Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
Nu mijn gevoel voor humor naarmate ik ouder word steeds meer losgeslagen terrein raakt, gebruik ik één film als lakmoesproef om er zeker van te zijn dat ik niet te ver weg ben: Niets dan problemen. Als je de film nog nooit hebt gezien, goed voor je.
Als je nieuwsgierig bent naar waar ik het over heb: het is de poging van Dan Aykroyd uit 1991 om een horrorkomedie op de markt te brengen. Het wil een beetje zijn Psychoeen klein beetje Het bloedbad van de kettingzaag in Texasen een klein beetje Rocky Horror-fotoshowmaar zonder enige betekenisvolle schrik, lach, charme of andere verlossende eigenschappen.
Om de paar jaar ga ik streamen Niets dan problemen om twee redenen. De eerste is om te kijken of het een onbegrepen meesterwerk is dat zijn tijd ver vooruit was, terwijl de rest van de samenleving zich inspant om zijn verwrongen gevoel voor humor in te halen.
De tweede is om te bevestigen dat ik geen hoofdletsel heb opgelopen waardoor ik zou moeten lachen, klappen en gieren bij zo’n treinwrak. Na mijn meest recente bezichtiging kan ik tot mijn genoegen zeggen dat mijn cognitieve achteruitgang nog niet heeft plaatsgevonden, maar ik zal over een paar jaar verslag uitbrengen.
Wat een puinhoop
Niets dan problemen is een absoluut bestrafferalleen gered door de geanimeerde gezichtsuitdrukkingen van Demi Moore die in stilte lijken te schreeuwen: “Ik kan niet geloven dat mijn naam hieraan verbonden is.” Je voelt de schaamte uitstralen van bijna alle betrokken castleden, behalve Dan Aykroyd, die de tijd van zijn leven lijkt te hebben.
Hier gaat het over: Chris Thorne (Chevy Chase) is een financiële uitgever die het goed doet met een rookshow van een advocaat genaamd Diane Lightson (Demi Moore) tijdens een etentje. Ze moet naar Atlantic City om een klant te zien, en Chris biedt haar een lift aan. Meegaan zijn Fausto (Taylor Negron) en Renalda (Bertila Damas) Squiriniszu, een paar onaangename miljardair-broers en zussen. De groep belandt in een vervallen stadje genaamd Valkenvania, waar Chris door een stopbord blaast en prompt wordt opgepakt door Dennis Valkenheiser (Johannes Snoep), de plaatselijke politiechef.
Chris, Diane en de Squiriniszus worden begeleid naar een vervallen gerechtsgebouw dat eigendom is van de 106-jarige rechter Alvin Valkenheiser (Dan Aykroyd), de vervallen grootvader van Dennis. Vanaf daar, Niets dan problemen Het wordt een lange reeks ontsnappingspogingen, Chris moet een gedwongen huwelijk en seksuele avances van Alvins kleindochter Eldona (ook John Candy, maar in een jurk) afweren, een verrassend optreden van de uit Oakland afkomstige hiphop-fanaat Digital Underground, en uiterst ongezonde ontmoetingen met wat Bobo (Aykroyd onder zware protheses) en L’il Debbull (John Daveikis) ook maar zouden moeten zijn.
Geen horrorfilm, geen komedie
Voor een film die wordt aangekondigd als een horrorkomedie, Niets dan problemen werkt nauwelijks als een van beide. De grappen voelen alsof ze uit de SNL-prullenbak zijn geschraapt nadat de schrijvers uit een ether-gedoe kwamen en besloten alles weg te gooien. Er is ook geen enkel moment waarop de film als eng overkomt. Aykroyd ziet er echt afschuwelijk uit als rechter Alvin en volkomen onherkenbaar als Bobo, dus eer waar het toekomt. Hij ziet er goed uit en heeft het duidelijk naar zijn zin.
Het is gewoon moeilijk om verbinding te maken met dat plezier, omdat alle anderen eruit zien alsof ze een vriend een plezier doen door op te komen voor zijn ijdelheidsproject van $ 45 miljoen. Niets dan problemen is een bestraffer in elke zin van het woord, en ik kan het niet in goed vertrouwen aanbevelen als horrorfilm, komedie of welke Frankenstein-combinatie dan ook. De enige echte goedmaker is het productieontwerp, waarvan ik moet toegeven dat het af en toe leuk is om naar te kijken. Helaas zorgt al het andere aan deze film ervoor dat je 93 minuten van je leven op een ellendige manier doorbrengt.
Niets dan problemen wordt momenteel gratis gestreamd op Tubi, en als je dapper genoeg bent om het te bekijken, zul je dankbaar zijn voor elke advertentie-onderbreking.
