De zeven staten die afhankelijk zijn van de Colorado-rivier Het Westen lijkt niet dichter bij het bereiken van een consensus over een langetermijnplan voor het delen van de slinkende hulpbronnen.
De toekomst van de rivier was deze week het middelpunt van de discussies op de jaarlijkse conferentie van de Colorado River Water Users Association in Las Vegas, waar waterleiders uit Californië, Nevada, ArizonaColorado, New Mexico, Utah en Wyoming kwamen bijeen naast federale en tribale functionarissen.
Het komt nadat de staten de deadline van november voor een nieuw plan om de droogte en watertekorten na 2026 aan te pakken, hebben overschreden, wanneer de huidige richtlijnen aflopen. De Amerikaans Bureau voor Reclamatie heeft een nieuwe deadline gesteld van 14 februari.
De hoofdonderhandelaar van Nevada zei dat het onwaarschijnlijk is dat de staten zo snel tot een akkoord zullen komen.
“Nu we hier half december zitten met een naderende februari-deadline, zie ik geen duidelijk pad naar een langetermijnovereenkomst, maar ik zie wel een weg naar de mogelijkheid van een kortere termijnovereenkomst om ons buiten de rechtszaal te houden”, vertelde John Entsminger van de Southern Nevada Water Authority aan The Associated Press.
Een essentiële hulpbron
Meer dan 40 miljoen mensen in zeven staten, Mexico en inheemse Amerikaanse stammen zijn afhankelijk van het water uit de rivier. Boeren in Californië en Arizona gebruiken het om de wintergroenten van het land te verbouwen, zoals broccoli, kool en wortels. Het levert water en elektriciteit aan miljoenen huizen en bedrijven in het hele stroomgebied.
Maar langdurige droogte, chronisch overmatig gebruik en stijgende temperaturen hebben ertoe geleid dat we moeten nadenken over de toekomst van de rivier. De bestaande overeenkomsten voor waterbehoud, die bepalen wie minder moet gebruiken in tijden van schaarste, lopen in 2026 af. Na twee jaar onderhandelen hebben staten nog steeds geen akkoord bereikt over wat er daarna komt.
De federale regering blijft afzien van het bedenken van een eigen oplossing en geeft er de voorkeur aan dat de zeven bekkenstaten zelf tot consensus komen. Als ze dat niet doen, kan een federaal opgelegd plan de partijen ontevreden maken en tot kostbare, langdurige rechtszaken leiden.
Niet alleen is dit watergevecht een strijd tussen de bovenste en onderste stroomgebieden; individuele gemeenten, tribale naties en wateragentschappen hebben hun eigen belangen in deze strijd. Californië, dat het grootste aandeel van het Colorado River-water heeft, heeft alleen al meer dan 200 wateragentschappen, elk met hun eigen klanten.
“Het is een konijnenhol waar je in kunt duiken, en het is ongelooflijk complex”, zegt Noah Garrison, een wateronderzoeker aan de Universiteit van Californië, Los Angeles.
Er komt geen deal
Tijdens een donderdagpanel van staatsonderhandelaars leek niemand bereid hun eisen in te willigen. Ze benadrukten allemaal wat hun staat heeft gedaan om water te besparen, van projecten voor het verwijderen van graszoden tot kanaalbekleding om kwel te verminderen, en ze legden uit waarom hun staat niet meer aankan. In plaats daarvan, zeiden ze, zouden anderen de last moeten dragen.
Entsminger uit Nevada zei dat hij een kortetermijnovereenkomst van vijf jaar kon zien die nieuwe regels stelt rond de waterlozing en -opslag in Lakes Powell en Mead – twee belangrijke reservoirs.
De staten in het Lower Basin hebben een reductie van 1,5 miljoen acre-foot per jaar voorgesteld om een structureel tekort te dekken dat ontstaat wanneer water verdampt of door de grond wordt geabsorbeerd terwijl het stroomafwaarts stroomt. Eén hectare is genoeg water om twee tot drie huishoudens per jaar te voorzien.
Maar ze willen een soortgelijke bijdrage zien van het Upper Basin. De staten in het Upper Basin zijn echter van mening dat ze geen verdere bezuinigingen moeten doorvoeren, omdat ze nu al niet hun volledige deel van het water gebruiken en wettelijk verplicht zijn een bepaalde hoeveelheid water stroomafwaarts te sturen.
“Onze watergebruikers voelen die pijn”, zegt Estevan López, vertegenwoordiger van New Mexico voor de Upper Colorado River Commission.
De staten in het Upper Basin willen dat er minder water vrijkomt van Lake Powell naar Lake Mead.
Maar Tom Buschatzke, directeur van het Arizona Department of Water Resources, zei dat hij niets op tafel heeft gezien vanuit het Upper Basin dat hem zou dwingen de wetgevers van Arizona te vragen deze eisen goed te keuren.
In de komende weken zal het Bureau of Reclamation een reeks mogelijke voorstellen vrijgeven, maar het zal geen specifieke reeks operationele richtlijnen identificeren waaraan de federale overheid de voorkeur zou geven.
Scott Cameron, waarnemend commissaris van het bureau, smeekte de staten om een compromis te vinden.
“Samenwerken is beter dan procederen”, zei hij tijdens de conferentie. “De enige zekerheid rond rechtszaken in het stroomgebied van de Colorado River is dat een stel wateradvocaten hun kinderen en kleinkinderen een universitaire opleiding kunnen laten volgen. Er zijn veel betere manieren om honderden miljoenen dollars uit te geven.”
—Jessica Hill, Associated Press
