35 jaar later pleit één sciencefictionshow voor The Borg

Binnen de mythos van Star Trek is het concept van de bijenkorfgeest van de Borg een van de beste tweesnijdende zwaarden in alle sciencefiction. Aan de ene kant ontnemen de Borg een persoon op brute wijze zijn individualiteit en veranderen ze in werkdrones, waarbij ze werken aan een vaag idee van volledige perfectie voor het Collectief, en (soms) een Borg Koningin. Maar aan de andere kant is deel uitmaken van het Collectief soms eforfisch en wordt het gepresenteerd als de ultieme remedie tegen eenzaamheid. En hoewel de Star Trek-franchise de afgelopen jaren goed werk heeft geleverd bij het verkennen van alternatieve versies van de Borg, doet één sciencefictionshow hetzelfde, maar op een nieuwe, zeer realistische manier.

In de zevende aflevering van de Apple TV-serie van Vince Gilligan, Voor velen, ‘The Gap’, de serie, maakt een vreemde reden waarom een ​​collectieve, gedeelde bijenkorfgeest niet alleen wenselijk zou kunnen zijn, maar, schokkend genoeg, noodzakelijk.

Waarschuwing: spoilers in het vooruitzicht!

Zonder twijfel is ‘The Gap’ de eenzaamste aflevering van Voor velenwaarin Carol (Rhea Seehorn) en Manousos (Carlos Manuel Vesga) worden gevolgd terwijl ze allebei proberen te overleven zonder gek te worden. Het contrast is hier duidelijk: Carol heeft er geen probleem mee om op cynische wijze de Anderen op te bellen en hen te vragen haar van alles te bezorgen, van benzine tot een Gatarode. Ondertussen weigert Manousos alle hulp van de anderen, inclusief gas en voedsel. Hij laat zelfs geld achter op de voorruiten van auto’s waaruit hij benzine steelt, waarmee hij aangeeft dat hij gelooft dat de mensheid op een bepaald moment in de toekomst in de individuele geest zal terugkeren. Carol doet luchtig alsof ze niet eenzaam is, terwijl Manousos de Anderen uitdaagt en hen rechtstreeks vertelt dat ze niet op deze planeet thuishoren.

Aan het einde van de aflevering kunnen zowel Carol als Manousos echter letterlijk niet overleven zonder de Anderen, zonder de bijenkorfgeest van de Joining. Carol stuurt wanhopig een in verf geschreven bericht aan de Anderen om ‘terug te komen’, terwijl Manousos wordt overgevlogen uit een Zuid-Amerikaanse jungle, na een bijna fatale ineenstorting.

Wat is Voor velen zeggen met dit einde? Als dit een aflevering van Star Trek was, zou de boodschap duidelijk zijn: het Borg Collective kan je leven redden. Het is een verrassend idee, maar in zekere zin moeten zowel Carol als Manousos zich aanpassen aan het idee van de Anderen, anders worden ze geconfronteerd met waanzin of zelfs een fataal, duisterder einde.

Het interessante aan dit alles is dat Voor velen Het is niet zo subtiel dat de kijker zich afvraagt ​​of dit niet te veel verschilt van de manier waarop een geglobaliseerde samenleving al werkt, minus uiteraard het idee van lijden, armoede en sociale klasse. In het echte leven pakken we, net als Carol, onze telefoons en bestellen we dingen voor bezorging, zonder ons zorgen te maken over het ongemak. En om dezelfde reden kunnen degenen die nobel genoeg zijn om te proberen te leven zonder de verschillende systemen van economische onderlinge afhankelijkheid, zich zeer snel dicht bij het graf bevinden.

In Star Trek is de reden waarom het oké is om weerstand te bieden aan de Borg, en de reden waarom weerstand dat is niet zinloos, is omdat er een utopisch humanistisch collectief bestaat dat een organische, egalitaire manier van leven biedt.

In Voor velenEr is geen alternatieve samenleving. In deze sciencefiction-verwaandheid kun je ze niet verslaan, dus je kunt je net zo goed bij hen aansluiten. Maar als je bereidwillig je individualiteit opgeeft, heb je dan toegegeven dat je diep menselijk bent? Of heb je je menselijkheid aan iets anders verkocht? Vreemd, Voor velen zegt het misschien niet op de een of andere manier – en daarom is deze show momenteel een van de beste sciencefictionverhalen op tv.

Voor velen streams op Apple TV.