Er zijn de afgelopen dertig jaar veel superheldenspellen geweest, te veel om zelfs maar te tellen. Maar die van 2009 Arkham Asiel was een enorm keerpunt voor met helden beladen games, waardoor een echte blauwdruk ontstond die anderen konden volgen. Anderen probeerden inderdaad in de voetsporen van Arkham te treden – maar pas in 2018 zou een andere studio niet alleen de hoogten van Batman evenaren, maar deze zelfs overtreffen met Slapeloosheid Spider-Man. Maar misschien wel het meest verrassende van alles is dat Insomniac er twee jaar later zelfs in slaagde zichzelf te overtreffen Mijl Morales – een vervolg dat de formule van de eerste game tot iets bijna perfect heeft gedestilleerd. Mijl Morales is een strak ontworpen superheldenspel met een uitzonderlijk tempo dat perfect weergeeft waarom Marvel’s meest geliefde superheld al die jaren heeft doorstaan.
De eerste Spider-Man volledig gericht op een ervaren Peter Parker, jaren nadat zijn superheldencarrière begon. Dat is een behoorlijk drastisch verschil met de opzet van het oorsprongsverhaal die we zien wanneer gloednieuwe universums worden gecreëerd. Dat is wat zet Mijl Morales in zo’n fascinerende ruimte, als dat soort oorsprongsverhaal binnen de context van een groter verhaal. We hebben Peter’s rol in de wereld en zijn persoonlijke worstelingen al gezien, en Miles stapt in de mantel van Spider-Man heeft daardoor een hoop extra emotioneel gewicht.
Er zijn maar weinig games die de uiterst sublieme ervaring kunnen evenaren van als Spider-Man door New York slingeren.
PlayStation
De week voor Kerstmis begint (ja, het is een kerstspel) en in de tweede inzending is Miles nog steeds in training als een nieuwe held. Miles moet veel eerder dan verwacht in de schijnwerpers komen als Peter een internationale reis maakt met Mary Jane, waardoor hij de enige held is die New York beschermt.
Die opstelling maakt het mogelijk Mijl Morales om twee fascinerende verhalen te verkennen – waardoor spelers het vacuüm voelen dat wordt achtergelaten door de aanwezigheid van Peter, terwijl ze ook Miles als personage verkennen en hoe hij integraal anders is dan Peter. En dat geeft dit vervolg een veel intiemer verhaal dat tot de kern doordringt Spider-Man – een jonge jongen die probeert te doen wat goed is, terwijl hij worstelt om zijn menselijke kant en held-alter ego in evenwicht te brengen. Deze versie van Miles is een fascinerende held, iemand vol twijfels die worstelt met het vinden van zijn plek in de wereld, maar een sterk plichtsbesef heeft om anderen te beschermen.
De grootste kracht van Mijl Morales is hoe compact een spel is. De eerste Spider-Man ben hier al tot op zekere hoogte in geslaagd, door elementen uit de open wereld te stroomlijnen om verkenning mogelijk te maken, maar je niet te laten verzanden in honderd uur aan nevenactiviteiten. Bijna elke nevenactiviteit heeft een soort verhalende context – van het vinden van tijdcapsules waarmee Miles kan nadenken over zijn relatie met zijn beste vriend Phin, tot het vinden van de virtuele trainingen die Peter verspreid over de stad heeft achtergelaten voor zijn beschermeling, waardoor meer context wordt gegeven over hoe Peter naar New York kijkt.
Mijl Morales is verrassend feestelijk tijdens de feestdagen – met bovendien een sterk familiethema.
PlayStation
Het verbazingwekkende is hoe Insomniac erin slaagde zoveel fantastische karakterwaarde in een 12 uur durende game te stoppen, zonder dat een beat het gevoel had dat hij sleepte. Het verhaal van Mijl Morales heeft een fenomenaal tempo dat het overkoepelende verhaal voortdurend voortstuwt, terwijl het toch die rustige persoonlijke momenten biedt die essentieel zijn voor elk verhaal. Spider-Man verhaal.
Datzelfde idee vertaalt zich naar de gameplay van Mijl Moraleseen pittig actiespel dat geen tijd verspilt. De Venom-krachten van Miles bieden een schat aan nieuwe opties in de strijd, waardoor gevechten niet alleen mechanisch bevredigender zijn, maar vaak ook een stuk sneller. Daar komt nog een hele reeks verfijningen bij: handigere gadgets, een gestroomlijnde vaardighedenboom, betere stealth door de onzichtbaarheid van Miles en meer diverse zijmissies (het redden van een kat genaamd Spider-Man als een bijzonder hoogtepunt).
De Venom-krachten van Miles zijn absoluut geweldig om mee te spelen en zorgen ervoor dat gevechten een stuk dynamischer aanvoelen.
PlayStation
Mijl Morales is een goed voorbeeld van: als het niet kapot is, repareer het dan niet – maak het gewoon beter. Elk aspect van de eerste Spider-Man is aangescherpt of afgestemd Mijl Moralesen gekoppeld aan een aangrijpend verhaal dat zich voortbeweegt als een onstuitbare trein.
Op een bizarre manier voelt het bijna zo Mijl Morales doet denken aan zoiets De legende van Zelda: Majora’s masker – voortbouwend op gevestigde formules en middelen om iets te maken dat de geest van zijn voorganger op een nieuwe manier benut. En vijf jaar later heeft Marvel nog geen andere videogame die ermee kan concurreren.
