Onthoud wanneer Reels werd afgedaan als Meta’s poging om TikTok te klonen?
Welnu, nu ligt de vijf jaar oude app op koers om $ 50 miljard per jaar te genereren. Het is een enorme overwinning geworden voor Meta en het is een van de grootste ‘creator economy’-bedrijven ter wereld geworden.
Maar dat getal maakt ook nog iets anders duidelijk: de grootste winnaars van de creatieve economie zijn geen makers. Het zijn de platforms die ervan afhankelijk zijn.
Dat komt omdat bijna al deze platforms afhankelijk zijn van de arbeid van makers – een kortere manier om ‘mensen die inhoud maken en/of bezitten’ te beschrijven – maar zeer weinig delen van de inkomsten die de dingen van die makers genereren.
De enige grote uitzondering is Google’s YouTube, dat ook een bedrijf van $ 50 miljard isen dat tot voor kort ongeveer de helft van al het geld dat met zijn video’s werd verdiend, deelde met de mensen die de video’s maakten. Alle anderen – Meta, TikTok, Snap – bieden een andere deal, die als volgt gaat: Geef ons je spullen gratis. Misschien geven we een klein deel van jullie een soort bonus van a “maker programma“ of iets dergelijks. Maar voor het grootste deel verdienen we geld door advertenties te verkopen tegen jouw spullen op ons platform – en jij zult een andere manier moeten vinden om geld te verdienen. Graag gedaan!
Dit is geen nieuws voor mensen in en rond de creatieve economie (nogmaals: je zou gewoon ‘mediabusiness’ kunnen zeggen). Maar Meta’s opschepperij over het succes ervan – gemaakt door Mark Zuckerberg vorige maand, tijdens zijn Q3 winstoproep – zet het in scherp reliëf.
Het is moeilijk om een bedrijf van $50 miljard per jaar op te bouwen, waar dan ook, waar dan ook. Maar een bedrijf van $50 miljard dat is gebouwd op de inhoud van anderen en dat je min of meer gratis krijgt? Dat is best bijzonder.
Nog beter voor Meta en zijn collega’s: het heeft geen zin dat dit allemaal gaat veranderen. Af en toe vertelt iemand me over hun plan om dit te realiseren: ze zullen een aantal makers van inhoud overtuigen om hun spullen van de niet-deelplatforms te halen, tenzij ze een betere deal krijgen. Het gebeurt nooit.
En Meta en zijn collega’s hebben een redelijk goed argument waarom dat niet gebeurt, hoewel ze dit over het algemeen niet hardop zeggen (ik heb Meta om commentaar gevraagd). Het is dat hun enorme platforms makers de belofte van bekendheid bieden, die ze kunnen omzetten in bedrijven die ze zelf kunnen bouwen.
Natuurlijk, misschien geeft Meta je geen zinvolle korting op het geld dat je verdient met het verkopen van advertenties bij je video’s. Maar iemand anders betaalt u misschien een hoop geld om hun product in een van uw video’s te laten zien. Winnen, winnen. En als het je niet bevalt, ga dan op zoek naar een ander groot platform dat je een betere deal geeft. Succes.
Nogmaals, er is één plek waar je een betere deal kunt krijgen, namelijk YouTube. De grootste videosite ter wereld zette de makerseconomie in 2007 op gang, toen het zijn “partnerprogramma“, die vandaag de dag nog steeds bestaat. Die geeft (de meeste) grote YouTube-videomakers 55% van al het advertentiegeld dat aan hun video’s is gekoppeld. En terwijl YouTube-makers klagen al jaren over die splitsinghet is nog steeds de beste deal in de stad.
Waarom hebben andere platforms niet geprobeerd hetzelfde te doen? Ik vraag het ze de hele tijd. Soms vermelden ze dat het moeilijk is om erachter te komen hoe je de inkomsten kunt delen voor video’s waar je langs veegt in een verticale feed. Maar het echte antwoord is dat ze hebben ontdekt dat dit niet nodig is: waarom betalen voor iets dat je ook gratis kunt krijgen? De marges zijn veel beter.
Zelfs YouTube, het enige platform dat echte economie voor makers heeft gecreëerd, trekt zich een beetje terug. Korte broek — zijn TikTok-kloon — geeft makers een kleinere korting en koppelt de uitbetalingen aan een gedeelde pool van advertentiegeldniet hun daadwerkelijke video’s. De boodschap is duidelijk: zelfs het platform dat begon met het delen van de taart, zou er graag meer van willen behouden.
Waarom niet? Het werkt voor Meta en alle anderen.
