Wat daarna komt is een mysterie, maar ik wil graag een bedankje delen nu 2025 in de geschiedenis verdwijnt.
Als je vanuit Mexico naar Greater Los Angeles bent gekomen, via Calexico, Feliz Navidad.
Als je ooit in Syrië hebt gewoond en je in Hesperia hebt gevestigd, welkom.
Als je geboren bent in wat ooit Bombay was, maar een gezin hebt grootgebracht in LA, gelukkig nieuwjaar.
Ik verspreid een beetje vakantievreugde, want voor immigranten is dit over het geheel genomen een verschrikkelijk jaar geweest.
Op federaal bevel zijn in 2025 Los Angeles en andere steden binnengevallen en werkplekken overvallen.
Immigranten zijn achtervolgd, demonstranten zijn verkracht.
Het levensonderhoud is stopgezet, dierbaren zijn gedeporteerd.
Met alle vernederingen en scheldpartijen door de man aan de top, zou je nooit raden dat zijn moeder een immigrant was en dat er onder zijn drie vrouwen ook twee immigranten waren.
President Trump verwees Somaliërs als afval, en hij vroeg zich af waarom de VS er niet meer mensen uit Scandinavië en minder mensen uit kunnen halen “smerig, vies en walgelijk” landen.
Om niet achter te blijven stelde Kristi Noem, hoofd van de Binnenlandse Veiligheidsdienst, een reisverbod voor voor landen die “onze natie overspoelen met moordenaars en bloedzuigers en rechtenjunkies.”
Het doel van de president is om vooral tekeer te gaan tegen degenen die zich in het land bevinden zonder juridische status en vooral tegen degenen met een strafblad. Maar zijn toon en taalgebruik maken niet altijd zulke onderscheidingen.
Het punt is om verdeeldheid te zaaien, de schuld te geven en argwaan te wekken, en dat is de reden waarom legale inwoners – inclusief Burgemeester Victor Gordo van Pasadena – hebben me verteld dat ze hun paspoort altijd bij zich hebben.
In feite zijn duizenden mensen met een legale status het land uitgezet, en miljoenen anderen lopen het risico hetzelfde lot te ondergaan.
In een meer ontwikkelde politieke cultuur zou het eenvoudiger zijn om te bepalen dat immigratie kosten en baten met zich meebrengt, dat het in de menselijke natuur ligt om ontberingen te ontvluchten op zoek naar betere kansen, waar deze zich ook bevinden, en dat het mogelijk is wetten uit te vaardigen die tegemoetkomen aan de behoeften van immigranten en de industrieën die daarvan afhankelijk zijn.
Maar 2025 was het jaar waarin de natie in een andere richting werd geleid, en het was het jaar waarin het steeds geruststellender en zelfs bevrijdender werd om Californië zijn thuis te noemen.
De staat is een zeer gebrekkige onderneming, met zijn duizelingwekkende kloof in welvaart en inkomen, zijn dakloosheidsramp, de crisis in de betaalbaarheid van woningen en raciale verdeeldheid. En Californië is niet politiek monolithisch, hoe blauw ook. Het heeft miljoenen Trump-aanhangers, van wie velen de razzia’s toejuichten.
Maar zelfs in grotendeels conservatieve regio’s bestaat het inzicht dat immigranten met en zonder papieren een cruciaal onderdeel zijn van de spier- en denkkracht die de op drie na grootste economie ter wereld helpen aandrijven.
Dat is de reden waarom sommige van de staten Republikeinse wetgevers hebben Trump gevraagd zich terug te trekken toen hij voor het eerst gemaskerde bezittingen op razzia’s stuurde, waardoor de bouw-, landbouw- en horecasectoren van de economie werden onderdrukt.
Toen de invallen begonnen, belde ik een tuinman waar ik jaren geleden over had geschreven nadat hij tijdens een overvalpoging in de borst was geschoten. Hij had erop gestaan de spoedeisende hulp van het ziekenhuis te verlaten en onmiddellijk weer aan het werk te gaan, met de kogel nog steeds in zijn borst. Een klant had hem ingehuurd om voor Kerstmis een tuinaanleg te voltooien, als cadeau voor zijn vrouw, en de tuinman was vastbesloten om het werk af te leveren.
Toen ik in juni contact opnam met de tuinman, vertelde hij me dat hij zich gedeisd hield, want hoewel hij een werkvergunning had, voelde hij zich niet veilig omdat Trump had gezworen een einde te maken aan de tijdelijke beschermde status van sommige immigranten.
‘Mensen zien er Latino uit en worden gearresteerd’, vertelde hij me.
Hij zei dat zijn dochter, die ik twintig jaar geleden had ontmoet toen ik de 2.000 dollar die door lezers aan de familie was gedoneerd, in zijn naam zou demonstreren. Ik ontmoette haar op de ‘No Kings’-bijeenkomst in El Segundo, waar ze me vertelde waarom ze wilde protesteren:
“Om mijn gezicht te laten zien aan degenen die niet kunnen praten en om te zeggen dat we niet allemaal criminelen zijn, blijven we allemaal bij elkaar, we staan achter elkaar”, zei ze.
Massale deportaties zouden een ravage aanrichten Een gat van 275 miljoen dollar in de economie van de staatVolgens een rapport van UC Merced en het Bay Area Council Economic Institute heeft dit een cruciale invloed op onder meer de landbouw en de gezondheidszorg.
“Deportaties hebben de neiging de werkloosheid onder in de VS geboren en gedocumenteerde werknemers te verhogen door verminderde consumptie en verstoringen in complementaire beroepen”, zegt een UCLA Anderson rapport.
Californiërs begrijpen deze realiteit omdat ze niet hypothetisch of theoretisch zijn; ze maken deel uit van het dagelijks leven en de handel. Bijna driekwart van de inwoners van de staat is van mening dat immigranten Californië ten goede komen “vanwege hun harde werk en beroepsvaardigheden”, zegt het Public Policy Institute of California.
Ik ben geboren in Californië en heb grootouders uit Spanje en Italië, maar de staat is tijdens mijn leven dramatisch veranderd, en ik denk niet dat ik het ooit echt duidelijk heb gezien of begrepen totdat ik in 2009 werd gevraagd om de eerstejaarsbijeenkomst in Cal State Northridge toe te spreken. De demografie was vergelijkbaar met die van vandaag: meer dan de helft Latino, 1 op de 5 blank, 10% Aziatisch en 5% zwart. En grofweg tweederde bestond uit studenten van de eerste generatie.
Ik keek naar duizenden jonge mensen die op het punt stonden hun weg te vinden en hun stempel te drukken, en de studenten werden geflankeerd door een groepje trotse ouders en grootouders, van wie vele verhalen over opoffering en verlangen in andere landen begonnen.
Dat maakt deel uit van de levensader van de cultuur, de keuken, de handel en het gevoel van mogelijkheden van de staat, en die studenten zijn nu onze leraren, verpleegsters, artsen, ingenieurs, ondernemers en techneuten.
Als je Taipei hebt verlaten en je in Monterey hebt gevestigd, Dubai vaarwel hebt gezegd en je spullen hebt gepakt voor Ojai, Havana hebt ingeruild voor Fontana of Morelia voor Visalia, dank je.
En gelukkig nieuwjaar.
steve.lopez@latimes.com
