Wat wordt beschouwd als de ’s werelds grootste bekende spinnenwebwaar tienduizenden spinachtigen leven, is ontdekt in een grot aan de Albanees-Griekse grens.
Nadat onderzoekers hun bevindingen hadden gepubliceerd over twee verschillende spinnensoorten die vreedzaam samenleven in een gigantische kolonie genesteld in een pikzwarte, zwavelrijke grot, vergeleek evolutiebioloog Lena Grinsted het ‘uiterst zeldzame’ voorval met mensen die in een flatgebouw woonden.
Het grootste spinnenweb ter wereld ontdekt in een grot
Het lijkt erop dat een van uw browserextensies het laden van de videospeler blokkeert. Als u deze inhoud wilt bekijken, moet u deze mogelijk op deze site uitschakelen.
“Toen ik dit onderzoek zag, was ik erg opgewonden omdat… groepsleven bij spinnen heel zeldzaam is”, zegt Dr. Grinsted, hoofddocent aan de Britse Universiteit van Portsmouth. “Het feit dat er een enorme kolonie spinnen leefde op een plek die niemand eerder echt had opgemerkt – vind ik buitengewoon opwindend.”
De resultaten van het onderzoek, vorige maand gepubliceerd in het tijdschrift Ondergrondse biologiedie zich snel online verspreidde dankzij de opvallende beelden van het gigantische spinnenweb van 110 vierkante meter, een tapijtdikke wildgroei die zich uitstrekt langs een smalle doorgangsmuur in de Sulphur Cave, die zich uitstrekt tot in Albanië vanaf de ingang ervan Griekenland.
De ergste nachtmerrie van deze arachnofobe werd al snel bestempeld als ‘het grootste spinnenweb ter wereld’.
Maar het meest verrassende aan de spinnenkolonie – die naar schatting 110.000 spinnen telt – had minder te maken met de omvang ervan, maar meer met wat wetenschappers aantroffen in de enorme massa trechtervormige webben.
Twee verschillende spinnensoorten – ongeveer 69.000 Tegenaria domestica, of gewone huisspin, en 42.000 Prinerigone vagans – leefden naast elkaar en floreerden. Het gedrag, dat nog nooit eerder was waargenomen, verbaasde wetenschappers, aangezien de grotere huisspin doorgaans op zijn kleinere buurman aasde.
“Als je spinnen in de buurt hebt, zullen ze vaak vechten en elkaar uiteindelijk opeten”, zegt Dr. Grinsted, die geen deel uitmaakte van het grotonderzoek, maar wel uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar spinnen. “We kunnen soms zien dat als er een overvloed aan voedsel is, ze een beetje minder agressief worden.”
Wetenschappers willen graag begrijpen hoe en waarom de twee soorten vreedzaam naast elkaar zijn gaan bestaan in een ‘permanent donkere zone’ op ongeveer 50 meter van de ingang van de grot, uitgehouwen door het water van de Sarandaporo-rivier en zo de Vromoner-kloof vormde.
Lees meerDe positieve kant: Wetenschappers ontdekken de demonhoornige ‘lucifer’-bij in Australië
Het onderzoek suggereert dat een deel van het antwoord zou kunnen liggen in de combinatie van de naar schatting 2,4 miljoen muggenvliegen die rond de spinnenkolonie zoemen – een ‘ongebruikelijk dichte zwerm’ die een constante voedselbron vormt in een verder schaarse omgeving voor roofdieren. De wetenschappers speculeren ook dat de vriendelijke leefomgeving het gevolg zou kunnen zijn van het feit dat de duisternis het zicht van de spinnen schaadt.
Dr. Grinsted zegt echter dat het waarschijnlijker is dat de grotere spinnen zijn geëvolueerd of gewoon gewend zijn geraakt aan het reageren op trillingssignalen wanneer de kleine vliegen op hun zijden web landen – en anders misschien niet aanvallen.
“Spinnen zijn over het algemeen niet bijzonder goed in het zien van dingen… en dat geldt ook voor deze twee soorten,” zei ze. Ze voegde eraan toe dat de twee soorten misschien wel samenwerken “tot op zekere hoogte bij het bouwen van het web … maar ik denk dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat ze samenwerken bij iets anders, zoals het vangen van prooien, het verzorgen van broedsels of het verzorgen van elkaars baby’s.”
Dr. Grinsted trekt parallellen tussen de samenwonende spinnen en de manier waarop mensen de neiging hebben naast elkaar te bestaan in flatgebouwen.
‘Je bent erg blij om de trap en de lift te delen,’ zei ze. “Maar als er iemand je woonkamer binnenkomt en je hebt hem niet uitgenodigd, dan zul je agressief tegen hem of haar zijn.”
Ze voegde eraan toe dat hoewel veel spinnen ‘doorgaans solitair en zeer agressief’ zijn tegenover andere beestjes, het samenleven van twee soorten ‘relatief gebruikelijk’ is zodra spinnen het vermogen hebben ontwikkeld om in groepen te leven.
“Maar nogmaals, omdat het nog nooit is gebleken dat deze twee soorten samenleven en nooit in groepen leven, maakt dit het bijzonder spannend,” zei ze.
Dr. Blerina Vrenozi, een bioloog en zoöloog aan de Universiteit van Tirana, in Albanië, die co-auteur was van het onderzoeksartikel, zei dat de expedities dit jaar hielpen begrijpen “hoe dit mysterie daar bestond”.
“Het DNA is interessant omdat ze onthulden dat de soorten die in de grot leven anders zijn dan de soorten die buiten de grot leven,” zei ze. “Het is dus dezelfde soort, maar met ander DNA.”
Het gigantische web van de grottenkolonie werd voor het eerst waargenomen in 2021 door een team van Tsjechische speleologen onder leiding van Marek Audy. Een jaar later breidde het Tsjechische team zich uit met wetenschappers van meerdere universiteiten, wat leidde tot het onlangs gepubliceerde wetenschappelijke artikel.
“Het web is dicht; het lijkt meer op een deken, en als er gevaar dreigt, kruipt het vrouwtje terug en verbergt zich, en geen enkel wezen van een hogere orde kan haar daar uit graven,” zei Audy. “Spinnen in de grot leggen ongeveer een derde van de eieren vergeleken met spinnen die buiten leven. Omdat het zeker is dat ze daar hun nakomelingen zullen grootbrengen… zodat ze het zich kunnen veroorloven minder eieren te leggen.”
Audy voegde eraan toe dat de grot, waar ook grote vleermuiskolonies leven, ook gedijt door de overvloed aan muggen in de vochtige, donkere ruimte. “Ze vieren daar voortdurend een feestje, zowel de spinnen als de vleermuizen”, zei hij.
De studie merkte op dat de gebruikte methodologie het totale aantal spinnen in de kolonie “enigszins zou kunnen overschatten”, aangezien sommige trechterwebben verlaten of onbezet kunnen zijn. Andere experts zijn het er echter over eens dat het opwindende nieuwe onderzoek van het team bredere evolutionaire aanwijzingen zou kunnen bieden en een dieper onderzoek verdient.
Dr. Sara Goodacre, hoogleraar evolutionaire biologie en genetica aan de School of Life Sciences van de Britse Universiteit van Nottingham, zegt dat dit soort onderzoeksprojecten de weg helpen vrijmaken voor meer studies die “fundamenteel zouden kunnen blijken voor ons begrip van welke krachten de wereld om ons heen vormen – spinachtig of niet”.
“Natuurlijke selectie zal de voorkeur geven aan de ‘beste’ strategieën … de ‘winnende strategie’, wat dit ook mag zijn,” zei ze. “Mijn inschatting is dat de voordelen van het deel uitmaken van deze gemeenschap ruimschoots opwegen tegen de kosten.”
Ze voegde eraan toe dat als de dynamiek in de ogenschijnlijk ideale omgeving van overvloedig voedsel en relatieve veiligheid zou veranderen, “freeloading” zal ontstaan en alles zal instorten”.
De politiek van co-existentie zal bovengronds hopelijk niet lastiger blijken te zijn. Audy zei dat Albanië al heeft gevraagd aan welke kant de nieuwe beroemde spinnen staan.
“Vanuit het oogpunt van natuurbehoud hebben we daar iets interessants gedaan en een grens afgebakend”, zei hij. “Ik heb er net naar gekeken – en het spinnenweb bevindt zich aan de Griekse kant.”
(FRANKRIJK 24 met AP)
