Recensie ‘Zootopia 2′: Disney’s meest effectieve geanimeerde vervolg is pittiger

Disney’s nieuwste animatiefilm, ‘Zootopia 2’, een vervolg op de gelijknamige animatiefilm Boxoffice-gigant uit 2016is niet bepaald een politiek drama voor volwassenen, hoewel de inzet zeker grimmiger aanvoelt. Leden van de elite van Zootopia zijn van plan hun territorium uit te breiden door bepaalde inheemse dieren te verdrijven uit een gebied dat ze voor zichzelf willen claimen. En zij zullen dit doen zonder enige vorm van tegenwerking door de rest van de bevolking ervan te overtuigen dat hun ontwortelde buren gevaarlijk zijn. Elke poging van de slachtoffers van dit onrecht om hun thuisland en hun waardigheid terug te winnen zal als een gewelddadige aanval worden beschouwd. Op zijn beurt zal iedereen die de kant van hun zaak kiest, worden bestempeld als een criminele facilitator, een ontrouwe paria.

Ondertussen laaien de spanningen op bij de rechtshandhaving pandjesjagers Nick Wilde en Judy Hopps (ingesproken door Jason Bateman en Ginnifer Goodwin) – die in de vorige film Zootopia redden van een machtsbeluste wolf in schaapskleren – moeten hun compatibiliteit bewijzen nadat ze door hun roekeloosheid in heet water terechtkomen met Chief Bogo (Idris Elba). Zouden hun persoonlijkheden te verschillend kunnen zijn om een ​​droomteam te vormen? Judy waardeert rechtvaardigheid boven alles, terwijl Nick prioriteit geeft aan overleven en comfort. In werkelijkheid werd de vos met de das alleen maar politieagent vanwege zijn voorliefde voor Judy, en niet uit plichtsgetrouwe overtuiging.

Dat duwen en trekken stelt de kracht van hun band op de proef terwijl ze voorheen ongeziene gebieden van Zootopia bezoeken, waaronder een bezoek aan de Marsh Market, waar ballingen wonen. Deze avonturen vinden plaats terwijl ze zoeken naar Gary De’Snake (Ke Huy Quan), een adder met een heuptasje, en Pawbert Lynxley (Andy Samberg), de sociaal bewuste zoon van een rijke familie. Ze zijn op zoek naar bewijsmateriaal dat de reputatie van reptielen in Zootopia zou kunnen ophelderen, die allemaal al tientallen jaren gedwongen zijn in de buitenwijken te leven.

Schrijver Jared Bush, die ook samen met Byron Howard regisseert (beide keren terug uit de eerste “Zootopia”), baseert zich op Quan’s persoonlijke geschiedenis als immigrant wiens familie Vietnam moest ontvluchten om van Gary een veerkrachtige overlevende met een nobele ziel te maken. Laat het aan Disney over om een ​​gigantische slang er ontwapenend schattig uit te laten zien en aan Quan om die energie te matchen met zijn warme vocale prestaties. Naast de nieuwe personages is de emotionele boog van Judy en Nick versierd met cameo’s van favoriete kleine spelers uit het origineel (Flash, de luiaard; Mr. Big, de feeks). Het geladen verhaal berooft het beeld van meer tijd met Gary en Pawbert, zelfs als Bush ploteffectieve manieren vindt om de ondersteunende zoogdieren in beeld te brengen.

Net als zijn voorganger maakt “Zootopia 2” visueel indruk, vooral gezien de breedte van de personages en omgevingen waarin het publiek wordt ondergedompeld. In de gezichten van nieuwe personages zoals de angstige Pawbert en de vriendelijke Gary kun je het niveau van genuanceerde expressiviteit die Disney’s animators, die op het hoogste niveau van 3D CG-techniek werken, het beste kunnen waarderen.

Na verschillende lukrake pogingen met de “Bevroren” En “Moana” franchises kan “Zootopia 2” de titel aannemen als Disney’s meest effectieve geanimeerde vervolg tot nu toe. In de meeste opzichten blijft de formule die ervoor zorgde dat de eerste de status bereikte onveranderd: een encyclopedie van dierenwoordspelingen, een vrolijk deuntje van Shakira en een slechterik (in dit geval een Elon Musk-type dat wanhopig op zoek is naar goedkeuring die niet met al het geld ter wereld te koop is). En toch arriveert “Zootopia 2” als een uitbreiding met een pittigere, meer gerichte benadering van zijn volwassen ideeën. Dit is een film waarin de antagonisten bereid zijn te doden voor hun snode doelen, en waarin de helden bereid zijn te sterven om het goede hoog te houden.

Hoe meer je echter in de actualiteit van de film leest, hoe duidelijker het wordt dat er een dissonantie bestaat tussen de artiesten die een animatiefilm als deze maken en de leiding van het bedrijf, die nog steeds kunstmatige intelligentie stimuleren En capituleren voor degenen die zich beklagen over ‘wakkerheid’. Die mensen zullen “Zootopia 2” zeker nogal wakker vinden. (Wie weet, misschien zullen Judy en Nick in de volgende aflevering hun rol bij het in stand houden van de politiestaat in twijfel trekken.) In onze bizarre wereld dient de ‘Zootopia’-franchise als een voertuig voor tot nadenken stemmende onderwerpen die worden verspreid door middel van kleurrijke antropomorfe dieren.