Het is moeilijk om iets anders dan teleurstelling en wanhoop te voelen als je het nieuws hoort Netflix heeft schijnbaar de biedoorlog tegen Paramount Skydance gewonnen om Warner Bros. Mocht deze deal er komen, dan zou dit feitelijk leiden tot de ondergang van een van de meest historische instellingen van de filmindustrie. Netflix-CEO Ted Sarandos heeft gezegd dat het maken van films voor het grote scherm een verouderd concept is (via Verscheidenheid). Maar het lijkt erop dat hij dit een beetje heeft teruggedraaid door te beweren standvastig te blijven bij bioscoopreleases van aankomende Warner Bros.-films, zij het in een beperkt venster. Sarandos op zijn woord geloven is hetzelfde als hopen dat Lucy een…eigenlijk houd de voetbal deze keer vast in een Charlie Brown-strip. Maar terwijl we het allemaal hebben over een van de grootste streamingconglomeraten die een potentiële bedreiging vormt voor het bioscoopecosysteem, is er nog een ander belangrijk aspect dat net zo goed op het hakblok staat: fysieke media.
Het bezit van gedrukte exemplaren van films en televisieprogramma’s is onder de gewone massa niet meer zo gebruikelijk als vroeger, maar het is wel ver van dood. De afgelopen jaren heeft de opkomst van de filmcultuur onder jongere kijkers een hernieuwde belangstelling voor dvd’s en Blu-rays aangewakkerd. Kijk hoe de mensen van Criterion hebben een heel fenomeen gecultiveerd over tijd doorbrengen in hun kast met cultureel erkende films. Andere boetiekreleaselabels zoals Shout Factory en Vinegar Syndrome hebben de achterstand opgelopen waar veel studio’s de afgelopen jaren hebben gefaald. Het huidige Warner Bros.-regime kan dat wel hebben een aantal van hun barebones-bonusfuncties naar externe partijen gedegradeerdmaar ze hebben zich op zijn minst toegelegd op het uitbrengen van fysieke mediakopieën van recente successen als ‘Sinners’. Nu Sarandos de leiding heeft, is het moeilijk om vertrouwen te hebben in de voortzetting van deze praktijk.
Netflix heeft weinig interesse in het produceren van fysieke mediakopieën van hun bibliotheek
Toen Mike Flanagan nog films en televisieprogramma’s maakte voor Netflix, hij hebben dapper gevochten om ze fysieke persberichten te bezorgen. Gelukkig hebben zijn beide ‘Haunting Of’-miniseries, naast ‘Hush’, ze ontvangen – hoewel de eerste er slechts één kreeg vanwege een eerdere deal met Paramount, en de laatste pas gebeurde nadat Flanagan de rechten voor de film had teruggenomen. Er is iets wat hij heeft gezegd waar ik me grote zorgen over maak nu Netflix mogelijk de controle krijgt over de hele Warner Bros.-bibliotheek. “Het werd heel snel duidelijk dat hun prioriteit bij abonnementen lag, en dat ze niet bijzonder geïnteresseerd waren in fysieke media-uitgaves van hun originelen, op een paar uitzonderingen na”, schreef Flanagan in een Blogpost uit 2023.
Er zit een treurige ironie in een bedrijf dat eind jaren negentig begon als een dvd-verhuurservice die zich inspande om te voorkomen dat mensen een deel van de bibliotheek zouden bezitten. De lijst met originele Netflix-films op dvd en Blu-ray is klein bestwaarbij titels als ‘The Irishman’, ‘Marriage Story’ en ‘Roma’ zo nu en dan worden uitbesteed. Op dit moment krijgt alles van Netflix een fysieke herinnering daaraan bestaat is een overwinning. Toch kan ik niet anders dan angst voelen over de manier waarop Netflix met Warner Bros.-titels op thuismedia omgaat, gezien de manier waarop het zijn eigen projecten behandelt als met mos bedekte grafstenen op een streaming-kerkhof.
Niet alleen doet de overname van Netflix twijfels rijzen over de toekomst van theatraal uitgegeven Warner Bros.-releases op fysieke media, maar ook over de toekomst van Warner Archive, die tot de laatste bastions behoren in het levend houden van de geschiedenis van de studio.
Netflix vormt een actieve bedreiging voor Warner Archive
De geweldige mensen van Warner Archive, opgericht in 2009, hebben de missie om ervoor te zorgen dat elk duister hoekje van de studio’s beschikbaar wordt gemaakt op dvd’s en Blu-ray. Kijk maar naar de restauratie van Hammer’s ‘The Curse of Frankenstein’. Iets wat ik het meest aan hen waardeer, is dat ze al deze klassieke (en niet zo klassieke) Warner Bros.-titels met speciale functies laden. Er wordt rekening gehouden met de tekenfilms, korte films, journaals, featurettes en trailers die de eerste bioscoopvertoning van hun oudere films begeleidden. Deze releases zijn niet alleen een manier om deze films onder de aandacht van de consument te brengen, ze zijn een vorm van historisch behoud, wat de antithese is van alles waar Netflix voor staat.
Het Netflix-model is erop gericht ervoor te zorgen dat hun consumenten snel stijgende abonnementskosten blijven betalen voor iets dat geen garantie biedt dat het er volgende maand zelfs maar zal zijn. Ze hebben duidelijk gemaakt dat ze het idee niet kunnen verdragen dat klanten eigenaar zijn van hun films, ook al is dit een essentieel onderdeel van de filmindustrie zoals wij die kennen. Sarandos denkt ook niet na over het grotere plaatje rond kunst als culturele kracht, en dat is echt zorgwekkend. Onder Netflix betwijfel ik of er enige interesse zou zijn om bijvoorbeeld Ken Russell’s “The Devils” een echte Blu-ray-uitgave te geven, ondanks dat het een van de belangrijkste en meest provocerende films van de jaren zeventig. Fysieke media zijn inherent cultureel en esthetisch waardevoller dan de media best streamingdienst, wat zeker geen Netflix is.
Ik hoop van harte dat ik ongelijk heb wat betreft Warner Bros.’ richting met betrekking tot fysieke media, maar als er ooit een tijd is geweest om gedrukte kopieën te krijgen van de films waar je van houdt, nu is heel veel de tijd om een voorraad aan te leggen.
