Hoe ik het OG Hooters-meisje werd: het was een moeilijke start, maar geen spijt

Dit zoals verteld-essay is gebaseerd op gesprekken tussen Liz Rowley en Jess Orwig van Business Insider met Lynne Austin, 64, de oorspronkelijke Hooters Girl en een 42-jarige veteraan van het bedrijf. Het is bewerkt voor lengte en duidelijkheid.

Ik ben er trots op de originele te zijn Toeters meisje sinds de eerste dag, toen we niet eens wisten dat we zouden zijn wat we nu zijn.

Ik raakte betrokken bij toeters in 1983. Ik was 22, werkte als telefoniste en deed als bijbaantje bikiniwedstrijden. Nadat ik een wedstrijd had gewonnen op Clearwater Beach, benaderde de secretaris van Ed Droste, een van de oprichters van Hooters, mij en zei dat ik een perfect billboardmeisje zou zijn voor een restaurant dat Ed en zijn partners klaar stonden om te openen.

Ik dacht: “Ik weet niet eens wat een reclamebordmeisje is.” In plaats daarvan zei ik tegen haar: “Natuurlijk, oké.” Ik nam zijn kaartje, ging naar huis en vergat het helemaal. Twee maanden later reed ik naar een andere bikini wedstrijden ik zag een bouwbord: “Binnenkort beschikbaar: Hooters.” Ik maakte een scherpe bocht naar rechts richting de parkeerplaats, en die bocht veranderde mijn leven.

Kijk hoe Lynne, Ed en andere beroemde namen van Hooters zich de begindagen herinneren hoe het bedrijf zich heeft ontwikkeld gedurende meer dan vier decennia:

Ik heb eerst koelkasten geschrobd

Ik was helemaal in het idee om de Hooters Girl te zijn, het uniform te dragen en te poseren voor foto’s. Waar ik niet zo van onder de indruk was, was het idee om mijn baan op te zeggen en serveerster wordenmaar Ed overtuigde me door te praten over ‘wereldfaam’, dus ik dacht: waarom zou ik het niet proberen?

Ik nam ontslag in juli 1983 omdat Hooters rond de eerste week van augustus zou openen. Toen begon september en we waren nog steeds niet open vanwege licentieproblemen, en ik werd zenuwachtig omdat ik geen geld verdiende.

Ik vertelde Ed dat ik een baan nodig had, en hij verwees me naar een van de eigenaren, Gil DiGiannantonio, die me vertelde dat ik naar beneden moest komen en dat ze iets voor me zouden zoeken. Hij zette me aan het werk om koelkasten, fornuizen en andere keukenapparatuur voor het restaurant te schrobben voor $ 5 per uur, totdat we uiteindelijk in oktober opengingen. Dat was een lange septembermaand.

De Hooters waar ik voor het eerst begon te werken, waren heel anders dan de huidige vestigingen

De sfeer bij Hooters was in het begin heel anders dan nu. Mensen wisten niet wat ze konden verwachten toen ze binnenkwamen, en eerlijk gezegd wisten we ook niet wat we van dag tot dag konden verwachten.

Ik herinner me dat Gil me een keer vertelde dat we een serveerster, Brenda, moesten laten gaan omdat ze te veel product verspilde. Ze pakte de papieren handdoeken op een spoel aan de achterkant en sleepte ze helemaal door het restaurant als iemand om een ​​servet vroeg. Ik had zoiets van: “Ze maakt mensen aan het lachen. Dit is wat we zijn, we zijn leuk! Ontsla haar alsjeblieft niet.” Dat deed hij niet.

Het was nauwelijks gecontroleerde chaos, maar het was geweldig. Dat gezegd hebbende, waren we dat aanvankelijk niet enige inkomsten genereren. Ik draaide dubbele diensten, soms drie op een rij, gewoon om rond te komen. We deden er alles aan om klanten te werven.

Dan rond voorjaarsvakantie van ’84, ongeveer zes maanden na opening, was het als een omschakeling. We zagen plotseling urenlange rijen voor de deur. Het was iets anders. Mensen konden er geen genoeg van krijgen. Ik heb daarvoor en daarna nog nooit zo’n snelle stijging gezien.

Ik had nog nooit zo’n snelle stijging gezien

Het succes van Hooters is grotendeels te danken aan de off-the-wall marketing. Ed was het brein achter veel ervan, hij was bereid alles te doen om publiciteit te krijgen.

We zouden om 5.30 uur in het restaurant zijn om een ​​schaal met vers bereide vleugels op te halen en deze naar de lokale radiostations te brengen, zodat we de kans kregen onszelf op de radio te promoten. In het begin kregen we veel deuren voor onze neus dicht.

Ed en Brenda – ja, papieren handdoeken Brenda – schilderden ‘Hooters’ in fel oranje op een gekapseisde boot langs de drukke Courtney Campbell Causeway die Tampa met Clearwater verbond.

Ed stond zelfs buiten het restaurant in een kippenpak om te proberen mensen binnen te krijgen. We plaatsten een reclamebord van mij in de nu iconische oranje korte broek en het witte T-shirt. Ik heb ook model gestaan ​​voor Playboy, wat ons te pakken kreeg meer publiciteit.

Het was alle marketing.

Ik had geen idee dat het reclamebord van mij zou uitgroeien tot wat het merk is geworden. Uiteindelijk voelde het alsof mijn gezicht overal was – in taxi’s en de kant van de halve finales die ons eten binnenbrachten. Het bleef mij ontroeren.

Hooters is mijn familie

Zoals wij groeide en breidde zich uitkreeg ik meer kansen, zoals helpen bij het openen van nieuwe restaurants en bijdragen aan de jaarkalender en optocht.

Een paar van mijn favoriete momenten waren toen ik de vlag van de Hooters 500 liet vallen en toen ik in 1995 naar Washington marcheerde om te protesteren tegen de zaak voor vooroordelen over sekse tegen Hooters.

Ja, sexappeal was onderdeel van de Hooters-concept. Hooters en zijn serveersters zijn echter zoveel meer dan het restaurant. Na 42 jaar zijn ze mijn familie geworden.

De Hooters Girls zijn mijn zusterschap. Sommige van die vrouwen waren mijn bruidsmeisjes en woonden de geboorte van mijn kinderen bij. We zijn elkaars ondersteuningssysteem geweest tijdens hoogte- en dieptepunten, en met sommigen van hen heb ik nog steeds contact, waaronder Brenda.

Ik heb ongeveer zeven jaar als serveerster en gastbarman voor Hooters gewerkt, totdat ik vertrok en andere rollen op me nam, onder meer bij de radio en de lokale tv, waar ik het merk bleef promoten.

Terugkijkend hoop ik dat ik een integraal onderdeel was van het vormgeven van Hooters. Ik neem nog steeds deel aan evenementen, zoals het jureren van de jaarlijkse verkiezing en het selecteren van de kalender. Het is de rit van mijn leven geweest, naast natuurlijk het moederschap van mijn vier kinderen.