De apostel? Edgar Wright legt uit het boek de grootste veranderingen uit die ‘The Running Man’ maakt

Stephen Kings roman uit 1982 De rennende mangepubliceerd onder zijn pseudoniem Richard Bachman, is verre van ‘onaanpasbaar’. Maar er zijn zeker enkele grimmige elementen die moeilijk tot leven te brengen zijn op het grote scherm. Of, in de woorden van De rennende man regisseur Edgar Wright: “Er zaten wat ruwere kanten in het boek die waarschijnlijk niet in een studiofilm zullen voorkomen.”

Een voorbeeld: het einde van de romanwaarin Ben Richards, de winnaar van de Lopende mens spelshow, vliegt een vliegtuig de Network-wolkenkrabber in. De 2025 Lopende mens wijkt duidelijk af van dit einde (hoewel het er nogal schuin naar knikt), bovenop een handvol andere wijzigingen in het boek. Maar wat is er precies anders tussen de nieuwe film en het boek? En hoe verandert dit de algemene toon van de film?

Omgekeerd sprak met Wright over de verrassende realityshow die de grootste verandering beïnvloedde De rennende manen waarom het de film vandaag de dag des te relevanter maakt.

Spoilers vooruit voor De rennende man!

Wat zijn de grootste veranderingen ten opzichte van het boek?

De 2025 De rennende man blijft eigenlijk vrij dicht bij de beats van de roman, vooral vergeleken met de Arnold Schwarzenegger-film uit 1987. Maar het bevat nog steeds een handvol kleine veranderingen. De vrouw van Ben Richards, Sheila (Jayme Lawson), is bijvoorbeeld geen prostituee zoals in het boek, hoewel het netwerk er niet voor terugdeinst te suggereren dat zij dat wel is voor het spottende publiek van De rennende man spelshow. Hier zijn nog een paar kleine aanpassingen:

• Ben’s vrouw en dochter worden in voorlopige hechtenis genomen zodra hij zich bij hem aansluit De rennende manwaardoor hun lot in de roman (dodelijk neergeschoten worden door overvallers) wordt voorkomen.
• In de roman is Bradley Throckmorton een bendelid dat Ben leert over de wijdverbreide vervuilings- en propaganda-inspanningen van het netwerk. In de film (gespeeld door Daniel Ezra) is hij een volwaardige rebel en de maker van de Apostel show, een bombastisch kanaal in YouTube-stijl dat elke aflevering analyseert De rennende man en ontkracht de propaganda eromheen.
• Elton Parrakis (Michael Cera) krijgt een uitgebreider oorsprongsverhaal in de film over zijn vermoorde voormalige politieagent. De scène waarin hij zijn huis inricht om wraak te nemen op de politie die zijn vader heeft vermoord, is ook origineel voor de film.
• In de film wordt onthuld dat Hunter, Evan McCone (Lee Pace), de overlevende is van het eerste seizoen van De rennende mandie dezelfde deal kreeg aangeboden als Ben Richards om jager te worden nadat hij te dicht bij de overwinning was gekomen. Hij vindt het niet prettig om ontslagen te worden en mogelijk vervangen te worden door Ben.

De grootste verandering is uiteraard in 2025 De rennende man maakt voor het boek is naar het einde. In het boek leert Ben van Killian dat zijn vrouw en dochter al tien dagen dood waren, nadat ze door indringers waren vermoord. Het is hier dat Killian zijn aanbod doet om Ben de rol van hoofdjager op zich te laten nemen, maar nadat Ben de cockpitbemanning en McCone heeft vermoord, herprogrammeert hij de automatische piloot van het vliegtuig om het in de netwerktoren te vliegen. De film laat het bijna lijken alsof het ook op deze manier zal eindigen, voordat het bevriest. “Laten we dat terugspoelen!” zegt een bekende stem…

Uit de mond van de apostel

De grootste uitvinding van de film is die van de Apostel show gemaakt door Bradley Throckmorton. De vernieuwing van Bradley in de film is fascinerend: hij is niet alleen een rebel die in het geheim probeert het netwerk neer te halen, hij is ook duidelijk een mega-fan van de show De rennende man. In zijn geheime schuilplaats heeft hij honderden banden die elke aflevering van de spelshow afbreken, gekleed in een belachelijk luide outfit die zijn hele gezicht en lichaam maskeert. Alles, van zijn bombastische uitvoering tot de goedkope geluidseffecten, voelt vertrouwd aan voor iedereen die naar een film heeft gekeken twee uur durende YouTube-uitsplitsing van Overlevende. Maar het deel dat voor het hedendaagse publiek het meest vertrouwd aanvoelt, is de manier waarop hij de drie soorten deelnemers opsplitst De rennende man:

• Type 1: De hopeloze kerel
• Type 2: De negatieve kerel
• Type 3: Laatste kerel

Dit soort vrolijke etikettering van mensen (wat ironisch is omdat het afkomstig is van een man die ook werkt aan het neerhalen van het netwerk) is opzettelijk. vertelt Wright Omgekeerd dat het idee kwam van zijn co-schrijver Michael Bacall, met wie hij analysevideo’s van reality-tv zou bekijken terwijl ze aan het script werkten. Eén zo’n uitsplitsing van Groot-Brittannië X-factor viel hen beiden op: “Ze hadden deze deelnemer duidelijk backstage geliquideerd en haar de verkeerde informatie gegeven”, zegt Wright, “omdat ze op de een of andere manier wisten dat ze driftig was en dachten: ‘We moeten haar zover krijgen dat ze op het podium flipt.'”

Dat is waar Wright het concept leerde kennen van iemand die ‘de slechterik-bewerking’ krijgt, wat verwijst naar wanneer reality-tv een deelnemer er slechter of kwaadaardiger uit laat zien in de bewerking.

Het “vond me echt heel Ben Richards-achtig”, zegt Wright. “De mensen zijn gemaakt om nationale lachertjes te zijn of om de slechterik te zijn, en de roddelbladen gaan allemaal achter hen aan.”

Dus verwerkten Wright en Bacall in hun script het concept van een “superfan die ook wijs is met alle samenzweringen.” Wright merkte op dat de toevoeging hen ironisch genoeg een beetje in de achterkant beet, omdat ze vervolgens alle reeksen moesten opnemen waarin de deelnemers hun bloedige, vroegtijdige einde ontmoetten. Maar uiteindelijk zegt Wright dat het “leuk was om allemaal veel werk te verzetten.” En dit nieuwe element bleek uiteindelijk cruciaal De rennende man’s overkoepelende boog en het nieuwe, meer optimistische einde.

De rennende man speelt nu in de theaters.