Niemand reageert zo verbazingwekkend als Bobby Berk. Het is alleen maar verrassend als je aanneemt dat hij het waarschijnlijk allemaal heeft gezien na acht seizoenen de wereld rond te hebben gereisd als interieurontwerpexpert bij de reboot van Netflix van “Vreemd oog”; het schrijven van zijn boek uit 2023, “Right at Home: How Good Design is Good for the Mind”; het maken van vele tv-optredens (waaronder een Taylor Swift-video) en het verkopen van vrijwel alles om uw huis te laten schitteren op BobbyBerk.com.
Maar in zijn nieuwe HGTV-serie “Junk of jackpot?”die vrijdag om 21.30 uur Pacific in première gaat, komen vaak oprechte reacties van Burke als hij de huizen van verzamelaars uit Los Angeles binnengaat en niet alleen kamers vol actiefiguren, flipperkasten, poppen, marionetten en meer ziet, maar ook enkele jackpot-items die gewoon op een boekenplank staan. In één aflevering laat een verzamelaar Berk bijvoorbeeld een ruilkaart zien die hij heeft en die wordt geschat op $ 100.000. ‘Ik ben er vrij zeker van dat ik zei: ‘Wat verdomme?’ al neem ik aan dat er een pieptoon op stond, omdat het HGTV is”, zegt Berk vanuit zijn huis in Los Angeles. “Ik ben gewend aan Netflix, waar ik kon zeggen wat ik wilde. Maar ja, dat vond ik gewoon gek.”
Afgezien van de reacties, het echte wonder van “Junk or Jackpot?” kijkt hoe een enthousiaste Berk de huizen van mensen binnendringt om hen te helpen leren omgaan met een verzamelhobby die is uitgegroeid tot iets dat huizen verstikt en een schadelijke druk op relaties legt. “Het is duidelijk dat ik geen therapeut ben. Ik ben een ontwerper, ook al maken we in ons vakgebied vaak de grap dat we niet alleen ontwerpers zijn, maar huwelijksadviseurs”, zegt hij.
Maar Berk, geboren in Houston en opgegroeid in het conservatieve Mount Vernon, Missouri, is een autodidact in het identificeren van wat niet werkt en doet er alles aan om dit op te lossen, ook in zijn eigen leven. Voorbeeld: Berk, die zich niet veilig voelde toen hij naar Mount Vernon kwam, verliet op zijn vijftiende het huis en stuiterde een aantal jaren rond in verschillende steden, zonder de middelbare school af te maken. “Van mijn 15e tot mijn 22e ben ik verhuisd en ik kan niet eens tellen hoeveel plaatsen ik moest verhuizen alleen vanwege de financiën en de omstandigheden in het leven”, herinnert hij zich.
Uiteindelijk belandde hij in New York City en werkte voor winkels als Restoration Hardware, Bed Bath & Beyond en Portico voordat hij in 2006 zijn eerste online winkel opende en in 2007 zijn eerste fysieke winkel in Soho. Kort daarna was Berk te zien op netwerken als HGTV en Bravo voordat ‘Queer Eye’ in 2018 opdook en hem naar nieuwe hoogten bracht, waaronder zijn Emmy-overwinning in 2023 voor het gestructureerde reality-programma. In 2022 ontving hij ook een eredoctoraat van het Otis College of Art and Design.
Nu, met “Junk of Jackpot?” De 44-jarige Berk, die op het punt stond te lanceren, vertelde hoe hij werd uitgekozen door professionele worstelaar en filmster John Cena voor de show, de sleutel om verzamelaars te helpen dingen los te laten die hun leven zwaar belasten, en, na op veel plaatsen te hebben gewoond en de wereld rond te hebben gereisd, waar hij zijn thuis beschouwt met echtgenoot Dewey Do en hun mini Labradoodle, Bimini.
“Ik ben geen therapeut. Ik ben een ontwerper, ook al maken we in ons vakgebied vaak de grap dat we niet alleen ontwerpers zijn, maar huwelijksadviseurs”, zegt Berk.
(Jason Armond/Los Angeles Times)
Wat is de oorsprong van “Junk of Jackpot?” en wat heeft John Cena ermee te maken?
Ik speel al jaren heen en weer met HGTV, zelfs toen ik nog op ‘Queer Eye’ zat, maar dankzij mijn exclusiviteit bij Netflix kon ik met niemand anders designshows doen. We hebben die communicatielijn altijd open gehouden, dus toen deze specifieke kans zich voordeed, nam Loren Ruch, het hoofd van HGTV, die helaas inmiddels is overleden, contact op. Hij zei: “Hé, John Cena heeft de show voor ons gemaakt en jij staat bovenaan zijn lijst van wie hij wil dat hij de show gaat hosten.” John was een grote fan van “Queer Eye”, dus ik zei ja. De opname is hier in LA gemaakt, wat erg belangrijk voor mij was. We hadden echt een tekort aan entertainmentbanen hier in de stad, dus dat was een groot pluspunt voor mij om banen hier naar LA te kunnen brengen naar al onze geweldige crews.
En het is niet jouw typische designshow. Er is uiteraard niets mis met een typische designshow en ze helpen mensen wel. Maar afkomstig van “Queer Eye”, waar iedereen die we hielpen, was omdat het iemand was die het verdiende, iemand die iets doormaakte en die extra boost in zijn leven nodig had. Dat was het ook met “Junk or Jackpot?”
Elke verzamelaar, zoals we ze noemen, had een verhaal. Met Patrick en Roger (in de eerste aflevering) was Roger verhuisd en hun relatie liep op de klippen omdat er letterlijk geen ruimte was voor Roger. Met Carly en Johnny in een andere aflevering kregen ze een kind dat ze begin veertig niet hadden verwacht, dus het was een levensveranderend moment voor hen. Hun prioriteit moest hun zoon, JD, zijn
Ik hou van de show omdat het mensen helpt op deze momenten in hun leven waarop ze denken: “We hebben iets waar we van houden en dat ons vreugde heeft gebracht, maar nu beginnen er negatieve dingen in ons leven te gebeuren.” Ik wilde binnenkomen en het vrolijke deel van hun collectie echt terugbrengen.
HGTV heeft je geen enorm budget gegeven om de huizen op te knappen en de verzamelaars moeten zelf aan de slag om hun verzamelobjecten te verkopen om de renovatie te betalen. Hoe is die hoek ontstaan?
Het was een beetje therapie en ik wilde dat de verzamelaars echt zouden beseffen dat de collectie die ze hebben inderdaad waarde heeft, maar dat andere dingen die in hun leven gebeuren vanwege deze collectie ook waarde hebben. Ik wilde dat ze aan zichzelf konden bewijzen dat wat ze in hun leven wilden veranderen meer waarde had dan die dingen. Net als bij Patrick had Roger een waarde.
Ik wilde dat ze de oefening ‘Je moet afscheid nemen van dingen’ zouden doen. En als je het merkt: ik heb ze nooit gedwongen om de kostbaarste stukken uit hun collectie weg te doen. Ik spoorde ze aan om de dingen weg te doen waarvan ze vaak kopieën hadden, maar die niet noodzakelijkerwijs zoiets waren als: “Oh, ik heb dit als kind gekregen” of “iemand heeft dit voor mij gekregen.” Ik wilde dat ze zich emotioneel los zouden maken van die dingen, zodat ze betere prioriteiten konden stellen in het leven en in de toekomst het veel gemakkelijker zouden hebben om los te laten, zelfs als ik er niet was om ze te pushen.
Swatches en moodboards in het kantoor van Berk. De presentator van “Junk or Jackpot?” zegt dat het niet jouw typische designshow is. (Jason Armond/Los Angeles Times)
Hoe denken jullie over het budget bij de verzamelaars? In één aflevering kies je ervoor om een bakstenen muur te bedekken in plaats van deze af te breken en een nieuwe te bouwen.
De huiseigenaren zijn degenen die hiervoor de rekening betalen, want nogmaals, een deel hiervan is de oefening van loslaten. Wat jouw punt betreft, als we gewoon bij HGTV waren binnengekomen en hadden gezegd: “Hier is al het geld!” Ze zeggen: “Oké, ik heb geen motivatie om ergens vanaf te komen.” Ik wilde ervoor zorgen dat we prijsbewuste beslissingen namen en ik denk dat het ook heel belangrijk is om met de mensen thuis te delen dat je niet altijd de open haard hoeft uit te schakelen als je het materiaal haat. Je kunt zoiets als microcement doen en je kunt het volledig veranderen tegen minimale kosten.
Wat zou je zeggen dat je hebt geleerd tijdens de opnames van het eerste seizoen van “Junk or Jackpot?”
Ik zou niet zeggen dat ik iets per se nieuws heb geleerd, maar het bevestigde voor mij opnieuw de emotionele gehechtheid en het mentale gezondheidsaspect dat je ruimte en ontwerp op je kunnen hebben, hetzij op een goede of een slechte manier.
Op de slechte manier wordt je huis zo rommelig en overweldigd door iets dat je vroeger vreugde gaf, maar dat nu niet alleen effect heeft op je geestelijke gezondheid, maar ook op je relaties met andere mensen. Aan de andere kant kan het verschil in je geestelijke gezondheid, het opnieuw inrichten van die ruimte, het reorganiseren van die ruimte en het terugwinnen van die ruimte, gevolgen hebben voor je geestelijke gezondheid en je relaties, niet alleen met jezelf, maar ook met je familie en je vrienden.
Vivian, die Wonder Woman-memorabilia verzamelt, haar vrienden kwamen niet meer langs omdat ze nergens konden zitten. Haar beste vriendin kwam altijd uit Vegas, waar ze woont, en ze bracht de nacht door en nu zegt ze: “Ik kan het gewoon niet meer omdat ik letterlijk omsingeld ben. Het is te veel en ik kan het gewoon niet meer.” Je ziet hoe het veranderen van je ruimte echt je leven kan veranderen.
“Ik wilde ervoor zorgen dat we prijsbewuste beslissingen namen en ik denk dat het ook heel belangrijk is om met de mensen thuis te delen, dat je niet altijd de open haard hoeft uit te schakelen als je het materiaal haat”, zegt Berk.
(Jason Armond/Los Angeles Times)
Seizoen 1 speelt zich af in Los Angeles, maar als je ervan uitgaat dat je meer seizoenen krijgt, zou je dan andere steden of landen willen spelen?
Persoonlijk zou ik het altijd leuk vinden om LA te blijven doen. Ik woon daar en met “Queer Eye” hebben we acht jaar lang door heel Amerika gereisd. Dat gezegd hebbende, dit is een zeer nicheshow, dus het kan moeilijk zijn om het seizoen na seizoen in dezelfde stad te blijven doen, dus we zullen waarschijnlijk naar andere steden moeten gaan, en dat vind ik prima. Maar ik zou op zijn minst graag nog een seizoen of twee in LA willen. Na de afgelopen acht jaar aan het filmen van “Queer Eye” te hebben besteed, ben ik graag thuis.
Dat gezegd hebbende, je hebt in New York gewoond, je bent nu in LA en je hebt ook een plek in Portugal. Waar bel jij thuis?
LA is absoluut mijn thuis. Portugal is geweldig, maar LA is zeker een thuis. Hoewel hoe meer tijd we doorbrengen in Zuidoost-Azië, met name Vietnam, aangezien mijn man daar oorspronkelijk vandaan komt, dat ook als thuis voelt. Ik geloof in reïncarnatie, en in mijn vorige leven kwam ik daar zeker vandaan. Zoals toen ik in Vietnam, in China, waar dan ook in Zuidoost-Azië landde – ik voel me gewoon erg thuis.
“Queer Eye” was een achtbaan voor jullie allemaal, maar wat zijn jullie reflecties nu het achter de rug is? Heb je er destijds van kunnen genieten?
Ja en nee. Het was een geweldige achtbaan. Ik heb er het meeste van genoten, maar er waren momenten waarop we gewoon uitgeput waren. Ik weet niet of je de vlucht-app ‘Flighty’ kent, maar deze houdt je vluchten bij en vertelt je hoeveel uur je elk jaar in vliegtuigen hebt gezeten en hoe vaak je in exact hetzelfde vliegtuig hebt gezeten. Ik keek laatst hoeveel ik in 2019 vloog. Houd in gedachten dat ik in 2019 vijf maanden van het jaar aan het filmen was, dus ik vloog nergens heen. Dit waren dus slechts zeven maanden en ik vloog 200 vluchten. Ik heb meer dan 500.000 mijl gevlogen. Dat mis ik niet. Dat was veel. Maar voor zover ik me ervan kan herinneren, kijk ik er met plezier op terug.
