Er is geen discussie over dat van Daniel Abraham en Ty Franck Uitgestrektheid romans veranderden het space-operaspel. Te beginnen met Leviathan wordt wakker in 2011 herdefinieerde het complexe verhaal van een toekomstige versie van het zonnestelsel hoe reguliere, snelle epische sciencefiction eruit zou kunnen zien. Al snel werden die boeken opgezadeld met de enigszins ongelukkige tag ‘Game of Thrones in de ruimte’, wat eigenlijk alleen waar was omdat er veel personages en facties waren. En in een wereld waarin Battlestar Galactica net was afgelopen in 2009, was het logisch dat SyFy Channel op zoek zou gaan naar wat in wezen de volgende zou zijn Battlestar Galactica.
En toch zijn de twee point-of-view-personages in de allereerste roman, James Holden en Joe Miller, in het grote geheel van personages niet de meest opwindende of originele; de een is een zelfingenomen ruimteman, en de ander een ouderwetse detective. Dit werkt prima voor het eerste boek, omdat de wereldopbouw van de Gordel langzaam wordt onthuld via vrij smalle POV’s. Maar toen de tv-versie van De uitgestrektheid debuteerde op 14 december 2015, maar de serie maakte terecht één grote verandering door: een cruciaal personage uit het tweede boek veel eerder introduceren en haar centraal stellen in het grotere verhaal.
Mensen praten graag over de verschillende jongere, meer conventioneel stoere karakters in De uitgestrektheid: Naomi (Dominique Tipper), Amos (Wes Chatham), Drummer (Cara Gee) en Bobbie (Frankie Adams). Maar niets aan de show zou werken, zelfs maar een klein beetje, zonder de indrukwekkende en briljante aanwezigheid van Sjohreh Aghdashloo als Chrisjen Avasarala.
Hoewel ze niet verschijnt helemaal niet in het verhaal van Leviathan wordt wakker – dat is de roman die De uitgestrektheid Seizoen 1 aangepast – de aanwezigheid van Chrisjen in het tweede boek, Caliban’s oorloggeeft de serie een grotere politieke dimensie. Als secretaris-generaal van de Verenigde Naties is Chrisjen het soort sciencefictionpoliticus waarvan de prequels van Star Wars ons alleen maar konden dromen. Sterker nog, als je echt echt wilt worden, zelfs Andor’s sci-fi politieke intriges zijn babyspullen vergeleken met de plannen en machinaties van Chrisjen. Vanaf de sprong voelt dit personage zich net zo goed als de ster van de show als ieder lid van de sjofele crew van de Rocinant.
Voor alle duidelijkheid: Aghdashloo’s kijk op het personage De uitgestrektheid Seizoen 1 is behoorlijk trouw aan de romans; Abraham en Franck waren super betrokken bij het schrijven van De uitgestrektheidzelfs toen de show in 2018 veranderde van een SyFy-serie naar een serie op Prime Video. Maar wat Aghdashloo toevoegt is niet alleen een dubbelhartige en interessante politicus aan de mix, maar ook een die ontzettend grappig is en klaar om een verrassende F-bom te laten vallen.
Sjohreh Aghdashloo in De uitgestrektheid Seizoen 1
SYFY/NBCUniversal/Getty-afbeeldingen
Vergis je niet, De uitgestrektheid zou helemaal niet werken, en seizoen 1 zou bijna niet te bekijken zijn zonder Aghdashloo in de rol van Chrisjen. Dat is interessant, gezien het feit dat haar personage in theorie pas in seizoen 2 had mogen verschijnen De uitgestrektheid zonder de aanwezigheid van Aghdashloo in seizoen 1 zou het hetzelfde zijn als nadenken over het moderne Battlestar Galactica zonder Laura Roslin van Mary McDonnell. Er zit te veel een soort macho-energie in De uitgestrektheid space-opera, ruimteschipactie, die niet beperkt blijft tot alleen de mannelijke personages.
Maar dankzij het feit dat Aghdashloo wat ouder is, en specifieker niet een badass in de ruimte, er zit een laag van realisme en reikwijdte in de show die meteen tot stand komt. Dit idee, om een verhaal op meerdere niveaus en met verschillende soorten macht te laten vertellen, heeft het gemaakt De uitgestrektheid zo’n baanbrekende en solide sciencefictionserie. Maar zoals bij alle goede verhalen komt het allemaal neer op personages, en in Chrisjen Avasarala kreeg de scifi-tv-wereld een van de grootste en meest hilarische personages aller tijden cadeau.
