Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
1987 Nachtzicht is een van die films die zo vertrouwd aanvoelt, ook al heb je hem nog nooit eerder gezien. Het speelt zich af als een van die goedkope horrorfilms waar je om drie uur ’s ochtends tegenaan loopt nadat je in slaap bent gevallen met iets anders, het soort waarbij je wakker wordt en niet zeker weet of het wel echt is. Je probeert het de volgende dag aan vrienden uit te leggen, maar ze blijven volhouden dat je het hele ding hebt verzonnen omdat het te stom klinkt om te bestaan.
Dat is eerlijk gezegd de beste manier om te beschrijven Nachtzichten waarschijnlijk de beste mentaliteit om ernaar te kijken. Het is een bovennatuurlijke horror met een laag budget die voelt alsof hij voor tv is gemaakt en die zich afspeelt als een koortsdroom, heel erg in lijn met de vreemdere hoeken van Tubi waar films te zien zijn omdat er geen andere zijn. streamen service lijkt dapper genoeg om ze te hosten. Als het idee van een spookachtige videorecorder die de toekomst voorspelt, samen met impliciete satanische rituelen die mogelijk worden gemaakt door welke tape je er ook in schuift, aantrekkelijk klinkt, dan heb je geluk, want Nachtzicht is volledig rond dat exacte uitgangspunt gebouwd.
Een worstelende schrijver en zijn spookachtige videorecorder
Nachtzicht vertelt het verhaal van Andy Archer (Stacy Carson), een worstelende schrijver uit Kansas die naar de stad verhuist in de hoop groot te worden. Om de kosten laag te houden, betaalt hij wekelijks om in een vervallen motel te mogen wonen, bevolkt door sekswerkers en diverse nietsnutten, terwijl hij op zoek is naar vast werk bij een plaatselijke videotheek. Daar ontmoet hij Jill Davies (Shirley Ross), een verstandige klerk tot wie hij al snel een romantische aantrekkingskracht ontwikkelt.
Terwijl hij zich bezighoudt met wat hij hoopt dat de volgende grote Amerikaanse roman zal zijn, kruist Andy het pad met Vinnie (Tony Carpenter), een dief en een wannabe gangster. Nadat Andy hem heeft gered van de bespringing door een groep misdadigers, toont Vinnie zijn waardering door Andy een tv en videorecorder mee naar huis te laten nemen uit zijn appartement, zich er totaal niet van bewust dat de apparatuur wordt geleverd met satanische bagage.
Zodra Andy de installatie thuisbrengt, begint het creatief voor hem te klikken. Hij begint in een alarmerend tempo horrorverhalen te produceren, zich er niet van bewust dat de videorecorder hem in trance-achtige toestanden brengt, waardoor hij lange tijdsperioden uit het oog verliest. Wanneer hij zich eindelijk realiseert dat elk verhaal dat hij schrijft uiteindelijk uitkomt, verandert de horror van abstract naar persoonlijk, waardoor Andy, Vinnie en Jill rechtstreeks in gevaar komen als hij er niet in slaagt te voorkomen dat het apparaat zijn leven overneemt.
Het soort kaas dat je wilt zien
Geladen met acteurs waar ik nog nooit van had gehoord en gefilmd met wat lijkt op de betaalbare draagbare camera’s die halverwege de jaren 80 beschikbaar waren. Nachtzicht is een gemakkelijk horloge, grotendeels omdat het zijn low-budget-esthetiek volledig omarmt. Er zijn niet veel speciale effecten, maar er is net genoeg om het idee te verkopen. Televisieschermen bloeden, statische elektriciteit dringt de kamers binnen, en de meeste daarvan Satanische rituelen die Andy over de rand duwen, spelen zich af op een scherm binnen het scherm, meestal omgeven door een buitensporig aantal kaarsen voor extra dreiging.
Andy’s langzame afdaling in waanzin is ook echt leuk om naar te kijken, omdat hij zo gefocust is op het worden van een schrijver dat hij zich totaal niet bewust is van de duidelijke waarschuwingssignalen die zich om hem heen opstapelen totdat het veel te laat is. Denk aan Nachtzicht als een blut-studentenversie van Videodroom en je weet precies waar je aan begint. Het is zeker ruig aan de randen, maar het idee is solide, en als je in de juiste gemoedstoestand bent (lees: half slapend op de bank), is hier veel plezier te beleven.
Zoals de meeste geweldige B-films, Nachtzicht wordt momenteel gratis gestreamd op Tubi.
