Home Nieuws Waarom Teheran bijna geen water meer heeft

Waarom Teheran bijna geen water meer heeft

3
0
Waarom Teheran bijna geen water meer heeft

Dit verhaal oorspronkelijk verscheen op Bulletin van de Atoomwetenschappers en maakt deel uit van de Klimaatbureau samenwerking.

Tijdens de zomer van 2025 ervoer Iran een uitzonderlijke hittegolf, waarbij de dagtemperaturen in verschillende regio’s, waaronder Teheran, de 50 graden Celsius (122 graden Fahrenheit) naderden en de temperatuur dwong tijdelijke sluiting van openbare kantoren en banken. Gedurende deze periode bereikten de grote reservoirs die de regio van Teheran van water voorzien een laagterecord watervoorzieningssystemen kwamen onder acute druk te staan. Begin november was het reservoir achter de Amir Kabir-dam, een belangrijke drinkwaterbron voor Teheran, gedaald tot ongeveer 8 procent van zijn capaciteit. De huidige crisis weerspiegelt niet alleen de extreme hitte van deze zomer, maar ook een aantal opeenvolgende jaren van verminderde neerslag en aanhoudende droogte in heel Iran. Als gevolg hiervan wordt de hoofdstad van Iran nu geconfronteerd met een potentiële ‘Day Zero’, wanneer de kranen droog kunnen staan.

De droogte ontwrichtte snel de stedelijke systemen van Teheran. Met droge bodems en hoge verdamping, rivieren en wetlands krompen. Dalende reservoirniveaus leidden tot verstoringen in de opwekking van waterkrachten watertekorten noopten tot strikte besparingsmaatregelen in delen van de hoofdstad. Te midden van deze escalerende druk waarschuwden functionarissen dat de hoofdstad zelfs gelijk zou kunnen krijgen geëvacueerd moeten worden als de watervoorraden zich niet herstellen. In november zei president Masoud Pezeshkian dat de hoofdstad dat zou doen verplaatst moeten worden. Deze opeenvolgende gevolgen hebben blootgelegd hoe kwetsbaar de infrastructuur, de economie en de gemeenschappen van Teheran zijn geworden onder de toenemende hitte- en droogtestress.

Deze opeenvolgende effecten komen voort uit een langdurig tekort aan neerslag in de afgelopen jaren (Figuur 1a). De neerslag rond Teheran piekt doorgaans tussen december en april, waardoor de reservoirs achter dammen worden aangevuld vóór het begin van de droge zomer. De afgelopen vijf jaar is de neerslag tijdens deze natte periode consistent onder de klimatologische basislijn op lange termijn gebleven, waarbij het seizoen 2024-2025 het meest uitgesproken en langdurige tekort over het hele regenseizoen liet zien. Toen een dergelijke langdurige droogte werd gevolgd door een uitzonderlijk hete zomer, versterkte dit de hydrologische stress in de hele regio.

Seizoenscyclus van neerslag gemiddeld over een regio van 1°×1° rond Teheran, gebaseerd op de GPM IMERG Final Run (V07B) dataset: maandelijkse gemiddelden voor 2000/01–2019/20 (zwart), 2020/21–2024/25 (blauw) en 2024/25 (rood).

Illustratie: Yeonwoo Choi en Elfatih AB Eltahir/Bulletin of the Atomic Scientists

Nieuwsbron

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in