De creatieve richting van Chloe en Natalie is ontworpen om te communiceren met de getoonde kunstwerken en fictiestukken en om de kijker te desoriënteren. De creatieve richting roept koortsachtige vragen op, aangezien elke pagina vol zit met letterlijke onzin, maar met een emotioneel gevoel. “Waarom verbergt een stuk kaas een pull-quote?” vraagt Natalie retorisch. “In de wereld van Elastischovertreft een mooi stukje kaas op de z-as (zwevend boven het oppervlak van de pagina) de standaard hiërarchie van tijdschriften. We willen dat mensen de spanningen in onze manipulaties waarnemen en ervan genieten.”
Elastischzoals beschreven in de brief van Hillary’s redacteur, is geïnteresseerd in het neerhalen van muren. Of beter nog, wat aantoont dat de muren er nooit echt hebben gestaan. Het tijdschrift brengt de kijker zo dicht mogelijk bij een natuurlijke high, met gebaren van drukfouten (sommige letters herhalen, of hele kunstwerken) en kleuren die tot uiting komen in gloeiende sierletters. Eén pagina toont een MS-Paint-achtige tekening van een figuur die onder een vuurwerk van kosmische hallucinaties ligt, terwijl een andere pagina een eenvoudig ei zal hebben. “Elastisch’De inhoudsopgave is plakkerig, loopt door de interstitials heen en herhaalt zich keer op keer – in zekere zin bestaand door de tijd heen. In deze spreads begint het tijdschrift letterlijk uit elkaar te vallen, onleesbaar en interpretatief te worden”, zegt Chloe. “De interstitials zijn cruciaal om ervoor te zorgen dat het lezen van het tijdschrift van begin tot eind op zichzelf een psychedelische ervaring is.”
Elastisch’s abnormale esthetische interesses zullen worden voortgezet met een tweede kwestie rond het thema van het leven tussen soorten, waarbij intieme, vijandige en zelfs psychische verbindingen tussen allerlei soorten levensvormen worden onderzocht. Verwacht schimmels en micro-organismen samen met een dosis functionele vreemdheid terwijl dit veelbelovende team van creatieven botst met het artistieke klimaat van banaliteit.
