenis sinds Dave Filoni’s opkomst bij Lucasfilm – wordt vaak aangehaald als een groot obstakel voor nieuwere of meer informele fans die dieper in ‘Star Wars’ duiken. En van de animatieserie, geen enkele is langer of intimiderend dan ‘Star Wars: The Clone Wars’.

Verspreid over zeven seizoenen en 133 afleveringen vertelt ‘The Clone Wars’ enkele van de sterkste ‘Star Wars’-verhalen buiten de kernfilms. George Lucas was zo betrokken bij de creatie ervan dat Disney de show selecteerde als het enige grote werk naast zijn zes films dat van de oude canon naar de nieuwe werd overgebracht. En toch is het niet bepaald een gemakkelijke show om naar te kijken. De vroege seizoenen laten visueel hun leeftijd zien, terwijl de middelste seizoenen gevuld zijn met lethargische bogen. De show heeft vaak moeite om een ​​evenwicht te vinden tussen gemoraliseerde, kindvriendelijke afleveringen en grootschaligere verhaallijnen voor alle fans. Daarom maken we de zaken vandaag een beetje eenvoudiger.

Als je ‘The Clone Wars’ nog niet hebt gezien en niet weet waar je moet beginnen, maak je dan geen zorgen. We gaan vijf van de beste en belangrijkste bogen doornemen, evenals wat ‘bonuslezen’ voor degenen die meer leemten willen opvullen.

De eerste boog die ik aanbeveel komt tegen het einde van seizoen 3 van ‘The Clone Wars’. Lees dat niet als een harde klap op de eerdere delen van de show – er zijn een aantal fantastische dingen in het bijzonder in seizoen 2 – maar bij het kiezen van de absolute essentie moeten we een beetje in de actie springen.

Mortis is in één woord controversieel. Het is tegelijkertijd de meest bizarre boog in heel ‘The Clone Wars’, de belangrijkste (om redenen die zich blijven openbaren) en de meest seismische in termen van de overkoepelende ‘Star Wars’-overlevering. Als je er op de een of andere manier in bent geslaagd om alle verwijzingen naar de magische planeet Mortis in je eigen “Star Wars”-fandom te vermijden, dan is hier de elevator pitch voor deze afleveringen: Anakin Skywalker (Matt Lanter), Obi-Wan Kenobi (James Arnold Taylor) en Ahsoka Tano (Ashley Eckstein) reageren op een ontstressingssignaal diep in de ruimte, waardoor ze uiteindelijk in een vreemde wereld terechtkomen vol met de Force. Daar ontmoeten ze een familie van schijnbare goden met enorme kosmische krachten die de grote licht-donker-dichotomie van de franchise in de microkosmos uitspelen.

Destijds was het gemakkelijk om deze afleveringen te lezen als een leuk, sprookjesachtig zijverhaal – meer metaforisch dan letterlijk. Maar in de jaren daarna zijn de zogenaamde Mortis-goden keer op keer opgedoken, meest recentelijk via verwijzingen in de show “Ahsoka”. Terwijl Lucas deze personages zelf creëerde, blijft Filoni ze dichter bij het middelpunt van de franchise brengen. Als je het volledig wilt begrijpen wat er ook gaat gebeuren in seizoen 2 van ‘Ahsoka’is een snelle blik op deze drie afleveringen waarschijnlijk op zijn plaats.

Van alle bogen die ik hier heb opgenomen, is de Umbara-boog degene met de minste overleveringsimplicaties of verbindend verhalend weefsel met andere ‘Star Wars’-verhalen. Het is echter ook wat velen het stralende moment van de show zouden noemen, en het is absoluut de boog die de eigenlijke titel van de serie het beste belichaamt. Dit zijn klonen, en jongen, ze zijn in oorlog.

Meer dan enige andere reeks afleveringen in de show beschrijven deze vier de realiteit van de oorlog voor de clone troopers van de Republiek. Het begint allemaal in ‘Darkness on Umbara’, waar Anakin wordt weggeroepen van een meedogenloze campagne in de separatistische wereld van Umbara, waardoor de plaatsvervangende Jedi-generaal Pong Krell (Dave Fennoy) het bevel over de 501st krijgt. Kapitein Rex (Dee Bradley Baker), een van de hoofdpersonen uit “The Clone Wars” die niet voorkomt in de prequel-trilogie, is hier echter de echte hoofdrolspeler. Naarmate het verhaal zich ontvouwt, duwen de gewelddadige methoden van Krell Rex en zijn medeklonen naar de rand, waardoor moeilijke confrontaties ontstaan ​​met wat het eigenlijk betekent om soldaat te zijn.

De hoofdverhaallijn is hier geweldig, maar het zijn al het andere aan de randen dat de Umbara-boog echt tot een favoriet bij fans verheft. Nergens in ‘The Clone Wars’ is de titulaire oorlog zelf grimmiger. De animatie schildert een donker, verraderlijk slagveld, en de vijand waarmee de klonen worden geconfronteerd – de Umbarans zelf – geeft een veel grijzere molariteit aan het conflict dan de gebruikelijke droidbataljons.

Voor extra lectuur en een grondigere verkenning van het kloonpersonage Fives (Bradley), die een prominente rol speelt, kun je kijken naar ‘Rookies’ van seizoen 1 en ‘ARC Troopers’ van seizoen 3 voordat je de duisternis van Umbara in duikt.

Vraag een willekeurige ‘Star Wars’-fan die ‘The Clone Wars’ nog niet heeft gezien wat hij ervan weet, en hij zal waarschijnlijk antwoorden: ‘Anakin heeft een padawan, en Darth Maul komt weer tot leven met spinnenpoten.”

Het Maul-materiaal in “Clone Wars” krijgt buitensporig veel aandacht vanwege de populariteit van het personage in de fandom. Hij is het enige waar zelfs de haters van de prequel-trilogie het over eens waren dat het geweldig was aan die films, en in het grote reparatieproject ‘The Clone Wars’ dat werd uitgevoerd op de reputatie van de prequels, werd het terugbrengen van Maul (Sam Witwer) een centrale rode draad.

Hoewel alle Maul- en Maul-aangrenzende afleveringen de moeite waard zijn om te bekijken, komt het echte hoogtepunt van zijn boog in de show tegen het einde van seizoen 5, wanneer hij probeert een crimineel imperium op te bouwen om te wedijveren met zowel de Jedi als het regime van Palpatine. Deze drie afleveringen – ‘Eminence’, ‘Shades of Reason’ en ‘The Lawless’ – zijn uitstekend, en ik zal hier niet te veel details geven uit angst de wendingen te verpesten. Het volstaat te zeggen dat er Mandaloriaanse actie is, ongelooflijk materiaal voor Obi-Wan Kenobi en een van de beste (en nog steeds meest onderschatte) lichtzwaardgevechten in heel ‘Star Wars’.

Om het meeste uit deze boog te halen, wil je met een paar andere beginnen: de Mandaloriaanse saga van seizoen 2 (afleveringen 212-214), de Nightsisters-boog van seizoen 3 (afleveringen 312-314) en de voorgaande reeks Maul-afleveringen (421, 422 en 501). Je zou zelfs ‘Corruption’ en ‘The Academy’ uit seizoen 3 kunnen toevoegen als je echt geniet van alle Mandaloriaanse politiek.

De laatste boog van seizoen 5, die direct na de Shadow Collective-afleveringen wordt uitgezonden, is ‘The Clone Wars’ op zijn best. Als je maar één boog uit deze lijst wilt kiezen om te bekijken, maak er dan deze van – vooral gezien hoe belangrijk het karakter van Ahsoka Tano nog steeds is in de voortdurende ‘Star Wars’-saga.

De installatie hier is vrij eenvoudig. Terwijl de oorlog voortduurt, worden Anakin en Ahsoka teruggeroepen naar Coruscant om een ​​bombardement op de Jedi-tempel te onderzoeken. Hun onderzoek onthult de enorme golf van publieke sentimenten tegen de Jedi, die veel burgers van de Republiek de schuld geven van de oorlog. Terwijl geheimen zich openbaren, wordt de band tussen meester en leerling tot het uiterste gedreven, wat leidt tot enkele van de emotioneel meest resonerende momenten in de hele show en het hoogtepunt, in veel opzichten, van Ahsoka’s boog met Anakin.

Op dit moment kennen de meeste fans de basis van wat hier gebeurt, zelfs als ze de afleveringen niet uit de eerste hand hebben gezien. Maar zelfs als jij dat bent, en je ziet geen zin in het bekijken van deze afleveringen omdat je het einde kent, zou ik je willen aanmoedigen om ze toch te bekijken. Visueel is de show zelden uitmuntender, en de uitvoeringen van Matt Lanter en Ashley Eckstein laten echt het hoogtepunt zien van wat “Star Wars” kan zijn in een geanimeerd formaat.

Voor extra leesmateriaal en een maximale emotionele impact kun je enkele van de vroege verhaallijnen bekijken waarin Anakin en Ahsoka centraal staan, zoals de Ryloth-run van seizoen 1 (afleveringen 119-121), de Citadel-boog van seizoen 3 (afleveringen 318-320), en vooral de Geonosis-boog van seizoen 2 (afleveringen 205-208).

Als je altijd al meer wilde weten over hoe Order 66 eigenlijk werkt nadat je “Star Wars: Episode III – Revenge of the Sith” voor het eerst hebt gezien, dan is dit de boog voor jou. Terwijl hij midden in een campagne zit, begint de terugkerende kloon-hoofdrolspeler Fives te vermoeden dat er misschien meer achter de genetische programmering van hem en zijn broers zit dan op het eerste gezicht lijkt. Terwijl hij dieper graaft, ontvouwt zich een volledige samenzwering die rechtstreeks naar kanselier Palpatine zelf leidt.

De openingsboog en opvallende reeks afleveringen voor seizoen 6 van “The Clone Wars”, dit is weer een serie die grote diepte en context toevoegt aan de gebeurtenissen uit de prequels. Het maakt de kloonpersonages verder menselijk en vormt de basis voor hun ultieme verraad, allemaal met de sterkste teksten en animaties in de serie.

Het is echter vermeldenswaard dat deze afleveringen brachten de werking van Order 66 fundamenteel opnieuw in verbandin een heel andere richting dan hoe het commando werd uitgelegd in Expanded Universe-materiaal zoals de “Republic Commando” -romans van Karen Traviss. Dit was echter het gevolg van het feit dat Lucas rechtstreeks tussenbeide kwam, aangezien seizoen 6 vlak voor de overname van Disney werd geproduceerd.

De laatste boog van “Star Wars: The Clone Wars” is ook een van de absoluut beste. Hoewel de belangrijkste gebeurtenissen hier van tevoren bekend waren dankzij materiaal in “Star Wars Rebels” en andere verwante teksten, zijn het het spektakel en het emotionele crescendo dat deze finale zo hard maakt.

Anakin, Obi-Wan en veel andere kernpersonages uit ‘The Clone Wars’ krijgen hun grote climaxen in de prequel-trilogie, dus het is passend dat de animatieserie de personages centraal stelt die dat niet doen in de laatste reeks afleveringen. Dit is echt een boog over Ahsoka, Maul en de klonen – allemaal personages die verstrikt raken in de straalstroom van de oorlog en de machinaties van Palpatine. Naarmate de afleveringen de gebeurtenissen van 2011 inhalen en beginnen te overlappen “Revenge of the Sith” (wat het meesterwerk van Lucas is, gewoon ter informatie)ze trekken krachtig moment na krachtig moment, waardoor de volledige tragedie van de oorlog scherp in beeld komt.

Dat is zonder in het spektakel te treden, wat voldoende zou zijn om deze boog op zichzelf op deze lijst te krijgen. Er zijn intense gevechten tussen klonen en Mandalorians, het grootste lichtzwaardgevecht in de hele serie, en een slotact die zo explosief en verwoestend is dat het de hele franchise net zo veel beter maakt.