Onder de moeilijkste ouderschapstaken zijn er maar weinig die zo gevreesd zijn als het vragen aan een kind om het apparaat neer te leggen dat urenlang zijn aandacht in beslag heeft genomen.
Als ouder voel je je schuldig dat het zo ver is gekomen. Je bereidt je ook voor op een mogelijk gevecht, mocht dat kind een driftbui voor een peuter, tiener of tiener krijgen. Zoals ze zeggen, niemand wil dit.
Hoewel het stellen van nieuwe grenzen voor de schermtijd lastig kan lijken, willen experts je laten weten dat een reset mogelijk is. Het nieuwe jaar, met zijn frisse start en hernieuwd optimisme, is een goed moment om zo’n stap te zetten.
Zie het niet als een strijd, zegt Catherine Price, co-auteur van het nieuwe boek The Amazing Generation: uw gids voor plezier en vrijheid in een wereld vol schermen. Bedenk in plaats daarvan dat u naar een gemeenschappelijk doel toewerkt dat vaak wordt gedwarsboomd door sociale media en overmatige schermtijd.
“In werkelijkheid zouden we eigenlijk aan dezelfde kant moeten staan, want wat willen we voor onszelf en onze kinderen?” zegt Prijs. “We willen een betekenisvol en leuk leven leiden, met sterke relaties.”
Met dat in gedachten volgt u deze vier strategieën om uw kind te helpen tijd terug te winnen op digitale schermen:
1. Geef geen les over schermtijdregels
Ouders die het schermgebruik graag willen terugdringen, maken vaak de fout hun kind de les te lezen over dit onderwerp. Price zegt dat het effectiever is om een gezinsgesprek te beginnen over hoe schermtijd iedereen voelt, of het nu die van henzelf is of die van jou.
Dit onderdeel is belangrijk en een vaak ontbrekend ingrediënt bij pogingen om het apparaatgebruik opnieuw te kalibreren, omdat ouders rekening moeten houden met hun eigen gewoonten.
Het is erger dan je zou verwachten. Neem bijvoorbeeld een recent landelijk representatief onderzoek van Girl Scouts onder 1.000 5- tot 13-jarigen, waaruit bleek dat 52 procent moeite had om de aandacht van hun ouders te trekken omdat ze hun eigen telefoon gebruikten.
“Wat ben je momenteel aan het modelleren voor je kinderen?” zegt Price, die niet bij het onderzoek betrokken was. “Omdat je niet van je kinderen kunt verwachten dat ze je instructies opvolgen als je die gewoonten zelf niet volgt.”
“Wat ben je momenteel aan het modelleren voor je kinderen?”
U vertrouwt misschien op uw eigen geheugen, maar het is onwaarschijnlijk dat dit een volledig beeld geeft van wat uw kinderen ervaren. Bekijk in plaats daarvan de schermtijdrapporten die door uw persoonlijke apparaten zijn gemaakt.
Price raadt aan om in te zoomen op de tijd die wordt besteed aan het gebruik van specifieke apps. Een roadtrip kan de indruk wekken dat je acht uur aan je telefoon hebt gekluisterd terwijl je alleen maar een kaarten-app gebruikte. Maar enkele uren regelmatig dagelijks gebruik van een app als TikTok of WhatsApp zouden ouders wakker moeten schudden over hun eigen gewoonten, en een gewoonte die ze zonder objectieve gegevens misschien niet zouden herkennen.
Price stelt ook voor om het gesprek over de regels voor de schermtijd van huishoudens te behandelen als een wetenschappelijk mini-experiment waarin zowel kinderen als ouders kunnen bijhouden wat ze waarnemen en er vervolgens samen over kunnen praten. Het punt is om te identificeren welke aspecten van de schermtijd van ouders of kinderen leiden tot onaangename ervaringen zoals negatieve of gekwetste gevoelens en beperkte sociale contacten.
Ouders kunnen ook verrast zijn door de interesse of nieuwsgierigheid van hun kind om minder tijd online door te brengen. De geweldige generatiegeschreven in samenwerking met Dr. Jonathan Haidt, is een begeleidend boek voor middelbare scholieren bij zijn bestseller De angstige generatie. Gepresenteerd met graphic novel-elementen, bevat het ook spijtige anekdotes van jonge volwassenen die wensten dat hun kindertijd en adolescentie niet gedomineerd waren door sociale media en schermtijd.
Mashable trendrapport
In verband hiermee bleek uit het Girl Scouts-onderzoek dat 46 procent van de meisjes de druk voelde om online te zijn, zelfs als ze er niet van genoten.
2. Stel regels in voor schermtijd en houd u eraan
Dr. Jean Twenge, een psycholoog en auteur van 10 regels voor het opvoeden van kinderen in een hightech wereld: hoe ouders kunnen voorkomen dat smartphones, sociale media en gaming het leven van hun kinderen overnemenzegt dat ouders nieuwe richtlijnen voor de schermtijd van huishoudens moeten opstellen op basis van gesprekken met hun kinderen, of moeten terugkeren naar het handhaven van bestaande regels. Voor hulp bij deze taak kunnen ouders de website van de American Academy of Pediatrics raadplegen. aanpasbare bron voor het maken van een gezinsmediaplan.
Twenge, een moeder van drie tieners die veel heeft opgetreden academisch onderzoek op het scherm tijd, raadt aan om voor elk kind in het huishouden dezelfde normen in te stellen. Hierbij kan het bijvoorbeeld gaan om geen smartphones en sociale media tot de leeftijd van 16 jaar, tijdslimieten op specifieke apparaten en het verbieden van bepaalde apps of websites. Ouders moeten ook de verwachtingen van het huishouden volgen, zoals maaltijden zonder apparaten.
Zelfs als het plan in eerste instantie goed verloopt, zullen er momenten zijn waarop je het gevoel hebt dat je moet toegeven vanwege ongemak, crisis of groepsdruk. Twenge stelt voor om een plan te hebben voor deze tijden.
Vliegtuigritten kunnen bijvoorbeeld de uitzondering zijn op uw doordachte regels, wanneer de 10-jarige onbeperkte tijd krijgt op zijn favoriete spelplatform. Het is belangrijk om transparant te zijn over deze uitzonderingen om verwarring en terugtrekking te voorkomen.
Twenge moedigt ouders ook aan om tv-tijd te vervangen door apparaatgebruik thuis als ze echt een kind moeten bezighouden. Je weet waar ze naar kijken, vergeleken met hoe ze tijd doorbrengen op een tablet of telefoon, en de inhoud is waarschijnlijk van hogere kwaliteit dan het bekijken van korte video’s op sociale media.
Naast de regels die u instelt, dringt Twenge er bij ouders op aan om ouderlijk toezicht of zelfs een toezichtsysteem van derden te gebruiken. Zelfs als uw kind beperkte schermtijd heeft, wilt u toch voorkomen dat hij/zij schadelijke inhoud ontdekt of ermee bezig is.
Twenge zegt dat ze tot de “onwillige conclusie” is gekomen dat apparaat- en app-specifiek ouderlijk toezicht zo moeilijk te gebruiken is dat software van derden, zoals Bark of Aura, nodig kan zijn om ervoor te zorgen dat ze veilig blijven en de regels volgen die je hebt ingesteld.
3. Begeleid kinderen door de nadelen van minder schermtijd
Zelfs als een kind het leuk vindt om minder tijd online door te brengen, kunnen verveling en sociale uitsluiting de zeer reële gevolgen voor hem zijn.
Sarah Keating, vice-president van Girl Scout Experience voor de Girl Scouts, zegt dat ouders een belangrijke rol spelen bij het begeleiden van kinderen bij deze zorgen. Ten eerste zegt ze dat volwassenen zich op hun gemak moeten voelen bij het idee dat hun kinderen zich vervelen.
Om dit voor iedereen minder pijnlijk te maken, raadt Keating aan om schermvrije alternatieven aan te bieden die helpen bij het bevredigen van de tastzintuiglijke ervaring van het oppakken van een telefoon of tablet. Voor jongere kinderen kunnen dit blokken of markeringen zijn. Oudere kinderen kunnen genieten van een activiteitenboek zoals Mad Libs of iets met hun handen doen, zoals haken.
Twenge stelt voor om een tween of tiener te vragen een lijst te maken met activiteiten die ze kunnen doen in plaats van te scrollen of te posten. Je kunt ook bespreken hoe schermtijd dat kan doen verergeren hun verveling, een fenomeen dat uit onderzoek blijkt dat het echt is.
Het is ook nuttig om tieners eraan te herinneren wat ze nog hebben, zegt Twenge, vooral als je ze een ‘domme’ telefoon hebt gegeven of Voice over Internet Protocol (VoIP)-telefoon om met vrienden te communiceren.
Keating erkent dat kinderen technologie en internetcultuur gebruiken om kliekjes te creëren die anderen uitsluiten. Ze zegt dat het van cruciaal belang is om met uw kind over deze dynamiek te praten en hen te helpen een script te maken dat ze in dergelijke situaties kunnen gebruiken. In plaats van zich afgewezen te voelen, kan het kind zijn vriend bijvoorbeeld nieuwsgierig vragen naar een meme waarnaar hij verwijst.
4. Stimuleer echte vrijheid tijdens de schermtijd
Price zet de zorg over het mislopen graag op zijn kop door erop te wijzen welke offline kansen kinderen zullen verliezen als ze zoveel tijd online doorbrengen.
In dit opzicht hoopt ze dat ouders die nieuwe schermtijdnormen voor hun kinderen proberen in te stellen, ook echte vrijheid bieden die helpt bij het opbouwen van vertrouwen en onafhankelijkheid.
“Het gaat niet alleen om beperking”, zegt Price. “Het gaat erom het leven daadwerkelijk leuker en plezieriger te maken.”
Tweens en tieners krijgen mogelijk de kans om zelf naar de winkel of het huis van een vriend te lopen. Hoewel jongere kinderen misschien een andere aanpak nodig hebben, kunnen ouders zich erop concentreren om ervoor te zorgen dat ze met vrienden of in het park spelen in plaats van thuis op een scherm te zitten.
Om meer ideeën te genereren, kunnen ouders hun kinderen vragen wat ze willen proberen of leren, en vervolgens manieren bedenken waarop ze dat zelfstandig kunnen doen.
Zoals Price erover nadenkt, gaat het opnieuw kalibreren van de schermtijd niet alleen over het offline krijgen van kinderen, maar over het ‘weer tot leven brengen’ van kinderen.
