Een nieuw artikel van het Brookings Institution suggereert dat de kunstmatige intelligentie De revolutie zou zich kunnen ontvouwen als een klassieke cyclus van ‘boom-en-bust’ – zij het niet op de markten, maar op het vlak van de lonen.
In eerste instantie, automatisering zou de lonen kunnen verhogen naarmate werknemers productiever worden naast slimmere hulpmiddelen.
Naarmate AI-systemen echter meer taken beheersen, zou de vraag naar menselijke arbeidskrachten in die gebieden mogelijk kunnen afnemen mensen naar banen met een lagere waarde of langzamer groeiende banen te duwen – en het uitwissen van die vroege winsten.
In simulaties ontdekten Konrad Kording, hoogleraar neurowetenschappen aan de Universiteit van Pennsylvania Integrates Knowledge (PIK), en Ioana Marinescu, universitair hoofddocent aan Penn’s School of Social Policy & Practice, dat “automatisering in de inlichtingensector eerst de lonen verhoogt en vervolgens verlaagt.”
Na de aanvankelijke productiviteitsstijging domineren ‘negatieve effecten, omdat de meeste werknemers geen inlichtingentaken meer kunnen uitvoeren’, schreven ze.
Een loonstijging die een hoogtepunt bereikt voordat hij doorbreekt
Om te illustreren hoe het AI-tijdperk zich zou kunnen ontvouwen, ontwikkelden de onderzoekers een interactief model dat de overgang van door mensen geleide naar door machines geleide intelligentie volgt.
Het brengt een scherpe vroege stijging van de lonen in kaart naarmate AI de productiviteit verhoogt, gevolgd door een plateau en vervolgens een daling zodra de automatisering zich verspreidt.
De productie blijft stijgen, ook al dalen de loonstrookjes, wat laat zien hoe de winsten steeds meer naar kapitaal vloeien in plaats van naar arbeid.
Naarmate meer cognitief werk wordt geautomatiseerd, verschuiven mensen naar langzamer groeiende fysieke banen – van de bouw tot de zorg – waardoor de lonen dalen.
Het resultaat is een bultvormige curve: een korte loonstijging, gevolgd door een correctie naarmate de digitale economie de fysieke wereld voorbijstreeft.
“Zelfs als automatisering eerst de lonen verhoogt, kan dit uiteindelijk leiden tot sterke loondalingen”, aldus de auteurs.
De grenzen van intelligentie – en de argumenten voor een langzamere uitrol
Het artikel verwerpt beide uitersten van het huidige AI-debat – de techno-utopische droom van grenzeloze overvloed en de de angst voor een totaal baanverlies.
In plaats daarvan stellen Kording en Marinescu een middenweg voor die zij ‘intelligentieverzadiging’ noemen: AI kan economieën slimmer en productiever maken, maar de winsten ervan vertragen uiteindelijk omdat het nog steeds afhankelijk is van mensen, fysieke hulpmiddelen en apparatuur om werk gedaan te krijgen.
Om te voorkomen dat deze curve zich in het nadeel van de werknemers keert, stellen de auteurs voor om het tempo van de automatisering te vertragen en te investeren in fysiek kapitaal – machines, apparatuur en gereedschappen – zodat menselijke arbeid productief kan blijven, zelfs als digitale taken verdwijnen.
Ze stellen ook voor om virtuele vervangers voor persoonlijke diensten te belasten om te voorkomen dat AI hele industrieën uitholt, een voorstel vergelijkbaar met de oproep van senator Bernie Sanders om een “robot maakt” over bedrijven die AI adopteren om banen te vervangen.
