Er zijn verschillende periodes in mijn leven die ik sterk associeer met specifieke games of zelfs soorten genres. Mijn vroege studententijd werd absoluut gedomineerd door visuele detectiveromans, een soort spel waar mijn nieuwsgierige geest zich een handvol jaren aan vasthield. Tussen de lessen en tijdens de pauzes bracht ik het grootste deel van mijn tijd op de campus door, absoluut aan mijn scherm gekluisterd Nintendo DSzoals spelen Advocaat van AceHotel Dusk, Professor Layton, en Traceer het geheugen. Het kleine systeem was een schatkamer van moordmysteries, die de visuele roman vooruit duwden op manieren die we jarenlang niet zouden begrijpen. En toch is er een soort sfeer die maar heel weinig games buiten die systemen hebben weten vast te leggen: een etherisch nostalgisch gevoel dat moeilijk te beschrijven is. Ik zeg dat je moet spelen Detective Instinct: Vaarwel, mijn geliefde is de gemakkelijkste manier waarop ik dat idee kan verduidelijken. Het is een wonderbaarlijk oprecht mysteriespel dat bijna perfect is ontworpen om die DS-klassiekers na te bootsen, en het op bijna alle manieren goed doet. Kortom, het is de slaperhit die aan het einde van het jaar binnensloop.
In detective-instinct, je volgt een jonge hoofdpersoon van universiteitsleeftijd (die jij noemt) en zijn vriendin Emma. Het tweetal is zojuist met hun leraar, professor Martin, op een internationale studiereis geweest naar het land Vendreka. Op weg naar huis van de reis raakt het trio verwikkeld in een gruwelijk moordonderzoek, gevolgd door de verdwijning van een mysterieuze vrouw aan boord van hun trein naar Londen. Hoewel dit een fictief verhaal is, is er een fascinerende historische inslag die het geheel gegrond maakt. Vendreka, en zusterland Ganbrika, zijn heel duidelijk geïnspireerd door Oost- en West-Duitsland en de val van de Berlijnse Muur – en dat thema speelt absoluut een rol in het algemene verhaal en de algemene boodschap van het spel.
Rechercheursinstinct is duidelijk geïnspireerd door twee gameseries in het bijzonder, Advocaat van Ace En Famicom-detectiveclub – met de algemene sfeer van de eerste en de meer mechanische gameplay-aspecten van de laatste. In vrijwel alle opzichten voelt deze game aan als een van die klassieke visuele detectiveromans, waarbij gebruik wordt gemaakt van de ‘command-select’-gameplaystijl. Wat dat in wezen betekent, is dat je een verscheidenheid aan opties hebt om het verhaal verder te brengen, waaronder praten met personages over specifieke onderwerpen, specifieke punten in je omgeving onderzoeken, je personage bij zichzelf laten nadenken en met je partner praten. De hele game is grotendeels op tekst gebaseerd, maar wordt sterk geaccentueerd met expressieve karakterportretten, animaties en geluidseffecten.
De visuele esthetiek van Rechercheursinstinct is verbluffend, met prachtig geanimeerde sprites die opzettelijk een beroep doen op de technisch beperkte graphics van het DS-tijdperk – maar hier is het volledig opzettelijk. Elke sprites zijn rijkelijk geanimeerd met een verscheidenheid aan functies en emoties, die samenwerken met de verrassend ambitieuze instrumentale soundtrack.
Van zijn kunst tot zijn schrijven, Rechercheur InstincHet voelt op de beste manier als een eerbetoon aan klassieke avonturenspellen.
Mondharmonica LLC
En terwijl Rechercheursinstinct is een stuk korter dan het inspiratiemateriaal, maar het is opmerkelijk hoeveel de presentatie en de kwaliteit van het schrijven echt in elkaar passen. In alle opzichten is de kwaliteit hier net zo verbluffend als die van een Ace Attorney-spel.
In het bijzonder, Rechercheursinstinct is absoluut het meest essentiële ingrediënt van elk avonturenspel: een eclectische cast van personages. Gedurende de acht uur van het spel ontmoet en ondervraag je een breed scala aan gekken aan boord van de trein, waarbij je voortdurend de motieven en doeleinden van mensen om daar te zijn in twijfel trekt – waaronder een paar door golf geobsedeerde beste vrienden die ook een voorliefde hebben voor moordverhalen, tot het mysterieuze getrouwde stel waar de dominante vrouw spreekt voor de stomme, besnorde echtgenoot.
Het instinct van rechercheur eclectische cast van personages is een genot om tijd mee door te brengen.
Mondharmonica LLC
Echt, het beste wat ik erover kan zeggen Rechercheursinstinct is dat het schrijven absoluut geweldig aanvoelt. Net als Ace Attorney is dit een ervaring die pittig aanvoelt, waarbij de dialoog naadloos van scène naar scène vloeit met een onmiskenbaar leuke energie. Elke goede avonturengame heeft een held en een hulpje, en de relatie tussen Emma en de hoofdpersoon staat hierbij centraal Rechercheursinstinct – en een prachtig voorbeeld van binding en het creëren van een blijvende vriend door middel van ontberingen.
Een van de meest opmerkelijke dingen aan die oude avonturenspellen is de opbeurende geest die ze allemaal hadden. Spelletjes zoals Hotel Schemering of Advocaat van Ace bevat vaak gruwelijke gebeurtenissen, waaronder moord, misbruik op de werkplek, giftige relaties, verdriet over het verlies van dierbaren en meer. Ondanks dat ze al deze dingen bevatten, waren het games die je nog steeds een goed gevoel gaven, en inspirerende verhalen vertelden over de veerkracht en vriendelijkheid van mensen ondanks vreselijke dingen.
Rechercheursinstinct heeft absoluut hetzelfde idee: het is een spel dat een glimlach op mijn gezicht tovert en me een paar tranen laat vergieten toen alles gezegd en gedaan was. De afgelopen tien jaar is er geen tekort geweest aan fantastische visuele romans, maar tot nu toe had ik me niet gerealiseerd hoe weinig daarvan dezelfde gevoelens uit dat specifieke DS-tijdperk oproepen.
Je hebt natuurlijk een handig notitieboekje waarin je belangrijke termen, mensen en gebeurtenissen kunt opzoeken. En ja, Rechercheursinstinct heeft zelfs zijn eigen charmante, stuntelige detectivekarakter.
Mondharmonica LLC
Rechercheursinstinct is een subtiel en zorgvuldig opgebouwde ervaring die niet alleen maar op je nostalgie wil inspelen, maar je echt iets laat voelen, diep van binnen. Het is een spel dat op bijna alle manieren boven zijn gewicht uitstijgt. Mijn enige probleem is dat ik wanhopig hoop dat deze ontwikkelaar de kans krijgt om het idee nog een keer uit te proberen, want ik wil meer.
