WAARSCHUWING: VERSCHRIKKELIJKE INHOUD. Toen de misdaad van Armin Meiwes aan het licht kwam, leidde dit tot een van de meest buitengewone processen in de Duitse geschiedenis, gezien de unieke verdediging van de verdachte: dat hij de toestemming van zijn slachtoffer had.
Voor zijn buren leek Armin Meiwes een normale, alledaagse man. Hij zou helpen hun auto’s te repareren, hun gazons te maaien en ze zelfs te ontvangen voor het avondeten. Maar onder de façade verborg de 42-jarige computertechnicus een gruwelijk geheim.
Meiwes was een zelfverklaarde kannibaal. In een poging zijn ondenkbare verlangens te vervullen lokte hij een 43-jarige ingenieur uit Berlijn, genaamd Bernd Brandes, naar een gruwelijke dood. Het leidde tot een van de meest unieke processen in de Duitse criminele geschiedenis.
Op de eerste dag van zijn proces zei Meiwes dat het een duistere gedachte was die hij al een tijdje koesterde. “Ik heb altijd een fantasie gehad en uiteindelijk heb ik die waargemaakt”, gaf hij huiveringwekkend toe. Aanklagers zeiden dat Meiwes vanaf zijn achtste had gefantaseerd over het vermoorden en verslinden van iemand, een verlangen dat sterker werd na de dood van zijn moeder in 1999.
LEES MEER: Zieke kannibaal die dakloze man heeft afgeslacht en zijn hersenen en oogbol heeft opgegeten, wordt vrijgelatenLEES MEER: De mens leed aan de ‘ergste executie in de geschiedenis’, waarbij toeschouwers ziek werden van de barbaarse methode
In maart 2001 adverteerde Meiwes op internet voor een “jonge, goedgebouwde man, die opgegeten wilde worden”. Bernd Brandes antwoordde. Op de avond van 9 maart gingen de twee mannen naar de slaapkamer in de boerderij van Meiwes. Meneer Brandes slikte twintig slaaptabletten en een halve fles schnaps door voordat Meiwes, met zijn toestemming, de penis van Brandes afsneed en deze bakte zodat ze beiden konden eten.
Brandes – die op dat moment hevig bloedde – nam toen een bad, terwijl Meiwes een Star Trek-roman las. In de vroege ochtenduren doodde hij zijn slachtoffer uiteindelijk door hem met een groot keukenmes in de nek te steken. Naar verluidt kuste hij hem eerst.
Meiwes hakte meneer Brandes vervolgens in stukken en legde verschillende stukjes van hem in zijn vriezer, naast een afhaalpizza, voordat hij zijn schedel in zijn tuin begroef. De daaropvolgende weken ontdooide en kookte hij delen van het lichaam van Brandes in olijfolie en knoflook, waarbij hij uiteindelijk 20 kg mensenvlees consumeerde voordat de politie uiteindelijk bij hem aan de deur stond.
“Met elke hap werd mijn herinnering aan hem sterker”, zei hij via de Guardian. Meiwes vertelde de rechercheurs dat hij zijn slachtoffer – van wie hij zei dat het naar varkensvlees smaakte – had opgegeten met een fles Zuid-Afrikaanse rode wijn. Hij had zijn beste bestek tevoorschijn gehaald en zijn eettafel versierd met kaarsen.
De zaak veroorzaakte schokgolven rond de wereld – en veroorzaakte ook een probleem voor advocaten die ontdekten dat kannibalisme in Duitsland feitelijk niet illegaal was. In plaats daarvan moesten ze hem beschuldigen van moord met het oog op seksueel genot en “het verstoren van de vrede van de doden”.
Meiwes heeft echter een unieke verdediging: zijn slachtoffer had er feitelijk mee ingestemd om gedood en opgegeten te worden. Hij had de hele avond een videoband gemaakt, waarop Brandes blijkbaar duidelijk maakte dat hij toestemming gaf. Aanklagers zeiden dat Brandes leed aan een ernstige psychiatrische stoornis en “een sterk verlangen naar zelfvernietiging”.
Nadat hij Brandes had vermoord, ontmoette de Duitse kannibaal vijf andere mannen die op zijn internetadvertentie reageerden, waaronder een uit Londen. De gebeurtenissen van die nacht kwamen aan het licht toen een student in juli 2001 een van Meiwes’ nieuwe advertenties vond en hem een e-mail naar Meiwes schreef met de vraag of hij daadwerkelijk iemand had vermoord.
Toen Meiwes bevestigend antwoordde, gaf de student het e-mailadres van Meiwes door aan de autoriteiten. Op 30 januari 2004 veroordeelde de regionale rechtbank van Kassel Meiwes wegens doodslag en veroordeelde hem tot acht jaar en zes maanden gevangenisstraf.
Vervolgens beval het Duitse Federale Hof op 22 april 2005 een nieuw proces nadat de aanklagers in beroep waren gegaan tegen de straf van Meiwes, met het argument dat hij had moeten worden veroordeeld voor moord omdat hij had gedood voor seksuele bevrediging, een motief dat werd bewezen doordat hij de misdaad op video had opgenomen.
De rechtbank oordeelde dat het oorspronkelijke proces de betekenis van de video had genegeerd door het argument te weerleggen dat Meiwes alleen vermoordde omdat hem was gevraagd te doden.
Zijn nieuwe proces begon op 12 januari 2006. Een psycholoog verklaarde dat Meiwes opnieuw zou kunnen beledigen, aangezien hij “nog steeds fantasieën had over het verslinden van het vlees van jonge mensen”. Op 10 mei 2006 veroordeelde de hogere regionale rechtbank van Frankfurt am Main Meiwes voor moord en veroordeelde hem tot levenslange gevangenisstraf.
