Ik ben al bijna de hele 37 jaar dat ik leef geobsedeerd door technologie en gadgets. Terwijl ik nu mijn dagen grondig doorbreng met het testen van de nieuwste producten zoals de Pixel 10 Pro of elektrisch rijden auto’s in het noordpoolgebiedallerlei soorten technologie hebben altijd mijn bestaan gedomineerd. Als kind werd ik er opgewonden van Casio-horloges met ingebouwde rekenmachines. Ik was nooit van de eerste van mijn familie af Eikel Archimedes thuiscomputer, en ik gebruikte op tape gebaseerde dicteermachines om episodische “radioshows” mee op te nemen mijn broerlang voordat podcasting bestond – mogelijk een voorloper ervan zowel hij en ik host technologiepodcasts als volwassenen. Ik ben opgegroeid met technologie, en die passie is wat mij drijft 14 jaar als tech-schrijver voor CNET.
Maar de laatste jaren merk ik dat er bij mij dingen zijn veranderd. Technologie is van een punt van echte opwinding in mijn leven veranderd in een bron van echte frustratie die mij heeft gevormd minder enthousiast als er nieuwe innovaties opduiken. Dus ik vraag me af: is de technologie veranderd of ben ik veranderd?
Het is niet dat ik niet meer van technologie houd. Ik ben er vrij zeker van dat ik dat doe. Het is zo dat veel van die gadgets die zijn ontworpen om ons leven gemakkelijker en leuker te maken, eigenlijk niet werken zoals ze zouden moeten. Neem bijvoorbeeld gameconsoles. Mijn Xbox-serie X is erg leuk als het werkt. Maar vaker wel dan niet, als ik in de stemming ben voor een beetje op de knoppen bashen en het opstarten, moet ik lang wachten terwijl er enorme updates worden gedownload voor zowel de console als voor welk spel ik ook wilde spelen.
Lees meer: Beste telefoons van 2025
Tegen de tijd dat ik koffie heb gezet en uit het raam staarde terwijl de updates werden geïnstalleerd, ben ik meestal de drang om te spelen kwijtgeraakt en ben ik uiteindelijk iets anders gaan doen. Idem voor de PS5. Dan zijn er de talloze games die in wezen kapot worden gelanceerd, met enorme patches op de eerste dag die nodig zijn om ze zelfs nauwelijks draaglijk te maken. Ik kijk naar jou, Cyberpunk 2077. Weet je wat geen gigantische updates en patches vereist? Mijn Scrabble-set.
Het zou prima zijn als er geen constante updates waren.
Dan zijn er de verschillende Bluetooth-oordopjes die ik gebruik – de AirPods Pro 2, Anker Soundcore Liberty Air 2 Pro, OnePlus Buds Pro – die prima werken meest van de tijd en dan, zo nu en dan, zonder aanwijsbare reden, besluit een oordopje om geen verbinding te maken en moet ik stoppen met waar ik mee bezig ben en de hele set opnieuw koppelen. Erger nog zijn de gevallen waarin er een beetje uit de pas loopt, wat betekent dat het geluid in mijn linkeroor een fractie van een seconde voor kan lopen op het geluid in het rechteroor. Hoofdpijn-inducerend.
Audio is de laatste tijd een groot probleem voor mij. Meestal houd ik van mijn eerste generatie Apple HomePod. De geluidskwaliteit is geweldig en AirPlay werkt goed wanneer hij dat wil. Maar dat wil hij vaak niet en besluit halverwege een nummer de verbinding te verbreken. En als ik via Spotify opnieuw verbinding probeer te maken, zie ik mijn HomePod niet eens meer als optie. Het oplossen van dit probleem voelt vaak meer als waarzeggerij dan als daadwerkelijke technische ondersteuning en het lijkt erop dat het gewoon niet mogelijk is om een constant stabiele verbinding te garanderen.
Ik heb er talloze soortgelijke ervaringen mee gehad Bluetooth-luidsprekers Ook van andere merken. En laat me niet beginnen over de kwetsbaarheid van Bluetooth-verbindingen in de auto, die vaak uw bestaan volledig lijken te vergeten telkens wanneer u uw auto uitzet.
Mijn platenspeler en Tesseract’s Portals op de draaitafel. Geweldig spul.
Een paar jaar geleden gaf mijn broer mij een vinylplaat speler. Ik kocht toen meteen een hele reeks platen voor mezelf van een aantal van mijn favoriete bands, waaronder Periphery, Incubus en Tesseract, samen met een paar uitstekende klassiekers van Green Day en Linkin Park. Ik heb eerlijk gezegd de hele ervaring als een openbaring ervaren.
Ik ga geen mening geven over de “warmte” of het “karakter” van de audiokwaliteit van vinyl, omdat het mij eerlijk gezegd niet zoveel uitmaakt, zolang het maar “goed genoeg” is. Wat wel verfrissend is, is het opzetten van een plaat en deze daadwerkelijk laten afspelen, zonder dat je draadloze verbindingen tot stand hoeft te brengen of dat de verbinding op onverklaarbare wijze halverwege een nummer wordt verbroken. Ik laat de plaat op de draaitafel vallen, beweeg de naald en hij speelt gewoon. Ik heb niet eens een goede luidsprekeropstelling, alleen een aux-kabel die naar een oude tv-soundbar loopt die ik in de buurt heb neergezet. Maar het werkt nog steeds zoals het hoort.
Ik heb ook ontdekt dat ik het heerlijk vind om weer naar hele albums te luisteren, in plaats van simpelweg een paar nummers aan een afspeellijst toe te voegen of al mijn “leuke” nummers in willekeurige volgorde af te spelen op Spotifyof simpelweg mijn ‘Top Songs 2025′ van Spotify Wrapped steeds opnieuw afspelen. Naar platenwinkels gaan om specifieke artiesten te vinden die ik wil, is een veel bevredigender proces dan simpelweg de oneindige afgrond van Spotify’s catalogus doorzoeken. Misschien zou ik het ook leuk vinden om weer aan dvd’s te beginnen, in plaats van eindeloos door Netflix te scrollen en niet te beslissen wat ik ga kijken voordat ik een dvd opzet. aflevering van Taskmaster omdat ik niet tot een besluit kon komen. Waarschijnlijk niet.
Het is vermeldenswaard dat ik 37 ben. En er is een bepaald cliché over mensen van in de dertig die plotseling met vinyl beginnen. Ik ben een professionele fotograaf en ja, ik houd me ook bezig met filmfotografie, waarbij ik geniet van de meer uitgeklede aanpak die mijn super hightech Canon R5 mist. Dat gezegd hebbende, ik ook werd verliefd op een hyperdure Hasselblad en eindigde een Leica van $ 8.000 kopen dus misschien is de tech-liefhebber in mij nog niet weg.
Eerlijk gezegd heb ik me altijd een beetje ouder gevoeld dan mijn jaren. Ik geef de voorkeur aan bubbelbaden boven nachtclubs, ik maak sinds mijn midden twintig zelfgemaakte geurkaarsen en ik heb altijd de meest comfortabele stoel in een bepaalde kamer kunnen identificeren.
Lavendel, citroenolie en verse rozemarijn uit mijn tuin. Ik weet hoe ik een verdomd goede kaars moet maken.
Dus ben ik het? Heb ik net die leeftijd bereikt? Of is technologie eigenlijk gewoon vervelender? Verbindingen die wegvallen; constante updates en patches die moeten worden gedownload; softwarefouten op telefoons die opnieuw opstarten veroorzaken; apps die crashen; games die half af zijn uitgebracht en die ons in onbetaalde bètatesters veranderen om hun product minder verschrikkelijk te maken. Wat is er gebeurd met de technologie die gewoon werkte? Om gemakkelijkere, efficiëntere manieren te bieden om dingen te doen in plaats van het leven ingewikkelder te maken? Om gewoon te doen wat het moet doen en de soepele ervaring te bieden waar we goed geld voor hebben betaald?
Is het verkeerd als ik me gefrustreerd voel als dingen niet werken? Ik hou van technologie en alles wat het in ons leven brengt. Ik hou van gamen. Ik hou van FaceTime-gesprekken met mijn gezin. Ik wil niet terugkeren naar een ‘eenvoudigere tijd’ waarin ‘instant messaging’ via de post werd gedaan of waarin het nieuwste AAA-spel een bal-in-een-beker was. Ik wil gewoon dat alles goed werkt en dat ik niet het gevoel krijg dat ik actief strijd tegen de technologie die zou moeten helpen.
Als u mij nu wilt excuseren, ik ga terug naar mijn comfortabele stoel met mijn warme chocolademelk en mijn deken.
