Elk jaar verzamelen honderden mensen zich in de kathedraal van het centrum van LA voor de jaarlijkse vakantieoptocht van de Latino Theatre Company, “La Virgen de Guadalupe, Dios Inantzin.”
Het non-profit theatergezelschap heeft elk jaar in december een vertolking van La Virgen de Guadalupe en Juan Diego’s verhaal opgevoerd sinds de kathedraal van Onze Lieve Vrouw van de Engelen in 2002 werd geopend. In de afgelopen twintig jaar is de gratis voorstelling uitgegroeid tot een van de grootste vakantie-evenementen van de stad.
De Latino Theatre Company, opgericht in 1985, zet zich in om het hele jaar door de Latino-ervaring op het podium uit te beelden. De organisatie organiseert jaarlijks ongeveer zeven toneelstukken, maar de vakantieshow is de enige die volledig in het Spaans wordt opgevoerd.
“Voor ons is het een geschenk aan de stad. Het Spaanstalige publiek krijgt niet veel. Tijdens de feestdagen is het dus zo belangrijk”, zegt José Luis Valenzuela, artistiek directeur van het Latino Theatergezelschap. “Elk jaar komen er mensen, met hun grootouders en hun kinderen. Maar dit jaar voelt speciaal.”
In het licht van de voortdurende immigratie- en douanehandhavingsinvallen en de hoeveelheid angst in de Latino-gemeenschappen in LA, zegt Valenzuela, die de verkiezing elk jaar leidt, dat dit het moment is waarop “we als gemeenschap samen moeten zijn.”
De Latino Theatre Company zal vrijdag en zaterdag haar jaarlijkse vakantievoorstelling ‘La Virgen de Guadalupe, Dios Inantzin’ geven in de kathedraal van Onze-Lieve-Vrouw van de Engelen.
(Foto van Latino Theatergezelschap)
De show, geschreven door acteur en toneelschrijver Evelina Fernández, is rechtstreeks aangepast aan de tekst uit het midden van de 16e eeuw, de ‘Nican Mopohua’. Het vertelt het verhaal van Juan Diego, een boer van Chichimeca-afkomst die verschillende keren werd bezocht door de Maagd Maria. In 2002 werd hij heilig verklaard door paus Johannes Paulus II en werd daarmee de eerste katholieke heilige uit Amerika.
Meer dan 100 acteurs, zangers, Azteekse dansers en leden van de lokale gemeenschap zullen het podium betreden om het wonderbaarlijke verhaal uit te voeren door middel van zang en dans. De Los haalde Valenzuela in voorafgaand aan de vakantieshow, die aanstaande vrijdag en zaterdag plaatsvindt. Het evenement is gratis en open voor het publiek.
Dit interview is voor de duidelijkheid ingekort en bewerkt.
Er zijn nog maar een paar dagen tot de optredens. Hoe voelen deze laatste repetities?
Het is een ingewikkelde show, omdat er zoveel mensen zijn. We laten de kinderen, de hoofdrolspelers (hoofdrolspelers) en het koor allemaal afzonderlijk repeteren. Dit is de week waarin ze allemaal samenkomen en we moeten werken aan het coördineren van al het geluid, de lichten, de blokkering – alles.
Dit is echter allemaal het mooie van theater maken. Het moet allemaal perfect zijn. Er zijn veel dingen die in het eindproduct passen, en op dit moment zijn het veel bewegende delen.
Je regisseert deze zelfde verkiezing al meer dan 20 jaar. Zullen er dit jaar nieuwe elementen zijn?
Er komt een nieuw lied en enkele grotere dansen. We hebben 30 kinderen (in het toneelstuk), het meeste dat we ooit hebben gehad. Ze hebben een klein liedje en dansje. Meestal laten we het koor meezingen, omdat er niet genoeg kinderen waren om ze te kunnen horen. Maar dit jaar gaan ze het doen zonder de hulp van het koor. Ik weet dat het magisch zal zijn, want het is niet alleen in het Spaans, maar er zit ook wat Nahuatl in.
Maar over het algemeen moeten we als gemeenschap samen zijn. We zijn zo agressief aangevallen en aangevallen (door recente ICE-aanvallen). We zijn eraan herinnerd wie we zijn en er is ons verteld wat onze plaats in deze samenleving is. Dit jaar krijgt de optocht een betekenisvoller karakter.
Zelfs in mijn eigen theater haalden we vorig jaar 80.000 mensen binnen. Dit jaar zijn we 10.000 mensen kwijtgeraakt vanwege de angst om samen te komen en buiten te zijn. Het is verschrikkelijk voor de gemeenschap om dit zo te ervaren. Wat deze productie doet, is het idee versterken dat we samen kunnen komen en dat we dromen en verlangens hebben.
De Latino Theatre Company zal aanstaande vrijdag en zaterdag haar jaarlijkse vakantievoorstelling “La Virgen de Guadalupe, Dios Inantzin” geven in de kathedraal van Onze-Lieve-Vrouw van de Engelen.
(Foto van Latino Theatergezelschap)
Bent u bang dat de opkomst misschien niet zo groot zal zijn vanwege de aanhoudende ICE-invallen?
Ik hoop dat het groter gaat worden. Mensen weten wat dit is, en ze moeten deel uitmaken van de gemeenschap. We moeten samen kunnen zingen en onze cultuur met trots, met menselijkheid, met liefde en met talent kunnen zien. Wij zijn geen criminelen.
Naast de professionele acteurs en dansers omvat deze voorstelling ook een aantal leden van de lokale gemeenschap. Wat valt je op aan degenen die vrijwillig meedoen aan de show?
Ze vernieuwen hun idee van geloof, niet alleen hun geloof in La Virgen, maar ook het geloof in zichzelf, in hun waardigheid en hun eigen cultuur. Daarom doen ze het. Ik heb mensen die het al twintig jaar doen. We moeten onszelf in deze productie zien om te zien hoe mooi en getalenteerd we zijn. We moeten kijken hoe graag de gemeenschap samen wil zijn.
Als je denkt aan het verhaal van Juan Diego en La Virgen, waarom denk je dat het belangrijk is om het jaarlijks opnieuw te bekijken?
Het gaat erom te begrijpen dat Juan Diego door volharding en moed kon slagen omdat hij het wonder had geschapen. Hij hield vol en gaf nooit op. Terwijl ik elk jaar de show regisseer, leer ik iets nieuws. Er zijn een aantal jaren waarin ik me concentreer op de twijfels die Juan Diego had, of op zijn moed of zijn nederigheid. Maar omdat we allemaal van jaar tot jaar veranderen, valt er altijd iets nieuws uit te begrijpen.
Wat heb je dit jaar uit het verhaal geleerd?
Dit jaar heb ik gemerkt dat er behoefte is aan compassie. De maatschappij waarin we nu leven is zo hard. Het gaat allemaal om schuld en haat. Maar het verhaal van Juan Diego kan troost en vreugde bieden. Er is een idee dat hij op de een of andere manier werd begrepen en als overwinnaar uit de strijd kwam door een groot wonder te creëren.
Is er iets waarvan je hoopt dat mensen het mee zullen nemen van dit gemeenschapsoptreden?
Ik wil dat mensen begrijpen dat onze geschiedenis verbazingwekkend is. Het is een geschiedenis van strijd geweest, maar we gaan met vreugde door onze strijd heen – we zingen. Dat is de schoonheid waarmee ik wil dat mensen weglopen.
