Elk seizoen van de Apple TV-serie gerangschikt

Apple TV heeft veel van de beste sciencefiction-tv-programma’s van de afgelopen jaren een van de beste sciencefictionshows op het platform is ‘Foundation’, de bewerking van Isaac Asimovs epische boekenreeks met dezelfde naam. De show vertelt een millennia-omspannend verhaal over de langzame ineenstorting van een galactisch imperium en de enorme strijd, planeetvernietigende veldslagen, politiek achterbaks gedoe en de ontdekking van ruimtetovenarij die deze maatschappelijke verandering teweegbrengt.

“Foundation” doet voor Asimov wat Denis Villeneuve’s “Dune” deed voor Frank Herberts titulaire sci-fi-epos, door een nogal compact fictiewerk om te zetten in een blockbuster-spektakel, met meer actie dan we op de pagina lezen. Maar ‘Foundation’ vindt ook tijd om tamelijk intieme verhalen te vertellen over de impact die individuele individuen hebben binnen grote historische bewegingen. Het introduceert een element van romantiek dat absoluut ontbreekt in het bronmateriaal, terwijl het schrijven van vrouwelijke personages uit de boeken wordt verbeterd.

Drie seizoenen lang hebben we het Galactische Rijk zien evolueren van absolute macht naar een afbrokkelende schil van zijn vroegere zelf. Wat ooit een verenigde en ongeëvenaarde macht was, wordt nu geconfronteerd met meerdere facties die met haar macht wedijveren. Misschien wel het meest intrigerende wat de show doet is verweven de ‘Robot’-verhalen van Asimov in de tijdlijnwaardoor een enorme mythologie en een complexe geschiedenis ontstaat die het verhaal verrijkt.

Zelfs in slechts drie seizoenen is er veel gebeurd in ‘Foundation’. Met een vrij lange tijdlijn om te bestrijken, verandert elk seizoen het grootste deel van de cast, waardoor elk seizoen uniek aanvoelt qua toon en reikwijdte. Met dat in gedachten is hier onze ranglijst van elk seizoen van ‘Foundation’.

Seizoen 2 van “Foundation” heeft een aantal flagrante tempoproblemen waardoor het onderaan de lijst staat, en de problemen zijn vooral erger als je opnieuw kijkt, wetende waar de zaken toe leiden. Het verhaal over de planeet Ignis en zijn populatie van mentale mensen vertraagt ​​het tempo tot stilstand, waarbij de show probeert een mysterie over de planeet op te lossen dat veel te lang duurt om verbinding te maken met het grotere verhaal. Het grootste probleem met het tweede seizoen is inderdaad dat het te veel subplots en zoveel kennis bevat dat het algehele verhaal ongericht en ingewikkeld overkomt.

Er is echter nog genoeg om van te houden. Ten eerste is Hober Mallow een uitstekende toevoeging aan de show: een malafide ruimtepiraat in Han Solo-stijl die een luchtige toon brengt die helpt bij de zwaarte van het verhaal. Ook Ben Daniels als imperiale generaal met wantrouwen tegenover autoriteit is fantastisch en verdiept de imperiale kant van het verhaal. Dan hebben we Demerzel’s flashback-aflevering die haar geschiedenis met Cleon I laat zien, wat een hoogtepunt van de hele show blijft, waarbij de geschiedenis van robots wordt opgebouwd die later belangrijk wordt.

Dit is een seizoen met veel opstellingen, waardoor het iets minder goed werkt dan de andere twee, omdat veel van de resultaten in een later seizoen komen. Toch wordt het seizoen geopend met een naakte Lee Pace die tegen moordenaars vecht Daar is het medium televisie voor uitgevonden.

Seizoen 1 van “Foundation” heeft veel tafelsetting om door te komen. Het introduceert tientallen personages over verschillende verhaallijnen en vestigt een heel enorm universum. Het feit dat het seizoen niet ten onder gaat aan zijn eigen ambitie, geeft aan hoe briljant deze show is. Het slaagt erin een leuk sciencefictionverhaal af te leveren met grote veldslagen, een gigantisch verlaten ruimtestation en een politiek thrillerverhaal over genetisch geknoei.

Omdat het seizoen al deze concepten langzaam introduceert, wordt het niet overweldigend. Het houdt de focus op drie verhalen – de Cleons, Salvor en Gaal – die ze op de juiste momenten kruisen. Jared Harris als Hari Seldon, de man achter de psychogeschiedenis en de titulaire stichting die bedoeld is om de mensheid uit een donker tijdperk te redden, is een openbaring. Hij is een man met een indrukwekkende aanwezigheid, een warmte die hem benaderbaar en charmant maakt, maar ook een droge humor die gepaard gaat met het feit dat hij de enige persoon is met kennis van de toekomst van de Melkweg.

Seizoen 3 is het hoogtepunt van “Foundation” en het hoogtepunt van alles waar de show vanaf het begin aan heeft gewerkt. Door de dreiging van de Mule, een ruimtepiratenveroveraar, te introduceren, is dit seizoen veel meer gefocust omdat elke verhaallijn deze dreiging raakt en het voelt alsof het hele universum deel uitmaakt van hetzelfde verhaal. Dit is veruit het grootste seizoen, met een sterrenstelsel-omspannend epos van blockbuster-formaat met enorme ruimtegevechten, een Death Star-achtige superwapen dat hele planetaire systemen vernietigten nog veel meer. Het seizoen voelt nooit saai of traag aan, omdat het altijd op weg is naar een groot einde.

Er is ook de uitstekende wereldopbouw, vooral als het om Demerzel gaat. Ze krijgt dit seizoen nog meer bekendheid en heeft een van de beste verhaallijnen op tv dit jaar, waardoor Asimovs ‘Robot’-verhalen volledig in deze wereld worden gebracht en de tijdlijn van de show nog verder wordt uitgebreid. Haar verhaal is tragisch, genuanceerd en complex en verbetert de algehele wereld van de show.

Hoe groots qua omvang en schaal seizoen 3 ook is, het is ook niet zonder lichtzinnigheid. Ten eerste is dit het beste seizoen voor de drie Cleons, die deze keer enorm verschillende persoonlijkheden krijgen, waaronder de scene-stelende Lee Pace als Brother Day – door fans liefkozend Brother Dude genoemd vanwege zijn ‘Big Lebowski’-gedrag. Pace is heerlijk raar en grappig als een man met alle macht van de wereld, die nergens anders om geeft dan zijn dagen doorbrengen met high worden en uitgestorven dieren klonen. Als verfilming is dit een gedurfd seizoen met grote veranderingen en grote keuzes die ervoor zorgen dat dit opvalt als een Asimov-verfilming, maar ook als een sciencefiction-epos. Het is “Foundation” op zijn best.