Zootopia 2 dwingt Disney-fans om één diepe, ongemakkelijke waarheid onder ogen te zien

De mal is klaar, allemaal. Disney weet dat we hun tekenfilms populair vinden, en ze houden ons voor de gek.

Eerlijk gezegd? Ik juich het House of Mouse toe omdat het moedig genoeg is om dit duidelijk te maken in ‘Zootopia 2’, het vervolg op de immens populaire film ‘Zootopia’ uit 2016, met schattige pratende dieren die te maken hebben met – laat me mijn aantekeningen bekijken – ongepaste politiepraktijken en iets dat de film ‘prooi-suprematie’ noemt, wat je waarschijnlijk zelf kunt uitpakken. De eerste “Zootopia”, zoals je uit die beschrijving zou kunnen opmaken, is behoorlijk opvallend qua berichtgeving, maar het vervolg gaat echt een stapje verder. Waar ik hier ben om me op te concentreren, is dat echter niet de overkoepelende boodschap van de film die mijn /Film-collega BJ Colangelo noemde “een verkenning van hoe de stereotypen die ons tegenover degenen die anders zijn dan wij zijn ontstaan, en hoe ver de rijke elite zal gaan om een ​​status quo te handhaven die sommige gemeenschappen zo gedemoniseerd houdt dat anderen zo onwetend zijn over de waarheid dat ze bereid zijn de aanhoudende onderdrukking op zijn best te negeren, en in het slechtste geval mishandeling actief aan te moedigen.”

Nee, ik ben hier om me te concentreren op het feit dat de dieren in “Zootopia” zijn als: vreemd heet. Op een voor de hand liggende manier.

Dit is niet het geval nieuwof. Gedurende vrijwel al onze kinderjaren (vooral als je een millennial bent zoals ik), pronkt Disney met personages met bizarre, komische ogen en strakke lichaamsbouw. (In het echte leven ben ik daar trouwens niet zo mee bezig, dus stuur me alsjeblieft geen spam ergens anders – met het grootste respect voor de harige gemeenschap.) Dankzij personages als burgemeester Brian Winddancer, het bizar gespierde paard van Patrick Warburton, hangt hier een teken aan de muur: Disney weet dat we verliefd zijn op hun tekenfilms, en ze roepen ons op.

Laten we teruggaan naar wat doorgaans een ‘gouden eeuw’ voor Disney wordt genoemd – de jaren negentig, toen ze het grootste deel van hun klassieke animatiefilms uitbrachten – en een beetje onderzoek doen. Ik ga de hoofdrol spelen met het Beest uit Disney’s 1991 Academy Award-genomineerde ‘Beauty and the Beast’. Ingesproken door Robby Benson (die later een erg verrassende persoonlijke cameo in seizoen 2 van “Severance”)Het Beest is eerst opvliegend, prikkelbaar en ronduit gemeen tegen Belle (Paige O’Hara), voordat ze zijn ijzige uiterlijk verzacht. Er is een reden waarom Belle verliefd wordt op het Beest in zijn ‘lelijke’ vorm, en als ik een kijkje in Belle’s geest zou kunnen nemen, zou ik waarschijnlijk ontdekken dat ze, net als ik, een beetje teleurgesteld was toen het Beest aan het eind van de film weer in een man veranderde.

Er zijn tal van voorbeelden zoals deze in de geschiedenis van Disney. Brian Bedfords nogal beruchte hot fox uit de animatieversie van ‘Robin Hood’ uit 1973 is een goed voorbeeld, en zelfs Nala uit ‘The Lion King’ uit 1994 is vreemd koket. (De Nala-situatie is vooral raar als je bedenkt dat ‘The Lion King’ een hervertelling is van William Shakespeare’s ‘Hamlet’, wat haar naar mijn mening de gedoemde figuur van Ophelia maakt? Wat dan ook. Terug naar de hete dieren.) De animatiestudio heeft mensen praktisch bespot die zich seksueel in de war voelen door tekenfilms jaren, en nu is “Zootopia 2” hier om dit punt echt te bewijzen.

“Zootopia 2” zou een openlijk politieke film kunnen zijnzoals opgemerkt in de bovengenoemde recensie … en toch is het ook een film die ervoor zorgt dat je de belachelijk prachtige dieren opmerkt. Laten we teruggaan naar de paardenburgemeester. Kijk naar zijn open overhemd. Kijk naar zijn vreemd gescheurde borst. Is dat? borsthaar?! Waar gaat dat over? Ik wil hier niet zitten en zeggen: “Hé, dat paard is knap”, maar dat is hij duidelijk ontworpen heet zijn, wat wild is!

Burgemeester Brian Winddancer is niet het enige voorbeeld. Om eerlijk te zijn, de hoofdpersonen van “Zootopia” – vos Nick Wilde en konijntje Judy Hopps, respectievelijk ingesproken door Jason Bateman en Ginnifer Goodwin – zijn behoorlijk “aantrekkelijk” omdat de twee animaties vrij duidelijk gebaseerd zijn op Bateman en Goodwin, die er allebei erg knap uitzien. Maar hoe zit het met Shakira’s nauwelijks geklede Gazelle? Wat is haar overeenkomst?! Shakira is objectief gezien een knap persoon, en Gazelle is dat duidelijk betekende heet zijn! Dit zegt niets over wolvenverslaggever Denny Howlett (ingesproken door Mario Lopez), die naar Lopez zelf lijkt te zijn ontworpen en Echt leunt op het feit dat Lopez aantrekkelijk en gescheurd is. De dieren in “Zootopia 2” echt heet maken is nogal krankzinnig, maar het is ook eerlijk, en ik kan het niet helpen dat te respecteren.

Disney weet dat we al zo lang stilletjes naar hun cartoons verlangen dat ik denk dat ze alle millennials in de war brengen, en hoe eerder we dat allemaal accepteren, hoe eerder we kunnen proberen verder te gaan met onze waardigheid intact. “Zootopia 2” is nu in de bioscoop. Wees alsjeblieft niet te speels in het theater, anders word je er waarschijnlijk uit gegooid.