De laatste werkgelegenheidscijfers zijn gedaald – en de arbeidsmarkt ziet er nog steeds moeilijk uit voor werknemers.
Het banenrapport van vandaag deelt gegevens van november, die werden uitgesteld vanwege de overheidsshutdown die vorige maand werd opgeheven. Omdat de banengroei de afgelopen maanden is vertraagd, is het werkloosheidspercentage gestegen naar 4,6%, tegen 4,4% in september en het hoogste in vier jaar. Werkgevers voegden in november slechts 64.000 banen toe, en de markt schrapte de maand daarvoor ook 105.000 banen. De loongroei is gestagneerd in een mate die sinds 2021 niet meer is gezien.
Het banenrapport lijkt te bevestigen waar veel werknemers waarschijnlijk mee te maken krijgen als ze hun weg proberen te vinden op de huidige arbeidsmarkt: werkgevers zijn simpelweg niet inhuren in hetzelfde tempo, als gevolg van de economische onzekerheid en die van de regering-Trump hardhandig optreden tegen immigratie. Het huidige klimaat is door deskundigen beschreven als ‘laag loon, laag vuur’, wat betekent dat de werknemers die hun baan verliezen, moeite hebben om nieuw werk te vinden. Het aandeel Amerikanen dat langer dan zes maanden zonder werk zit, is gestegen naar 1,9 miljoen, terwijl het een jaar geleden 1,7 miljoen was. Dat is geen goed nieuws voor mensen die getroffen zijn door de ontslagen die door bedrijven als de VS razen UPS En Amazonedat alarmbellen had doen rinkelen over de bredere arbeidsmarkt.
Over het geheel genomen geeft het banenrapport echter aan dat werkgevers niet in een zorgwekkend tempo banen schrappen: de eerste claims voor een werkloosheidsverzekering wel nog steeds relatief laagwat doorgaans een maatstaf is voor de vraag of ontslagen de economie in beroering brengen; (Het banenverlies vanaf oktober weerspiegelt ook het vertrek van meer dan 150.000 federale werknemers die dit hadden aanvaard aanbiedingen voor uitgesteld ontslag en staan niet langer op de loonlijst.) Het stijgende werkloosheidscijfer lijkt te worden aangewakkerd door de vertraging van de aanwervingen, waardoor ontslagen werknemers minder kansen op een baan hebben.
Tegelijkertijd zeggen economen echter dat een afname van de immigratie het werkloosheidscijfer lager heeft gehouden dan het zou moeten zijn, omdat er minder mensen de arbeidsmarkt betreden. Dat zou kunnen verklaren waarom het werkloosheidspercentage niet nog hoger is, gezien de vooruitzichten op het gebied van werkgelegenheid, hoewel zwarte werknemers ook een stijging zien aanzienlijke piek in de werkloosheid– een teken dat de arbeidsmarkt mogelijk verzwakt.
Het is een verwarrend beeld voor mensen die op zoek zijn naar een nieuwe baan of de arbeidsmarkt betreden. Het banenrapport vertelt ons dat de arbeidsmarkt feitelijk is afgekoeld, maar misschien niet in de mate die je zou verwachten te midden van terugkerende berichten over ontslagen. Er zijn nog een aantal andere factoren waar werknemers mee te maken krijgen: Kunstmatige intelligentie zorgt bij sommige werkgevers voor schommelingen in de beroepsbevolking onder vermelding van de technologie terwijl ze ontslagen uitvaardigen, hoewel dat misschien niet de ware reden is voor het afstoten van werknemers.
Toch lijken er geen duidelijke recessie-indicatoren te zijn – althans voorlopig. Er zou zelfs een sprankje hoop voor werknemers kunnen zijn in de banengroeicijfers van november: hoewel de winsten bescheiden waren, lijkt het erop dat particuliere werkgevers langzaamaan meer mensen gaan aannemen, vooral in de gezondheidszorg.
