Toen het ministerie van Binnenlandse Zaken maandag aankondigde dat het de huurovereenkomsten van vijf offshore windparken die momenteel in aanbouw zijn, zou opschorten, gaf het de nationale veiligheidsoverwegingen de schuld. Militaire experts zeggen dat dit een excuus is.
“Ik denk dat het allemaal verzonnen is”, zegt Dave Belote, een gepensioneerde kolonel van de luchtmacht die eerder leiding gaf aan het energielokalisatiecentrum van het Ministerie van Defensie in het Pentagon en die momenteel overleg voert met onshore windenergiebedrijven over militaire kwesties. “Ik heb vijftien jaar ervaring die ik tegen de minister van Binnenlandse Zaken kan opstapelen om te zeggen dat dit allemaal is verzonnen om een president tevreden te stellen die gewoon heeft een irrationele hekel aan ‘windmolens’.’”
Elk van de vijf projecten – twee voor de kust van New York en andere in Massachusetts, Virginia en Rhode Island – doorliep een jarenlang onderzoeksproces waarbij het Ministerie van Defensie, nu omgedoopt tot het Ministerie van Oorlog, nauw betrokken was. (ANadat de regering eerder dit jaar een aantal windmolenparken had bedreigd, zei de gouverneur van New York, Kathy Hochul naar verluidt onderhandelde met de regering-Trump en stemde er zelfs mee in een aardgaspijpleiding goed te keuren in ruil voor het redden van een van de windparken– maar die inspanningen zijn nu misschien tevergeefs geweest.)
Eventuele mogelijke militaire problemen waren al volledig in overweging genomen, zegt Belote. Toen het de nieuwe annuleringen aankondigde, noemde het ministerie van Binnenlandse Zaken radarproblemen. Maar dat is al bekend – en het Ministerie van Defensie weet al meer dan tien jaar hoe ermee om te gaan. Draaiende windturbines verstoren de radar, maar ontwikkelaars van windprojecten betalen momenteel voor een softwarepatch die deze interferentie buiten het radarbereik van NORAD verwijdert. Met een grotere investering zou de radar zelf kunnen worden geüpgraded om het probleem op te lossen zonder afhankelijk te zijn van de patch.
Het leger moet weten hoe het met windturbines moet omgaan, ongeacht of deze zich in Amerikaanse wateren bevinden. China heeft bijvoorbeeld 129 offshore windparken. “Ze zijn geconcentreerd langs de kustlijnen in de militair meest belangrijke gebieden rond Shanghai en rond de Straat van Taiwan”, zegt Belote. “Als een Amerikaan lanceert vanaf een vliegdekschip of Guam of Japan of Korea en naar het westen richt op de Chinese kustlijn, zal die man of vrouw in de cockpit van een gevechtsvliegtuig of bommenwerper te maken krijgen met een hele reeks draaiende windturbines op hun radarscopes of hoofdschermen. Het hele idee dat we bedreigingen niet kunnen trainen of detecteren in de aanwezigheid van kleine aantallen offshore windturbines is dus belachelijk.”
De regering heeft ook niet-gespecificeerde ‘geheime’ kwesties aangehaald, maar Belote zegt – als iemand die alle mogelijke problemen heeft overwogen die zich in theorie zouden kunnen voordoen – dat die problemen niet bestaan. ‘Die is daar niet’, zegt hij. (Het ministerie van Defensie zei dat het niet onmiddellijk kon reageren op het verzoek van Fast Company om commentaar op de kwestie.)
Aan de oostkust betoogt Belote dat het leger zelfs gebruik zou kunnen maken van de infrastructuur op offshore windturbines, omdat ze al over stroom, glasvezel en beveiliging beschikken die de communicatie bij militaire oefeningen zouden kunnen verbeteren.
Er is ook een groter argument voor de nationale veiligheid: wind is een cruciale binnenlandse energiebron in een tijd waarin het land de productie snel moet opvoeren. “Energieveiligheid is nationale veiligheid”, zegt Kirk Lippold, een gepensioneerde marinecommandant. schreef eerder dit jaar. “De kustgebieden van Amerika herbergen bijna 40% van onze bevolking, en offshore-windenergie biedt een directe en effectieve manier om deze gebieden te voorzien van energie op nutsschaal. Het gaat niet alleen om macht, het gaat erom ervoor te zorgen dat die economische centra online blijven te midden van geopolitieke instabiliteit of verstoring van de toeleveringsketen. Wanneer we de controle over onze energietoekomst uit handen geven – of het nu gaat om geopolitieke rivalen, volatiele oliemarkten of verouderde infrastructuur – verzwakken we ons vermogen om de Amerikaanse belangen in binnen- en buitenland te verdedigen.”
Een groep gepensioneerde hoge militaire functionarissen herhaalde dezelfde argumenten in een open brief aan secretaris Burgum in mei. Vanwege de druk die datacenters op het elektriciteitsnet leggen, “is het nog nooit zo belangrijk geweest dat ons land energie-onafhankelijk is”, schreven ze. “Als we afhankelijk zijn van energie uit het buitenland, zijn we kwetsbaar voor schokken op de wereldmarkt waar we geen controle over hebben.”
Gezamenlijk zouden de offshore windprojecten meer dan 2,5 miljoen huizen en bedrijven van stroom kunnen voorzien. Ze kunnen ook helpen de stijgende energierekeningen voor consumenten aan te pakken.
Het is niet duidelijk wat er daarna gaat gebeuren. Ook de regering-Trump probeerde eerder dit jaar het Revolution Wind-project in Rhode Island tegen te houdenmaar een rechtbank kwam tussenbeide en de bouw van het project werd hervat. “Toen de regering-Trump enkele maanden geleden Revolution Wind een stop-werkbevel oplegde op basis van soortgelijke vage beweringen over de nationale veiligheid, oordeelden de rechtbanken dat bevel onwettig was en stopten ze de pogingen van de regering-Trump om de uitbouw van schone, betaalbare energie te belemmeren”, zegt Ted Kelly, directeur en hoofdadviseur bij het non-profit Environmental Defense Fund. “De regering probeert nu op onrechtmatige wijze deze vijf projecten stop te zetten, waaronder Revolution Wind, die duizenden banen creëren en elektriciteit betaalbaarder maken. We zullen zien wat er in de rechtbanken gebeurt.”
Zelfs als de regering voor de rechter opnieuw faalt, zal een nieuwe pauze het voor de projecten moeilijker maken om te overleven. Toen Revolution Wind eerder stopte met werken, kostte dit de ontwikkelaar naar verluidt meer dan $ 2 miljoen per dag.
