DoorSerge Duchêne
Gepubliceerd op
Op zaterdag 13 december werden respectievelijk twee missen gevierd in de kathedraal van Jaen in Spanje en in de Notre Dame in Parijs voor de zaligverklaring van mannen en vrouwen die hun leven gaven om trouw te blijven aan Christus in tijden van vervolging.
In eerste instantie werden 124 martelaren uit de Spaanse Burgeroorlog zalig verklaard. Bij het kiezen van de martelaren is een onderzoeksproces betrokken geweest dat teruggaat tot de jaren negentig en het begin van de jaren 2000. Ze werden op verschillende plaatsen en op verschillende tijdstippen gedood tijdens de Spaanse Burgeroorlog, die elementen van wrede anti-katholieke vervolging bevatte.
De in Spanje gevierde zaligverklaringen hadden betrekking op het martelaarschap van de diocesane priester Manuel Izquierdo Izquierdo en 58 metgezellen; en het martelaarschap van zijn collega Antonio Montañés Chiquero en 64 medewerkers, allen vermoord tussen 1936 en 1937. De twee groepen waren het onderwerp van afzonderlijke “oorzaken” voor heiligverklaring.
Ondertussen was in Parijs de kathedraal van Notre-Dame gesloten voor deze speciale gelegenheid.
Vijftig jonge priesters, religieuzen, seminaristen, verkenners en lekenactivisten die in 1943 gehoor hadden gegeven aan de oproep van abbé Jean Rodhain, de toekomstige oprichter van Secours Catholique, en de aartsbisschop van Parijs, Emmanuel Suhard, werden zalig verklaard.
“De meesten van hen waren tussen de twintig en vijfendertig jaar oud, en samen met zoveel andere anonieme apostelen begrepen zij de geestelijke en morele nood van een miljoen vijfhonderdduizend jonge Franse arbeiders die naar Duitsland* waren gedeporteerd, en die nu geen enkel religieus referentiepunt meer hadden, aangezien het Duitse priesters verboden was hen te dienen”, merkte kardinaal Jean-Claude Hollerich, aartsbisschop van Luxemburg, op tijdens zijn preek.
*Uit onderzoek blijkt dat tussen 1942 en 1945 1.500.000 Fransen – gevangenen, STO-eisers en vrijwilligers – in Duitsland werkten.
2.500 mensen verzamelden zich in het schip om de grootste collectieve zaligverklaring bij te wonen die ooit in Frankrijk is georganiseerd. Van deze 2.500 deelnemers waren er 1.500 familieleden van de martelaren. Franse en Duitse bisschoppen waren ook aanwezig en plaatsten deze zaligverklaring onder de vlag van verzoening. De kardinaal sprak de gelovigen toe ‘in het Frans en ook in het Duits’, zoals opgemerkt in Le Parisien.
Vóór hun zaligverklaring ondertekende paus Leo XIV in juni 2025 een decreet van het Dicasterie van de Heiligverklaringen waarin het martelaarschap van deze vijftig Fransen werd erkend.
Maar deze zaligverklaring was verre van een puur ‘historische’ ceremonie, maar werd voorgesteld als stevig geworteld in het heden en zelfs de toekomst.
Kardinaal Hollerich zei dat “deze zaligverklaring ons uitnodigt om naar het heden te kijken en ons voor te bereiden op de toekomst” omdat “we niet immuun zijn voor oorlog of geweld.”
