Bij klassieke afleveringen van de Tonight Show zocht de minzame sidekick Ed McMahon begeleiding bij Johnny Carsons alwetende Carnac-personage. Maar zoals blijkt uit een recente FTC wetshandhaving optreden – waarbij een bedrijf misleidende verwijzingen maakte naar wijlen de heer McMahon – je hebt geen helderziende nodig om te weten dat het uitdagen van misleidende incassopraktijken een topprioriteit blijft.
Volgens de klacht gebruikten beklaagden Luebke Baker & Associates, CEO Kevin Luebke en andere bedrijfsmanagers illegale tactieken om een verscheidenheid aan schulden te innen, waaronder schulden aan tijdschriftabonnementen, waarvan ze wisten of hadden moeten weten dat ze niet geldig waren. Sommige schulden van tijdschriften gingen meer dan tien jaar terug naar een bedrijf dat de FTC met succes had aangeklaagd wegens misleidende marketing. Ondanks het feit dat de beklaagden op de hoogte waren gesteld van een bevel van de federale rechtbank uit 2003 dat speciale beperkingen oplegde aan iedereen die probeerde betalingen met betrekking tot die verkoper te innen, beweerde de FTC dat de beklaagden deze vereisten negeerden en mensen herhaaldelijk vertelden dat de schulden opeisbaar waren.
Het ‘weerleggingsblad’ van de beklaagden – bijgevoegd als een expositie naar de rechtbankpapieren van de FTC – biedt inzicht in hoe ver de beklaagden gingen in hun pogingen om schulden te innen. Toen mensen bijvoorbeeld weigerden te betalen, gaven de beklaagden hun vertegenwoordigers opdracht om op illegale wijze te dreigen contact op te nemen met hun werkgevers: “Ik probeer je te helpen. Ik wil absoluut niet de slechterik zijn, maar onze cliënt heeft je arbeidsgegevens doorgestuurd en ik wil dit graag op vrijwillige basis met je afhandelen voordat we je werkgever erbij moeten betrekken. Bla bla als het nergens toe leidt.”
Als de consument nog steeds weigerde te betalen, lazen de beklaagden het werkadres van de persoon af en dreigden ze wetshandhavers erbij te betrekken: ‘Een sheriff zal een dagvaarding afleveren op uw werkplek of bij u thuis. Het hangt af van wat we de vredesfunctionaris opdragen.’
Als mensen gebruik maakten van hun recht om documentatie te vragen voor de vermeende schuld, zetten de beklaagden het vuur hoger: “Als iemand om bewijs vraagt en het ons duidelijk is dat dit de rekening is, ontvangt u mogelijk de gevraagde creditcardspecificaties, geniet van een dagvaarding om voor de rechtbank te verschijnen.” Bovendien zegt de FTC dat ze mensen ten onrechte hebben verteld dat abonnementsschulden op tijdschriften zijn vrijgesteld van de verjaringstermijn en dat ze illegaal hebben gedreigd om loonbeslag te leggen en andere acties te ondernemen zonder de intentie om daar iets aan te doen.
Hoe kwam de naam van Ed McMahon in het verhaal terecht? Volgens de FTC probeerden de beklaagden hun identiteit te verbergen door onwaarachtige nummerherkenningsinformatie te verzenden, bijvoorbeeld door zich ten onrechte voor te doen als prijspitchman McMahon.
Maar daarmee hielden de illegaliteiten niet op. De FTC zegt dat de beklaagden niet alleen de Fair Debt Collection Practices Act en Sectie 5 van de FTC Act hebben overtreden, maar ook een CD met ‘kredietreparatie’ op de markt hebben gebracht, in strijd met de Telemarketing Sale Rule, die het voor bedrijven illegaal maakt om vooraf kosten in rekening te brengen voor goederen en diensten voor kredietreparatie. (Opmerking voor uzelf: een incassobureau beschuldigd van FDCPA-overtreding? Misschien niet de beste bron voor informatie over het ‘repareren’ van krediet.)
De verdachten zijn een verbintenis aangegaan schikking dat illegale tactieken in de toekomst verbiedt. Het bevel is niet alleen van toepassing op de bedrijfsbeklaagde en de CEO. Individueel worden ook de Director of Operations, de General Manager en een Collection Manager genoemd. Bovendien legt de schikking geldelijke vonnissen op aan de beklaagden voor een totaalbedrag van $3,1 miljoen – inclusief een vonnis van $420.000 tegen de vrouw van Kevin Luebke, Julissa Luebke. De meeste vonnissen zijn opgeschort omdat de verdachten niet kunnen betalen, maar als later wordt vastgesteld dat ze valse financiële informatie hebben verstrekt, wordt het volledige bedrag opeisbaar.
Twee berichten voor incassobureaus. Ten eerste trekt de wet duidelijke grenzen tussen legale praktijken en illegale tactieken – en schuldengerelateerd misbruik blijft een topprioriteit bij de handhaving. Ten tweede: mocht u concluderen dat zelfs met een “Inc.” achter de bedrijfsnaam kunnen gedaagden individueel aansprakelijk worden gesteld voor wetsovertredingen? In de woorden van de heer McMahon: “U heeft gelijk, meneer!”
