DoorEsmira Aliyeva en Euronews
Gepubliceerd op
Terwijl de crash van Azerbaijan Airlines, waarbij 38 mensen om het leven kwamen, zijn eenjarig jubileum nadert, blijven overlevenden en families van slachtoffers gerechtigheid zoeken terwijl het onderzoek voortduurt.
Op 25 december 2024 kwamen 38 mensen om het leven en raakten 29 anderen gewond toen vlucht 8432 neerstortte nabij Aktau in Kazachstan terwijl hij onderweg was van Bakoe naar de Russische stad Grozny.
Nadat bleek dat een Russische luchtverdedigingsraket boven Grozny de crash veroorzaakte, ontkende het Kremlin aanvankelijk betrokkenheid.
Baku en president Ilham Aliyev handhaafden echter de verantwoordelijkheid van Moskou op basis van de resultaten van eerste onderzoeken en getuigenverklaringen, totdat de Russische president Vladimir Poetin uiteindelijk zijn rol in de crash in oktober van dit jaar toegaf.
Het incident was de eerste luchtvaartramp van deze omvang in de geschiedenis van de luchtvaartmaatschappij, waarbij de heldendaden van de piloten, die beiden bij het incident omkwamen, een groter dodental konden voorkomen.
Onder de overlevenden bevond zich Zulfugar Asadov, die 36 jaar als stewardess had gewerkt en nu als inspecteur werkt. Dagelijks bezoekt hij een gedenkteken met foto’s van collega’s die zijn omgekomen.
“Onlangs bezochten we de stad Aktau en gingen naar de plaats van het incident. Ik was diep getroffen toen ik die plaatsen zag. Het voelde alsof ik de gebeurtenissen van die dag opnieuw beleefte”, zei Asadov.
“Dit ongeluk heeft een diepe stempel op mijn leven gedrukt. Ik besefte duidelijker hoe waardevol het menselijk leven is. Mijn kijk op veel dingen is veranderd – wat ooit gewoon leek, voelt nu veel belangrijker.”
Asadov herinnerde zich de sfeer aan boord in de momenten voorafgaand aan de crash.
“De noodtraining die we als stewardessen kregen, samen met het vermogen om onder stress correct te handelen, hielpen me kalm te blijven”, zei hij. “Ik probeerde mijn emoties opzij te zetten en concentreerde me erop zo behulpzaam mogelijk te zijn.”
‘Rechtvaardigheid moet zegevieren’
Overlevende passagiers zeiden dat ze een explosie hoorden, gevolgd door wat leek op granaatscherven die het vliegtuig raakten en de romp beschadigden.
De Azerbeidzjaanse regering onthulde dat het vliegtuig werd getroffen door fragmenten van een Russische luchtverdedigingsraket die midden in de vlucht naast het vliegtuig explodeerde en fatale schade veroorzaakte.
Een dag na de crash vertelden bronnen van de Azerbeidzjaanse regering aan Euronews dat het beschadigde vliegtuig ondanks de verzoeken van de piloten op geen enkele Russische luchthaven had mogen landen, waardoor het gedwongen werd de Kaspische Zee over te steken en richting Kazachstan te gaan.
Moskou ontkende aanvankelijk elke betrokkenheid en suggereerde dat de crash mogelijk veroorzaakt was door een vogelaanvaring. Poetin verontschuldigde zich later voor de tragische crash, maar erkende de verantwoordelijkheid niet.
Bijna een jaar later gaf de Russische president toe dat de Russische luchtverdediging, gealarmeerd voor mogelijke Oekraïense drones boven de Tsjetsjeense hoofdstad, verantwoordelijk was voor het neerschieten van het vliegtuig en compensatie bood.
Hamlet Ismayilovs zoon Ismayil was een van de doden bij de crash. Hij was 38.
“Er verschenen video’s op YouTube en andere bronnen suggereren dat dit vliegtuig opzettelijk werd neergeschoten”, zei Ismayilov.
“Er is een jaar verstreken sinds het incident en we denken dat de verantwoordelijken binnenkort zullen worden geïdentificeerd en voor de rechter zullen worden gebracht. De familieleden van de slachtoffers, evenals degenen die het hebben overleefd, blijven wachten tot gerechtigheid zal zegevieren.”
Ismajjjov beschreef het vernemen van de dood van zijn zoon.
“Toen ik de auto aan het wassen was, vertelde de autowasmachine me dat ons vliegtuig in Kazachstan was neergestort. Ik heb er niet veel aandacht aan besteed, maar het bleef in mijn gedachten”, zei hij. ‘Later ging ik naar het huis van zijn vrouw Leyla en zag dat daar mensen bijeen waren. Ze vertelden me dat Ismayil bij de crash was betrokken en was overleden.’
“Hij was een heel openhartig persoon die zijn familieleden en vrienden waardeerde. Iedereen die mij kende, en die de familie van mijn zoon kende, belde en stuurde mij een bericht na het ongeval.”
