Vladimir Poetin torpedeerde het Moskou-toegeeflijke vredesplan van Donald Trump om de oorlog in Oekraïne te beëindigen, waarbij de Russische leider graag meer concessies van de Amerikaanse president wilde afdwingen
Vladimir Poetins brutale afwijzing van het vredesplan van Donald Trump en de overdrijving van de capaciteiten van zijn leger maken deel uit van een truc om Washington DC te ‘beïnvloeden’ en druk uit te oefenen Donald Trump in de richting van het aanvaarden van het Russische akkoord.
De Amerikaanse president vernedering ondergaan op de wereld fase waarin Poetin zijn veelgeprezen vredesplan, dat volgens critici al de voorkeur had, meedogenloos verwierp Rusland. Het 28-puntenplan van Trump om een einde te maken aan de oorlog zou dit vereisen Oekraïne het afstaan van de Krim, Loehansk en Donetsk aan Rusland, evenals het aangaan van economische onderhandelingen met Moskou door de VS, terwijl Kiev zwakke garanties biedt.
Maar Poetin is niet tevreden met de kruiperige deal van Trump, en verwacht de president ertoe te kunnen bewegen nog meer Russische eisen te steunen. Poetin is van plan heel Oost-Oekraïne bij Rusland op te nemen en het land te beletten lid te worden van de NAVO.
LEES MEER: Bewegingen van gifmengers uit Salisbury door Londen nadat ze Novichok in het vliegtuig hadden gesmokkeldLEES MEER: Groot-Brittannië kondigt ingrijpende sancties aan tegen Rusland na de uitspraak van Dawn Sturgess
“Het Kremlin zal waarschijnlijk zijn voortgang op het slagveld blijven overdrijven om de Amerikaanse besluitvorming te beïnvloeden en Donald Trump ertoe aan te zetten vredesvoorwaarden te aanvaarden die in lijn zijn met de Russische doelstellingen”, zei Karan Vassil, een inlichtingenanalist voor Eurazië bij Sibylline, tegen de krant. Spiegel. “Uiteindelijk gelooft het Kremlin dat de westerse bondgenoten van Oekraïne steeds meer hulpmoeheid zullen ervaren, waardoor de kansen van Rusland om zijn doelen te bereiken groter worden.”
Hij voegde eraan toe dat Moskou vertrouwen blijft houden in zijn strategie en dat het gelooft dat deze in 2026 resultaten zal opleveren, vooral in het vooruitzicht op een verdere erosie van de westerse steun voor Oekraïne. Vassil voegde eraan toe dat de recente dreigementen van Poetin dat het Europese naties in een oorlog zou kunnen treffen “meestal een vorm van krachtsignaal zijn, bedoeld om verdeeldheid binnen de EU te zaaien en het blok ervan te weerhouden de oorlogsinspanningen van Oekraïne verder te steunen.”
Poetin heeft schijnbaar de speciale gezant van Trump, Steve Witkoff, gehypnotiseerd en blijft de Amerikanen ertoe aanzetten meer Russische belangen na te streven die, blijkbaar, een duurzame vrede zullen verzekeren. Maar Poetin heeft publiekelijk gebagatelliseerd of hij gelooft dat Oekraïne een onafhankelijke natie moet zijn en heeft zijn propagandisten toegestaan het Russische imperialisme en de overheersing van Oost-Europa ter sprake te brengen.
Maxim Alyukov, politiek socioloog en Rusland-expert aan de Universiteit van Manchestervertelde de Mirror dat de Russische economie het mogelijk heeft gemaakt om elke oproep tot vrede af te wijzen en schetste waarom Poetin geen poging doet om compromissen te sluiten. Maar hij voegde eraan toe dat de Russische economie tekenen van rafeling begint te vertonen, waardoor Poetin mogelijk gedwongen wordt opschepperige krachtverklaringen af te leggen.
Alyukov vervolgde: ‘De economische druk neemt toe, de olie- en gasinkomsten zijn volatiel en het begrotingstekort groeit. Een grootschalig conflict met Europa zou dit fragiele evenwicht destabiliseren, en het is onwaarschijnlijk dat Rusland een oorlog op meerdere fronten zal kunnen volhouden, zowel financieel als militair.
“Praten over een bredere oorlog helpt echter om een oplossing te signaleren, de westerse steun voor Oekraïne af te schrikken en de indruk te wekken dat Rusland bereid en in staat is om kosteloos te escaleren – vooral omdat geloofwaardigheid en normen niet langer beperkingen zijn voor het Kremlin – ook al is er geen bewijs dat Moskou over de capaciteit beschikt voor een directe confrontatie met de NAVO. Dat gezegd hebbende, weten we niet echt wat er gebeurt binnen de zwarte doos van de besluitvorming van het Kremlin.”
