ZONDER zich nergens te kunnen verstoppen, zou Groot-Brittannië slechts enkele minuten hebben om zich voor te bereiden op de totale verwoesting van een catastrofale nucleaire aanval. Maar hoe zou Groot-Brittannië er na Ground Zero uitzien?
Hier, voormalige Britten Leger kolonel en inlichtingenofficier Philip Ingram schetst een huiveringwekkend beeld van de nachtmerrieachtige realiteit waarmee het land wordt geconfronteerd in de nasleep van Armageddon.
Het echoot beklijvend oorlogsdrama Threadsdat algemeen wordt beschouwd als een van de meest angstaanjagende programma’s ooit uitgezonden.
Het drama, dat voor het eerst werd uitgezonden tegen de achtergrond van de Koude Oorlog in 1984 – en vorig jaar weer op de schermen verscheen – vertoonde een onverschrokken weergave van een nucleaire aanval op Sheffield en de gruwelijke jaren die volgen.
Tegenwoordig worden militaire planners over de hele wereld geconfronteerd met herhaalde nucleaire dreigingen van de tirannen in de wereld nucleair Armageddon tot in de kleinste details – hoewel het onwaarschijnlijk blijft dat Groot-Brittannië het slachtoffer zal worden van een aanval.
De voormalige NAVO-planner zei tegen The Sun: “De gevolgen van een nucleaire aanval van Poetin zouden de internationale orde in wanorde brengen en Groot-Brittannië in paniek en verwarring doen belanden.
“Als de staking het grootste deel van het politieke establishment zou uitschakelen, zouden we dingen als de heerschappij van burgerwachten de macht kunnen zien overnemen, terwijl onze gezondheidszorg wordt verlamd door een golf van degenen die erin slagen te overleven.”
Ter illustratie van een aangrijpende visie op de Apocalypse – inclusief feodale krijgsheren en overlevingsboerderijen – Ingram beschrijft de eerste dag van een aanval op bevel van de Russische tiran Vladimir Poetinen de nachtmerrie die zich zou ontvouwen…
Dag één: Ground Zero
Groot-Brittannië heeft nog maar een kwartier waarschuwing voordat de moderne kernbom van 300 kiloton een dreiging als Rusland ontploft – een explosie gelijk aan enkele honderden kilotons TNT.
Als de atoombom stakingen In Westminster zijn honderdduizenden mensen op slag dood; velen zijn verdampt tot as door de enorme hitte van de radioactieve uitbarsting.
De enorme paddestoelwolk van de kernkop torent hoog boven de hoofdstad uit, terwijl een gigantische vuurbal alles op zijn pad overspoelt en tegelijkertijd de hoofdstad verlicht. lucht met een verblindende straal.
In minder dan 10 seconden wordt alles, van wolkenkrabbers en loodsen tot parkeergarages en appartementen, gestript – het merendeel wordt tot gruzelementen geblazen.
Er zijn beperkte nucleaire bunkers in Londenen slechts een klein deel van de negen miljoen inwoners is dichtbij genoeg om te schuilen na de minutenlange heads-up.
Degenen die naar de rennen Londen Ook ondergronds zal het niet overleven, omdat de metrostations niet diep of sterk genoeg zijn om de radioactieve besmetting te weerstaan.
Als de premier een basisschool zou bezoeken of op een conferentie zou spreken, is het mogelijk dat hij de ontploffing niet zou overleven.
Als de meeste parlementsleden aanwezig zijn parlement voor PMQ’s of een belangrijke stemming, zouden velen van hen in een oogwenk kunnen worden weggevaagd.
Maar in ieder geval haasten hooggeplaatste ministers en militaire figuren zich naar de geheime doemzaal onder de Ministerie van Defensie in Whitehall.
De nucleaire bunker van £126 miljoen ligt 60 meter onder de grond, biedt plaats aan maximaal 400 mensen en zorgt ervoor dat degenen binnenin kunnen communiceren met de buitenwereld.
Het drie verdiepingen tellende safehouse, genaamd Pindar, strekt zich dieper uit dan het Londense buizenstelsel en heeft vermoedelijk tunnels die het verbinden met Downingstraat en het kabinet.
Dag twee: Groot-Brittannië wankelt
Maar ondanks deze maatregelen is het land de eerste paar dagen van de gevolgen in chaos gestort.
Het Britse nucleaire protocol, dat geen planning bevat voor wat er in de dagen en weken na zo’n aanval gebeurt, helpt de wanhopige overlevende ministers weinig.
Het Day One-draaiboek is niet meer voldoen aan de strenge Koude Oorlog-normen.
Na de initiaal verschrikking en bloedstollende paniek begint het land een nieuwe demografische vorm aan te nemen.
Bevolkingen stromen naar het noorden, in een poging te ontsnappen aan de radioactieve nevel die hen de hoofdstad uit jaagt.
Gezondheidszorgdiensten in grote steden zoals Manchester En Birmingham volledig overweldigd raken.
Afdelingen stromen over in gangen en zieke mensen vullen sporthallen en kerken.
Velen die besmet zijn door de op de loer liggende straling sterven op straat zonder voldoende medische hulp.
En terwijl tientallen overlevenden naar steden trekken op zoek naar onderdak, beginnen velen hun eigen stad te bouwen nederzettingen.
Week één: Feodale krijgsheren
Aan de rand van Londen richtten degenen die de hoofdstad ontvluchtten hun eigen overlevingseenheden op.
Particuliere legers proberen hun dominantie te laten gelden als de stroom Het vacuüm wordt groter zonder centraal bestuur.
De heerschappij van de burgerwacht ontstaat, waarbij de sterkste partijen de controle over verschillende delen van het grondgebied overnemen en daarbij fallout-boerderijen opzetten.
Andere achterblijvers planten gewassen op elk beschikbaar land.
Denk hierbij aan parkeergarages, middenbermen van wegen en elke ruimte die aan de gevolgen van de angstaanjagende bom is ontsnapt.
De meest populaire groenten onder de overlevenden zijn aardappelen, wortelen en pastinaak – alles wat gemakkelijk te kweken is.
Verschillende groepen proberen vervolgens andere plantages te controleren, waardoor het vooruitzicht ontstaat op een bendeoorlog tussen verschillende facties.
Sommige groepen beginnen zich zelfs te vormen op basis van religieus geloof, waarbij kerken, moskeeën en synagogen knooppunten worden voor wanhopige gelovigen.
Andere fervente toegewijden richtten zich op sekten terwijl mensen proberen de aard van zo’n cataclysmische gebeurtenis in kaart te brengen.
Week drie: Totale chaos
In het noorden, waar lokale autoriteiten moeite hebben om de controle te behouden, worden rellen en plunderingen gemeengoed omdat burgers worden getroffen door de ontruiming van Londen.
Supermarkten worden overvallen uit angst voor een nieuwe nucleaire aanval, terwijl mensen op straat inbreken huizen en waardevolle hulpbronnen meenemen.
Lokaal politie De krachten brokkelen af onder de overweldigende druk van het gepeupel.
Aan de zuidkust van Engelandmensen die het land ontvluchten, proberen zo snel mogelijk weg te komen uit de radioactieve zone – in sommige gevallen per boot.
Tientallen Britten staan in de rij om Brits grondgebied te verlaten, en velen steken het Kanaal over Frankrijk in de hoop op een beter leven.
Degenen die op de vlucht zijn voor de straling, blijven achter huisdiereninbegrepen honden die uiteindelijk de gevolgen ondervinden van een nucleaire fall-out.
Spiegelende scènes in de nasleep van de Tsjernobyl Bij de ramp in 1986 zwerven besmette dieren door het land voordat ze uitsterven.
Het enige leven dat nog over is in de Britse hoofdstad zijn de mensen die snel genoeg zijn om een van de Londense nucleaire bunkers te bereiken, evenals enkele insecten, zoals kakkerlakken.
Internationale reactie
Hoewel NAVO Ze zeggen dat ze vastbesloten zijn om op een collectief front te reageren, maar in werkelijkheid reageren ze per land.
En vanaf de achterkant Donald TrumpDoor de steeds isolationistischer wordende geopolitieke houding van de VS proberen ze zichzelf uit het spiraalvormige conflict te onderhandelen.
De ongeveer vierhonderd ministers die in Londen zijn achtergebleven, proberen de NAVO ertoe aan te zetten Artikel 5 in te roepen, waarin een aanval op één lidstaat wordt beschouwd als een aanval op alle lidstaten.
Maar voor sommige landen duren de discussies en onderhandelingen weken en zelfs maanden voordat er een samenhangend antwoord ontstaat.
Hoewel humanitaire hulp uit de hele wereld zou binnenstromen na een nucleaire aanval, zouden de verwoesting en het lijden wijdverbreid zijn.
Nu Groot-Brittannië een leegte is schelp van wat het ooit was, zou de rest van de natie in anarchie vervallen terwijl de autoriteiten zich haasten om de paniek te kalmeren.
Als je je niet voorbereidt op een apocalyptisch scenario, zal er een pandemonium door de straten razen als een dergelijke aanval zou plaatsvinden.
Nu de betrekkingen tussen Rusland en Groot-Brittannië zijn verzuurd tot een historisch dieptepunt, moeten we voorbereid zijn op het worstcasescenario – hoe vergezocht het ook klinkt.
