‘Het is daarbuiten de Derde Wereldoorlog,’ zegt Gilberto Martínez jr. terwijl hij skateboardt terwijl hij een auto vasthoudt, halverwege het veelgeprezen misdaaddrama ‘One Battle After Another’ van Paul Thomas Anderson, over een groep revolutionairen die worden opgejaagd door de Amerikaanse regering.
Het voertuig wordt bestuurd door Sensei Sergio St. Carlos (Benicio del Toro), die de hulp inroept van Mexicaans-Amerikaanse ‘vato skateboarders’, de buurtwacht, om zijn vriend Bob (Leonardo DiCaprio) te begeleiden terwijl hij probeert te ontsnappen aan de autoriteiten tijdens een chaotisch protest wanneer een heiligdomstad wordt aangevallen.
Het moedige schaatskwartet zweeft door krappe binnenruimtes en springt behendig over daken onder de nachtelijke hemel. Het bestaat uit lokale inwoners van El Paso: Martinez (34), Luis Trejo (30), Elia Joseph Sambrano (27) en Julian Corral (29). Dat Anderson hen als een heroïsche kracht in dit verschroeiende politieke verhaal opnam, voelde als een bevestiging.
“Als skateboarders zijn we altijd een beetje de underdog geweest, gezien als de outcast of de rebellen”, zegt Martinez tijdens een recent video-interview met de hele ploeg. “Maar in zekere zin tonen we vrijheid, we proberen niet in een hokje te worden gestopt, we drukken onszelf uit via dit skateboard. We proberen hoop te geven aan andere kinderen zoals wij.”
Hun vaardigheden op het bord leverden hen de rol op, maar hun aanwezigheid beïnvloedde de productie buiten hun schermtijd.
“We spreken allemaal Spaans en we hielpen ze op de set met het vertalen van veel van de dingen die ze nodig hadden”, zei Martinez.
Martinez en Trejo, die al tien jaar ‘homies’ zijn, leerden over deze mogelijkheid via een wederzijdse vriend, Mark Martinez, betrokken bij de filmindustrie van El Paso. Sambrano hoorde het van een barman, terwijl Corral bericht kreeg van de eigenaar van de tattooshop waar hij werkt. Ze kenden elkaar alle vier omdat ze in de grensstad rondhingen.
De groep ontmoette eerst castingdirecteur Cassandra Kulukundis, die hen hun regels voorlas en hen vroeg ze terug te reciteren om hun memorisatievaardigheden te testen.
“Ze haalde haar iPhone tevoorschijn en we begonnen gewoon om haar heen te skaten en haar de lijnen te geven”, herinnert Martinez zich. “Dat is ongeveer wat ze Paul liet zien. En toen zei hij: ‘Dit zijn onze jongens.'” (Lacht).
Hoewel ze geruchten hadden gehoord dat DiCaprio en Del Toro in de stad waren, wisten ze het niet zeker. “Ik dacht: ‘Het is niet waar’, zodat ik er niet zo zenuwachtig over zou zijn,” zei Martinez. Pas na het ondertekenen van geheimhoudingsovereenkomsten werden ze volledig op de hoogte gebracht van de betrokken artiesten.
“Ze namen ons mee naar het appartement van Sensei om een idee te krijgen van de omtrek en hoe alles eruit ziet”, zegt Martinez. “Toen zagen we PTA voor het eerst met zijn Adidas-schoenen en we dachten: ‘Wauw.'”
Hun scènes, opgenomen in de loop van elf dagen, vonden plaats in het centrum van El Paso, op slechts een paar minuten van Ciudad Juarez, Mexico, aan de andere kant van de grens. “Elke dag was gewoon magie”, zegt Trejo, die ook muzikant is. “Deze film gaf ons het gevoel dat we deel uitmaken van iets op grote schaal. Het verbaasde ons dat ieder van ons er zijn eigen doel in had.”
De ‘vato skateboarders’, zoals de productie hen noemde, herinneren zich dat ze voorafgaand aan hun scènes met stuntcoördinator Brian Machleit hadden gesproken. “Hij was heel eerlijk tegen ons en zei dat we dit serieus moesten nemen”, zegt Martinez. “We hebben ons echt gefocust, en we waren niet aan het spelen.” Overdag oefenden ze hun stunts, zodat ze voorbereid konden zijn op het schieten in de nacht.
Anderson, zeggen ze, vraagt om meerdere opnames (vaak rond de tien) en verandert van richting, zodat hij voldoende opties heeft om uit te kiezen bij het bewerken.
‘Paul is altijd aan het experimenteren,’ zei Trejo. “Hij is als een wetenschapper en hij maakt zijn poëzie.”
Martinez onthulde dat zijn grote moment, toen hij schaatste terwijl hij Sensei’s voertuig vasthield, veranderde toen ze het filmden.
“Mijn opdracht was in eerste instantie om het bang te doen tegen Sensei, zoals Asustado,” zei hij. ‘Nadat hij de dagbladen had bekeken, kwam Anderson binnen met nieuwe aantekeningen.
“Paul zegt: ‘Hé Gil, dit klinkt als een zombie-apocalyps. Het is geen zombie-apocalyps, het is een rel. Doe alsof je een biertje gaat pakken en het op een dak drinkt, en zeg dan gewoon een paar dingen, zoals: ‘Het is hier f- de Derde Wereldoorlog.’ En ik dacht: ‘Ja, dat vind ik leuk. Dat klinkt meer als mij. ”
Om zijn close-up te personaliseren had Martinez zelf een suggestie. “Ik dacht: ‘Mag ik wat Spaans toevoegen?'”
“Paul liet ons echt ons taalgebruik gebruiken”, voegt Martinez toe. “Leo zei: ‘Hé, hoe zeg ik ‘broers’?’ En we zeiden tegen hem: ‘Carnalitos,’”
In de film verwijst DiCaprio’s Bob als zodanig naar de skaters.
Tijdens het gesprek verwijst de groep vaak naar DiCaprio en Del Toro met de namen van hun personages: Bob en Sensei. Het delen van het scherm met toppers die ze als kind op het scherm hebben gezien, was in eerste instantie schokkend, maar groeide daarna uit tot een oprechte verbondenheid.
“Ik zou in paniek raken als ik thuiskwam”, zei Martinez. “Maar op de set moest je ze de eerste paar dagen laten zien dat je als een broer voor ze was. Je kunt niet zeggen: ‘Hé man, we moeten een foto maken.’ Het was meer zoiets als: ‘We zijn hier om ons werk te doen.’ Ik heb hem nooit Leo genoemd. Ik noemde hem altijd Bob. We bleven gewoon in karakter. En dan zei hij: ‘Wat is er aan de hand, jongens?’
Corral herinnert zich een dag waarop zijn voet pijn deed en de productie hem een tijdje alleen liet rusten. “Voor je het weet, stopten ze de andere vatos erin en daarna stopten ze Leonardo erin en we zeiden alleen maar: ‘Hoe moeten we het ijs breken?'” zegt Corral. “En dat deed hij. Hij zei: ‘Wat is hier lekker om te eten?'”
Sambrano, een muzikant als Trejo, en ooit betrokken bij El Paso Kids-N-Co, een non-profit gemeenschapstheater, herinnerde zich dat hij een moment met Del Toro had gedeeld.
“Benicio zei: ‘Speel jij muziek? Wat voor soort muziek is het? En ik zei: ‘Alternatief.’ En hij zei: ‘Oh, zoals de Mars Volta.’ En ik dacht: ‘Oh, hij kent de cultuur, de Mars Volta komt uit El Paso.’
Sambrano legt uit dat ze op de set hun eigen kleding mochten dragen. Al vroeg droeg hij toevallig een T-shirt dat hij van Goodwill had gekregen, versierd met de afbeelding van wijlen worstelaar Eddie Guerrero, ook geboren in El Paso, en zijn bijnaam ‘Latino Heat’.
“Ze stuiterden op elkaar en improviseerden”, zegt Sambrano. “En toen zei Benicio: ‘Wat als ik gewoon Latino Heat zeg?’ En toen zeiden ze: ‘Oké, dat is het shirt dat hij gaat dragen.’
Voor de ‘vato-skateboarders’ heeft het zien van hun geboorteplaats in de voorhoede van het verzet in zo’n spraakmakende film hun trots versterkt. “We komen uit een frontera, een grensstad, en ik heb hier mijn hele leven gewoond. De gemeenschap is geweldig, de mensen zijn vriendelijk”, zei Sambrano. “En het is best geweldig om ze te zien benadrukken.”
En het is hen niet ontgaan dat immigratie en de relatie tussen de VS en Mexico, vooral in een plaats als El Paso, sleutelonderwerpen zijn in Andersons film.
“Paul heeft op een komische manier recht gedaan aan hoe het echte leven is, zodat het misschien een ander soort publiek bereikt dat niet in deze situaties is betrokken”, zei Trejo. “De film gaat over dingen waar veel mensen niet over durven te praten. Ze zijn bang om te politiek te worden.”
De vier skaters keken voor het eerst naar “One Battle After Another” tijdens een cast- en crewvertoning in El Paso in het Plaza Theatre. “Het was heel bijzonder om het te zien in een historisch gebouw in El Paso”, zegt Martinez Jr. “En het was een mooi moment voor ons allemaal om onze vrienden en familie daar te hebben om de film een week voordat de film uitkwam te bekijken.”
De vrienden willen blijven acteren en hebben al andere projecten op de planning staan, mede dankzij Jacob Cena, een locatieassistent bij ‘One Battle After Another’, die hen ertoe aanzet deze doorbraak te grijpen.
Maar voorlopig hebben ze Andersons werk ijverig bestudeerd. “We raakten behoorlijk geobsedeerd; dit zijn al zijn films”, zegt Martinez Jr. met een glimlach terwijl hij een stapel films van de regisseur op fysieke media omhoog houdt.
