Sinds Pantone het een naam begon te geven Kleur van het jaar in 2000 hebben we van beide twee smaken gezien bruin En geeldrie varianten van paars, blauwen turkoois, en vier verschillende varianten oranje.
Maar voor het eerst is de kleur van Pantone in wezen een niet-kleur. Of je kunt het elke kleur noemen.
Pantone’s Kleur van het Jaar 2026 is wit. In Pantone-taal is dat code 11-4201, oftewel Cloud Dancer.
Pantone – dat ergens tussen trendvoorspeller en sociaal psycholoog opereert – stelt dat Cloud Dancer deel uitmaakt van een grote culturele herstart. In het tijdperk van AIalles voelt alsof het dagelijks verandert, en de overstimulatie van internet neemt gaandeweg alleen maar toe. Cloud Dancer is een liminale ruimte waarin we een onvoorzienbaar nieuw tijdperk betreden. Terwijl we genieten van de fysieke wereld, lijkt deze opzettelijk dichter bij het wit van een stuk papier dan bij een onmogelijk gloeiende AI-promptdoos.
“We proberen dit (tijdperk) op een positievere manier in te kaderen, door dit te beschouwen als een overgangstijd, want dat is het ook echt”, zegt Laurie Pressman, VP bij het Pantone Color Institute, die opmerkt dat de kleur “een schone lei is die de deur opent naar creativiteit en innovatie.”
Het woord ‘wolk’ verwijst niet alleen naar de kleur van Cloud Dancer, maar ook naar de textuur in de echte wereld. Vaak gepresenteerd in volumineus textiel, op de catwalk en in huiskamers, is het letterlijk bedoeld om te knikken naar een gezwollen wolk in de lucht. Het is een bijna synesthetische sensatie die in tegenspraak is met de ander wolk: dode, onzichtbare datacenters het beantwoorden van onze immateriële vragen.
Neem de psychologie zoals je wilt. Functioneel gezien dient Cloud Dancer echter ook een praktisch doel binnen de ontwerpesthetiek.
Pressman wijst erop dat het tijdloos en genderloos is, en dat het helemaal alleen of met een breder scala aan kleuren ernaast werkt. Aan de ene kant is dat natuurlijk allemaal waar! Het is wit! Aan de andere kant is Cloud Dancer een heel specifiek wit: een wit dat warme en koele tonen in gelijke mate in evenwicht brengt. (Opmerking: in veel voorbeelden uit de echte wereld die Pantone deelde, lijkt Cloud Dancer minder grijs dan op het staal.) Dat betekent dat Cloud Dancer past in vrijwel elk kleurenpalet dat je ermee gooit. Het is geen wit dat je laat turen, gissen en spijt geeft. Het is visuele tofu, die de kleuren eromheen absorbeert.
In een door internet aangedreven culturele ticker waar alle smaken tegelijk naast elkaar bestaan en geen enkele kleur al die tijd echt in of uit is, fungeert Cloud Dancer als een universeel bindmiddel. Het is de mortel voor een bredere kleurexpressie, die net zo effectief is bij een verblindende sneaker-samenwerking als bij een rustige slaapkamerset.
Maar is wit wel een kleur?
Critici klagen misschien dat Pantone van alle kleuren wit heeft gekozen. Het is een niet-kleur. Is dat een agent?
Je hebt misschien ook enige thematische overlap opgemerkt met de stille luxebeweging. Rond 2023 bereikten modemerken een hoogtepunt en omarmden ze neutrale kleuren, zoals Cloud Dancer en Pantone’s vorige kleur van het jaar, Mocha Mousse, waarbij eenvoud gelijk werd gesteld aan stijl.
Als ik dit aangeef, knikt Pressman mee en merkt op dat de synergie met stille luxe een punt van discussie was binnen het team. Het verschil, zegt ze, is niet zozeer het gebruik van zo’n wit, maar de intentie die eraan ten grondslag ligt. Rustige luxe maskeerde rijkdom achter ingetogen tinten. (Of misschien zeg jij het wel performatief gemaskeerde welvaart – een knipoog en knikje naar degenen die het weten.) In plaats daarvan stelt Pressman dat Cloud Dancer meer gaat over het creëren van een tabula rasa in een tijdperk van onzekerheid.
Het wit is inderdaad een trend op de catwalks, maar niet op een ingetogen, verontschuldigende manier. Van Dior van Jennifer Lawrence op het Gouverneursbal, tot Rosalía claimt wit als een reinigend contrapunt Charlie XCX’s Brat groentehet is gebruikt als een feestelijke verklaring. Een nieuwe samenwerking tussen Moncler en Jil Sander “maakt een sterk pleidooi voor winterwit”, volgens W.
Het helpt ongetwijfeld dat wit lange tijd, net als zwart, een sluiproute is geweest naar een terloops versterkte smaak. We zien dat aan de manier waarop witte button-downs en pumps (samen met elke versie van lage witte sneakers) jarenlang een basisstuk in garderobes zijn geworden. Wit – en specifiek gezwollen, getextureerde krullen– weigert luxe woonkamers te verlaten.
Op dezelfde manier kondigt Pantone nieuwe samenwerkingen aan met zowel Post-it als Play-Doh die aanvoelen als een cheatcode om de smaak te verbeteren. Elk respectief product wordt aangeboden in Cloud Dancer. Het is werkelijk fascinerend om deze kleurrijke, iconische producten ontdaan van hun tinten te zien. Ze krijgen plotseling een modernistische make-over en voelen zich thuis naast een architectuurmodel van foamboard. (Huh, misschien wit is toch een kleur!)
Ik denk dat wit in deze creatieve contexten werkt omdat het wordt gepresenteerd als een blanco constructiemateriaal, dat een uitnodiging biedt om te knutselen in een tijdperk van automatisering.
‘De kleurnaam… spreekt over het gevoel dat je in de wolken staart’, zegt Pressman, ‘en je afvraagt wat de mogelijkheden zijn van wat daarbuiten is?’
