Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
Macaulay Culkin is uiteraard het best bekend als de kindacteur die speelde in de Home Alone-films, Mijn meisje, En Richie Rijk voordat hij in 1994 uit de schijnwerpers stapte. Toen hij weer opdook en als volwassene dramatische rollen op zich begon te nemen, brak hij hard tegen het type en speelde hij in 2003 de hoofdrol. Partij monster langszij Seth Groen in wat misschien wel de meest losgeslagen feestfilm uit de beginjaren is.
Een biografisch misdaaddrama gebaseerd op de roman Disco Bloedbad door James St. James, het personage dat Green afbeeldt in de film Party Monster, biedt een verontrustende kijk op het feestleven dat New York City domineerde in de jaren 80 en begin jaren 90.
Een drugsverslaafde odyssee van hedonisme en leven voor de lol, Partij monster is een neongloeiende koortsdroom vol losbandigheid, slechte beslissingen, verslaving en moord, die wordt geleverd met een onbeschaamde flamboyantie. Ondanks al die fabelachtigheid zal het je choqueren en je rechtstreeks uit het nachtleven en het dichtstbijzijnde zelfhulpboek doen schrikken.
Het draait allemaal om fantastischheid
Partijmonster kadert zijn verhaal aan de hand van Michael Alig (Macaulay Culkin) en James St. James (Seth Groen) terwijl ze vertellen over de gebeurtenissen die hen naar hun huidige situatie hebben geleid, waarin Michael openlijk toegeeft dat hij een moord heeft gepleegd. Terwijl ze ruzie maken over wiens film dit eigenlijk is, verandert het verhaal en krijgen we een spoedcursus over de chaotische levens die ze hebben geleid.
Michael, een pijnlijk onhandige jongeman uit een klein stadje, ontmoet James, die er trots op is het middelpunt van het feest te zijn door pure stijl en houding. James moedigt Michael aan om zijn authentieke zelf te omarmen en een plek in de scene te vinden, die snel in waanzin vervalt als Michael verteerd wordt door het nachtleven en elk gevoel van gronding verliest.
Michaels verslavende neigingen escaleren terwijl hij schulden opbouwt en grote hoeveelheden partydrugs gebruikt, waardoor hij verandert in een lokale legende die vastbesloten is nationaal erkend te worden. Nadat hij evenementen heeft georganiseerd in The Limelight, een worstelende nachtclub van Peter Gatien (Dylan McDermott), exploderen zijn feesten in populariteit.
Al snel reist hij door het land, rekruteert meer Club Kids en bouwt een klein imperium op. In zijn gedachten is hij nu de koning van de Club Kids, en de hele feestwereld zou aantekeningen moeten maken.
Terwijl hij in een spiraal terechtkomt, komt Michael in contact met Angel Melendez (Wilson Cruz), Gitsie (Chloe Sevigny) en Brooke (Natasha Lyonne), en de festiviteiten gaan door tot ver voorbij het punt van de rede. Hoewel hij zich misschien niet meer te stoppen voelt, stort zijn fysieke en mentale gezondheid in door verslaving, oplopende schulden en de dreigende mogelijkheid dat Peter hem zal loskoppelen van het clubcircuit als hij zijn leven niet op de rails krijgt en naar de afkickkliniek gaat. Alles leidt in de richting van de moord waar in het begin op werd gezinspeeld, waardoor duidelijk wordt dat Michael een grens heeft overschreden waar hij niet meer vanaf kan komen.
Een moeilijk horloge, maar wel een interessant horloge
De hoeveelheid roekeloos gedrag in Partij monster is genoeg om je misselijk te maken als Michael en James uit elkaar drijven dankzij Michaels met glitter bedekte ondergang. Het is een spiraal van verslaving, dubbelhartigheid, verraad en uiteindelijk misdaden die niet ongedaan kunnen worden gemaakt.
Culkin gaat zo ver in tegen zijn vroege personage op het scherm dat je moet respecteren hoe bereid hij was om afstand te nemen van successen uit het verleden. Partij monster is ruw, chaotisch en vaak onsamenhangend, maar het werkt als je het benadert als een arthouseportret van de ineenstorting. Wees gewaarschuwd dat het niet prettig is om te zien hoe Michael zijn greep op de realiteit en de moraal verliest als je week al zwaar is geweest.
Partijmonster wordt momenteel gestreamd op Tubi.
