Een vechtend Engeland won zaterdag hun eerste Test op Australische bodem in 15 jaar en herstelde hun gehavende trots met een moedige overwinning van vier wickets om een chaotische vierde Ashes-botsing te bewerkstelligen die binnen twee dagen allemaal voorbij was.
De opgepompte toeristen verlieten Australië kort na de lunch voor 92.045 mensen op de Melbourne Cricket Ground, na de twintig wickets die op de eerste dag tuimelden.
Aanbevolen verhalen
lijst van 3 artikeleneinde van de lijst
Het liet hen op jacht naar 175 om te winnen, waarbij Harry Brook ongeslagen was op 18 en Jamie Smith op drie hen thuis zag vanwege het verlies van zes wickets onder enorm gebrul van hun reizende “Barmy Army” van fans.
Jacob Bethell droeg 40 bij en Zak Crawley 37.
“Een goed gevoel, een zware tocht tot nu toe”, aldus de Engelse schipper Ben Stokes.
“Na de aanloop naar de Test, waarbij er veel op ons pad is gekomen, moeten we om dankzij dat alles een prestatie neer te zetten en een heel goed Australisch team te verslaan veel lof verdienen aan spelers, staf en management voor het behouden van de focus op cricket.
“Erg trots. We hebben moed getoond en waren moedig.”
Engeland crashte tijdens de eerste drie tests en kwam onder enorme druk naar Melbourne te midden van vragen over hun beperkte voorbereidingen en beschuldigingen van overmatig drinken tijdens een strandvakantie halverwege de serie.
Maar ze kwamen eindelijk goed en zullen vol vertrouwen naar Sydney gaan voor de vijfde en laatste test.
Engeland had sinds januari 2011 in Sydney geen Test meer gewonnen in Australië, verloor er zestien en speelde er twee gelijk, en openers Crawley en Ben Duckett hadden een duidelijk doel om de streak te doorbreken: een ultra-agressieve ‘Bazball’-stijl spelen.
Duckett raakte een grens op Mitchell Starc in zijn eerste over, terwijl Crawley Michael Neser sloeg voor een zes en een vier in opeenvolgende ballen.
Ze brachten een wervelend openingspartnerschap van vijftig naar voren, maar de volgende bal werd Duckett gebowld door een Starc Yorker voor 34.
De snelle bowler Brydon Carse schreed vervolgens naar het midden als een verrassende nummer drie in de plaats van Bethell.
Maar het Engelse pinch-hitting-experiment mislukte omdat Carse het slechts acht ballen volhield voordat hij Jhye Richardson naar Cameron Green schoot.
Crawley viel lbw op Scott Boland na een harde klap en Bethell werd betrapt door Usman Khawaja van dezelfde bowler.
Richardson zette Joe Root lbw vast voor 15 en Starc was verantwoordelijk voor Ben Stokes voor twee, maar tegen die tijd waren er nog maar 10 runs nodig, en Brook en Smith voltooiden de klus.
“Het was een lastige en snelle wedstrijd”, zei de Australische aanvoerder Steve Smith.
“Als we in beide innings 50-60 meer hadden gekregen, waren de zaken misschien anders geweest. Het wicket speelde zoals verwacht, maar toen de bal eenmaal zachter werd, gedroeg hij zich niet helemaal zoals ik had gehoopt.
“Als je in twee dagen 36 wickets ziet vallen, betekent dat waarschijnlijk dat het iets meer heeft gedaan dan de bedoeling was”, voegde hij eraan toe over het MCG-veld.
Pitch bekritiseerd
Australië hervatte de wedstrijd op 4-0 in hun tweede innings, nadat op een explosieve openingsdag met een hoog tempo 20 wickets vielen, terwijl de gastheren werden afgewezen voor 152 en Engeland slechts 110.
Het waren de meeste wickets die vielen op de eerste dag van een Ashes Test sinds 1909, en overschaduwden de 19 op dag één van de serieopener in Perth.
Met 10 mm gras op de baan was het de droom van elke bowler, maar een groot aantal voormalige grootheden bekritiseerde het veld omdat het “te veel deed” en “oneerlijk was voor de slagmensen”.
Nachtwaker Boland schoof Gus Atkinson naar wicketkeeper Smith, maar de bowler verliet het veld kort nadat hij zijn linkerhamstring vasthield.
Josh Tongue kwam in de aanval met een hattrick nadat hij op dag één de laatste twee Australische wickets had behaald, maar Jake Weatherald sloeg zijn volledige bal voor drie.
Weatherald had een behoorlijke klap nodig om zijn plek bovenaan de ranglijst te verstevigen, maar hij faalde opnieuw en bowlde door Stokes voor vijf, waardoor een levering achterbleef die terugviel.
Travis Head kreeg gezelschap van Marnus Labuschagne, maar hij maakte er slechts acht, gepakt door Root in de slip van Tongue.
Head had een goed contact voordat hij op 46 werd gebowld door een perzik van een worp van Carse die de buitenrand versloeg, en toen Khawaja (0) en Alex Carey (4) vertrokken in een tijdsbestek van negen ballen, was het momentum terug bij Engeland.
Na het bereiken van de lunch op 98-6, werd Green (19) het zevende wicket dat viel met de score op 119, waarmee hij een stijgende Stokes-bal naar Harry Brook stuurde bij slip.
Carse pakte Neser en Starc zonder te scoren, en Richardson viel op Stokes met de laatste vier wickets die 13 runs opleverden, waardoor Steve Smith ongeslagen bleef op 24.
