Dit zoals verteld-essay is gebaseerd op een gesprek met Maria Laposata, 32, de oprichtster van reisadviesbureau Reisverslagen. Haar woorden zijn bewerkt voor lengte en duidelijkheid.
Het leven deed me beseffen dat ik een pauze nodig had.
Mijn man en ik waren vlak voor de pandemie gaan samenwonen, en ons appartement met één slaapkamer in Los Angeles was ons kantoor geworden. We lieten het werken, maar ik voelde de muren dichterbij komen.
We houden allebei van reizen, dus in een poging om een beetje te dromen, zei ik: “Laten we een lijst maken van alle plaatsen waar we naartoe willen.” Ik ben een beetje een spreadsheet-nerd, dus ik nam zijn lijst en de mijne, rangschikte ze en combineerde ze in één enorme spreadsheet. Het was mijn kleine vorm van stressverlichting.
Destijds werkte ik in het operationele team van een startup in LA, en mijn schema was een stuk intensiever geworden. Ik opende mijn laptop om 7 uur ’s ochtends en sloot hem om middernacht. Ik hield van mijn werk, maar dat was ik ook een opgebrand gevoel. Op moeilijke dagen keek ik naar die lijst en droomde ik over Afrikaanse safari’s of naar Antarctica gaan.
Op een ochtend, terwijl mijn man een cappuccino voor me aan het maken was, besloot ik het idee aan hem te pitchen: “Hé schat, wat als we onze baan opzeggen en reisde de wereld rond voor drie maanden?” En hij zei: “Oké, klinkt goed.” Dat is hem helemaal: kalm, kil, geen grote reactie.
Plannen voor de reis
Als we het risico zouden nemen onze banen verlatenwe wilden dat het de moeite waard zou zijn. We besloten dat de reis een jaar zou duren, en het kostte ons tijd om de logistiek te redden en door te werken. Twee jaar later dienden we allebei ons ontslag in.
We hebben een bedrag van $ 75.000 vastgesteld budget voor de reisinclusief alles, van ons Netflix-abonnement tot de opslagruimte die we huurden. Mijn manager was enthousiast voor mij, maar onze families hadden veel vragen: hoe zouden ze contact met ons opnemen? Was het veilig? Hoe zit het met ziekten?
Vóór de reis maakte ik me zorgen over slangen in Afrika en tsunami’s in Zuidoost-Azië – wat grappig is, want ik woon in Los Angeles aan de Ring of Fire.
Mijn grootste zorg was dat a carrière kloof zou eruitzien als een zwarte vlek op mijn cv. Dat bleek uiteindelijk volkomen onwaar.
Nadat we ons huurcontract in LA hadden beëindigd – en mijn schoonmoeder hadden overtuigd om op onze katten te passen – gingen we weg.
Het echtpaar genoot van het Colosseum in Rome met bijna niemand in de buurt. Geleverd door Maria Laposata
Rond de wereld in 365 dagen
We begonnen onze reis in Rome, waar we ons twee maanden op de Italiaanse school hadden ingeschreven. Als we die eerste avond door onze buurt liepen – Aperol spritzt op tafels, muziek in de lucht, een kat die ons vanaf een balkon in de gaten houdt – voelde het alsof Rome zei: “Je hebt de juiste keuze gemaakt.”
De volgende ochtend liepen we naar de les langs het Colosseum en het Pantheon voordat de toeristen weg waren.
Een van de momenten die mij echt veranderden, vond plaats halverwege de reis, toen ik 30 werd. We waren op Gili Air, een klein eiland vlakbij Bali, op mijn verjaardag.
Zelfs in het paradijs vroeg ik me af of ik er überhaupt wel toe deed – afgezien van de verjaardagsmails en taarten op kantoor die normaal gesproken de dag thuis markeren. Ik zei tegen mijn man: ‘Ik heb beseft dat ik er niet toe doe’, en hij stopte en zei: ‘Maar je betekent alles voor me.’
Ik heb altijd gezegd dat hij mijn topprioriteit was, maar in werkelijkheid… werk stond altijd op de eerste plaats. Op dat moment besefte ik hoe fout ik was geweest – en hoeveel ik nodig had om mijn leven daadwerkelijk te gaan leiden volgens wat er het meest toe deed.
Tijdens de reis besefte Laposata dat ze zich naast haar werk op andere prioriteiten moest concentreren. Geleverd door Maria Laposata
Terugkerend naar LA
We besloten de laatste zes maanden van de reis te besteden aan het zoeken naar werk en het opbouwen van vaardigheden. Mijn man bouwde een app terwijl we reisden, en ik maakte opnieuw contact met voormalige collega’s, zodat het niet uit het niets zou komen als ik later contact opnam.
Toen het vliegtuig landde en de piloot zei: ‘Welkom thuis in Los Angeles’, drong het tot me door dat ik me dat moment nooit had voorgesteld. Ik had me zoveel scènes van onze reis voorgesteld, maar nooit de terugkeer.
Mijn man en ik allebei werkaanbiedingen ontvangen op onze laatste dag in het buitenland, en ik ging snel weer aan het werk. Ik was doodsbang dat ik terug zou vallen in oude gewoonten – de workaholic-versie van mezelf die niet wist hoe ik anders moest zijn. Maar deze keer wilde ik echt veranderen.
Ik wilde dat mijn man bovenaan mijn prioriteitenlijst zou staan, omdat hij de reden is dat ik er toe doe. Als ik terugdenk aan die momenten, ben ik dankbaar dat we die reis hebben gemaakt. Ik ben daardoor een heel ander persoon.
Wat kwam er daarna
Toen ik afgelopen augustus werd ontslagen, haastte ik me niet om naar een nieuwe baan te solliciteren. In plaats daarvan keerde ik terug naar een idee dat ik tijdens onze reis had gehad: hoe weinig steun er is voor mensen die voor de lange termijn willen reizen. Toen ben ik Travelries begonnen, een bedrijf dat volwassenen helpt tussenjaren plannen en reissabbaticals.
Uiteindelijk is de carrièregat op mijn cv Het werd uiteindelijk een van de beste beslissingen die ik ooit heb genomen – en een gegarandeerde gespreksstarter bij elk sollicitatiegesprek.
Heeft u een verhaal over het nemen van een tussenjaar dat u wilt delen? Neem contact op met de redacteur: akarplus@businessinsider.com.
