Als autonoom AI Agenten browsen steeds vaker, vergelijken prijzen en voltooien aankopen namens consumenten, één uitdaging wordt onvermijdelijk voor verkopers: vertrouwen.
Woensdag kondigde Akamai Technologies een strategische samenwerking met Visa aan om dat probleem aan te pakken. Het partnerschap integreert het Trusted Agent Protocol van Visa met de gedragsintelligentie van Akamai, waardoor verkopers AI-agenten kunnen authenticeren, deze aan echte consumenten kunnen koppelen en kwaadaardig botverkeer kunnen blokkeren voordat het ooit gevoelige systemen bereikt.
Deze stap komt op het moment dat agentgestuurd verkeer het internet overspoelt. Volgens Akamai’s digitale fraude- en misbruikrapport 2025Het door AI aangedreven botverkeer is het afgelopen jaar met meer dan 300% gestegen, waarbij alleen al in de handelssector in een periode van twee maanden meer dan 25 miljard AI-botverzoeken zijn binnengekomen.
“We blijven allemaal enthousiast over de proliferatie van agentische AI-gebruiksscenario’s”, zegt Patrick Sullivan, CTO van beveiligingsstrategie bij Akamai. “We zien miljarden en miljarden verzoeken afkomstig van agentische AI-gebruiksscenario’s.”
Wanneer AI de tussenpersoon wordt
Decennia lang is digitale handel opgebouwd rond een simpele veronderstelling: een mens staat aan de andere kant van de transactie. Agentic commerce doorbreekt dat model.
In plaats van rechtstreeks naar de site van een handelaar te navigeren, vertrouwen consumenten steeds vaker op software om namens hen te zoeken, vergelijken en soms kopen. Terwijl je voor het kopen van een nieuwe koffer bijvoorbeeld een tiental sites van retailers moet verkennen, kun je binnenkort AI het voorwerk voor je laten doen. Die verschuiving introduceert een nieuwe tussenpersoon, een tussenpersoon die behulpzaam, schadelijk of frauduleus kan zijn.
“Er is een nieuwe entiteit die nu tussen de handelaar en de consument in zit”, zegt Rubail Birwadker, Global Head of Growth van Visa. “Er kunnen dingen misgaan.”
Vanuit het oogpunt van de consument roept dit vragen op over terugbetalingen, geschillen en terugboekingen. Wiens schuld is het als je om een zwarte tas vraagt en per ongeluk een donkerblauwe ontvangt? Vanuit het perspectief van een handelaar creëert het onzekerheid rond intentie, legitimiteit en risico.
“Als u een handelaar bent en aan uw website denkt, komen er veel veranderingen op u af”, zegt Sullivan. “Je hebt je website oorspronkelijk gebouwd in het tijdperk waarin er een mens aan de andere kant zou zijn.”
Nu kan ontdekking plaatsvinden via een AI-aangedreven chatinterface. Het browsen kan worden uitgevoerd door een autonome agent. Zelfs de browser zelf kan software zijn die namens een gebruiker handelt.
“We moeten ervoor zorgen dat het nog steeds namens de juiste persoon gebeurt en dat het geen fraudeur is die misbruik maakt van een nieuwe technologische evolutie”, aldus Sullivan.
Zowel de agent als de mens bewijzend
Centraal in het Visa-Akamai-partnerschap staat een probleem van dubbele identiteit: niet alleen verifiëren wie de mens isMaar wie de agent is die namens hen optreedt.
“Het is belangrijk voor ons om altijd te weten wie de mens is”, zei Sullivan. “Maar nu we deze gebruiksscenario’s van agenten zien ontstaan, is het belangrijk dat we van Visa een signaal krijgen over wie die agent is in die interactie.”
Visa’s Trusted Agent-protocol biedt authenticatiesignalen die aangeven of een agent geautoriseerd is en of hij van plan is te browsen of te betalen. Akamai leest en versterkt deze signalen met behulp van gedragsintelligentie, vaak voordat het verkeer de kernsystemen van een handelaar bereikt.
“Je zult het verkeer zien voordat het ooit een verkoperssysteem bereikt”, zei Sullivan. “Daardoor kunnen we een vertrouwd gebruikersprofiel opbouwen, zodat we kunnen begrijpen dat Jim daadwerkelijk Jim is.”
Omdat Akamai eindgebruikers herhaaldelijk op internet ziet (winkelen, bankieren, nieuws lezen), kan het consistentie bewerkstelligen en afwijkingen vroeg in de transactiestroom opmerken.
“Dat stelt ons in staat om heel, heel vroeg in de transactie pogingen tot fraude en nabootsing van identiteit te verminderen”, aldus Sullivan.
Schaal verandert het dreigingsmodel
De toename van het AI-gestuurde verkeer heeft geleid tot bezorgdheid over de vraag of het volume zelf een veiligheidsrisico wordt. Sullivan betoogt dat schaalvergroting beide kanten op gaat.
“We hebben dit jaar het AI-botverkeer met meer dan 300 procent zien stijgen”, zei hij. “Maar hoewel de cijfers in de miljarden lopen, is dat nog steeds een soort afrondingsfout voor het totale verkeer dat we zien.”
Toch verwacht Sullivan dat automatisering het misbruik in de loop van de tijd zal versnellen.
“Alles wat geautomatiseerd kan worden, is zoveel winstgevender voor aanvallers”, zei hij. “Als je je aanval kunt automatiseren, kun je meer aanvallen uitvoeren.”
Dat is de reden waarom beide bedrijven de nadruk leggen op het opereren op mondiale schaal. Visa verwerkt transacties in bijna 200 markten, terwijl Akamai het verkeer en de bots op internetniveau beheert.
“Dit zijn twee bedrijven die op grote schaal opereren”, zei Sullivan. “Wij denken dat bedrijven zoals de onze het tempo van deze geautomatiseerde processen zullen kunnen weerstaan.”
Waarom verkopers er het meest toe doen
Hoewel consumenten direct kunnen profiteren van een vlottere ontdekking en aankoop, zegt Birwadker dat de grootste lift ligt bij het aanpassen van hun infrastructuur door handelaren.
“Een groot deel van de verandering ligt eigenlijk aan de acceptatiekant, aan de kant van de handelaren”, aldus Birwadker. “Hun infrastructuur moet gelijke tred houden met alle veranderingen die plaatsvinden.”
Verkopers zullen moeten beslissen tot welke informatie agenten toegang hebben, hoe prijzen en voorraad worden getoond, en hoe loyaliteit en personalisatie werken wanneer een AI, en niet een browser, de interactie aanstuurt.
“Dit houdt gewoon gelijke tred met de veranderingen in het consumentengedrag”, zegt Sullivan. “Ze laten een AI-agent iets namens hen doen.”
Een compatibiliteitsspel voor de toekomst
Noch Visa, noch Akamai beweren precies te weten hoe de handel er over drie jaar precies uit zal zien. Maar beide framen Trusted Agent Protocol als een compatibiliteitslaag, een laag die ervoor zorgt dat de commerciële infrastructuur kan evolueren zonder de controle te verliezen.
“Ons doel is om ervoor te zorgen dat ons ecosysteem compatibel blijft met de agentische wereld”, aldus Birwadker. “Het gaat meer om compatibiliteit dan om wat dan ook.”
Terwijl AI-agenten van nieuwigheid naar noodzaak evolueren, kan die vertrouwenslaag bepalen of verkopers agentische handel omarmen – of deze helemaal buitensluiten.
