Dit zoals verteld-essay is gebaseerd op een gesprek met Gilen Chan en Gene Preudhomme, beiden 63 en gepensioneerde advocaten, die de makers en gastheren zijn van de “Ga daar met pensioen met Gil & Gene“podcast. Het is bewerkt voor lengte en duidelijkheid.
Het is ruim vijf jaar geleden dat we onze podcast gestart.
Begin 2020 dachten we allebei aan pensioen en wisten dat we Brooklyn wilden verlaten, waar we onze zoon hadden grootgebracht en vele jaren hadden gewoond.
Het idee van zijn omgeven door de natuur sprak ons aan, dus begonnen we een verhuizing naar een andere staat te overwegen. We besloten een reis te maken om onze opties te verkennen en gingen naar Winter Park in Florida. Het was leuk, maar we wisten meteen dat het niets voor ons was.
Wij keerde terug naar New Yorkons afvragend waar onze volgende verkenningsreis ons naartoe zou brengen. Een paar weken later sloeg de pandemie echter toe. Alle reizen waren gestopt en we zaten vast, net als iedereen.
We kwamen op het idee om een podcast te starten over waar je met pensioen kunt gaan. We wilden een show waarin we mensen uit het hele land konden interviewen en hun verhalen konden horen.
Onze eigen podcast starten
We hebben contact gezocht met familie, vrienden en hun netwerken, en we hadden het geluk mensen te vinden die bereid waren hun ervaringen te delen. We wisten dat nieuwe podcasts vaak met meerdere afleveringen verschijnen, dus hebben we er meteen vier opgenomen.
Het vinden van gasten blijft echter een van de meest uitdagende aspecten van het produceren van de show. Net toen onze groep geïnterviewden uit onze eerste kring opdroogde, stelde een vriend ons voor aan iemand die dat wel had gedaan met pensioen in Parijs. We interviewden hem en hij werd onze eerste internationale gast.
Toen we met de podcast begonnen, waren we een beetje geïntimideerd. Destijds gingen we ervan uit dat de meeste podcasters jonger waren dan wij. Maar omdat we allebei behoorlijk technisch onderlegd zijn, dachten we dat als zij het konden, wij dat ook konden.
Toen wij dat waren woonachtig in Brooklynhebben we opgenomen vanuit onze kelder, die we geluiddicht hadden gemaakt. Elk gesprek duurt ongeveer een uur tot anderhalf uur en het kan vier tot vijf uur duren om het te bewerken.
Onze podcast heeft tot nu toe meer dan 200 afleveringen en we hebben geleerd dat de beste gasten ook bereid zijn toe te geven als dingen niet volgens plan verlopen. Sommigen vertellen dat ze weliswaar dol zijn op een plek om op vakantie te gaan, maar dat het voor hen gewoonweg niet goed voelt om daar langdurig te wonen.
We hebben door de jaren heen een aantal gedenkwaardige gasten gehad, waaronder een Amerikaanse gepensioneerde wie wilde verhuizen naar Costa Rica terwijl zijn vrouw daar niet zo zeker van was.
Om haar op andere gedachten te brengen, huurde hij een lokale expert in om haar twee maanden lang mee te nemen op een soloreis door Costa Rica. Toen ze terugkwam, vertelde ze haar man dat ze niet kon wachten om daarheen te verhuizen. Dat was een goede.
Onlangs hebben wij een sponsoring ontvangen. Het is geen groot bedrag, maar het dekt de kosten van de diensten die we gebruiken, zoals ons abonnement op opnamesoftware, bewerkingssoftware en onze website.
Onze perspectieven verbreden
Met zoveel mensen communiceren over hun ervaringen met pensioen heeft de manier bepaald waarop we over de onze denken, vooral nadat we begonnen te praten met degenen die ervoor kozen internationaal te leven.
Het verbreedde ons perspectief en inspireerde ons om na te denken over de besteding van een deel van onze uitgaven pensioen in het buitenland.
We zijn nu gevestigd in Pennsylvania. Ons plan is om hier een huis te vinden – waar we nog steeds naar op zoek zijn – en elk jaar ongeveer drie maanden in het buitenland te verblijven, stad voor stad te kiezen en van daaruit te verkennen.
Vóór de podcast hadden we er zelf nooit aan gedacht om in het buitenland te gaan wonen. We waren allebei arm toen we opgroeiden, en de gedachte kwam nooit bij ons op. Maar toen ontmoetten we gewone mensen die net zo leken als wij, en die dit voor elkaar hadden gekregen.
We realiseerden ons dat een vlucht van New York tot Californië duurt ongeveer zes uur, en a vlucht naar Europa kan ongeveer evenveel tijd in beslag nemen. Psychologisch voelde het ineens niet meer zo ver weg.
Uiteindelijk hadden we het gevoel dat ons leven zoveel rijker zou kunnen zijn als we het eens konden proberen. Onze zoon, met wie we een goede band hebben, woont in Rhode Island, dus we zijn nog niet klaar om de sprong te maken om permanent in het buitenland te gaan wonen. Daarom gaan we klein beginnen.
In de landen die we hebben bezocht, waaronder Frankrijk, Mexico en Puerto Rico, hebben we van elk land genoten
Wat het pensioen ons echt heeft geleerd, is dat we ons nu in een stadium bevinden waarin we ons veilig voelen als we weten wie we zijn. Reizen heeft onze geest alleen maar verruimd.
Heeft u een verhaal te vertellen over verhuizen naar een nieuwe stad? Neem contact op met deze verslaggever via agoh@businessinsider.com.
