Belén Segu vond haar dromerige, surrealistische stijl van beeldmaken ergens tussen haar lagen in Photoshop. Door de tool te benaderen als een manier om de eindeloze mogelijkheden te ontdekken voor het ‘vervormen en manipuleren’ van een enkelvoudig beeld, volgt de Chileense beeldend kunstenaar wat zij noemt een ‘grillig proces – eindeloze filters, penselen, effecten, dislocaties en lagen na lagen na lagen’ die nieuwe beelden vormen uit oude.
De kunstenares is altijd dol geweest op het verzamelen van beeldmateriaal en stelde zorgvuldig haar eigen archieven van gevonden voorwerpen samen. “Op een gegeven moment besefte ik dat ze allemaal een gemeenschappelijke factor hadden: voorwerpen, porseleinen figuren, sieraden, meubels, desserts – ze verwijzen allemaal naar een bepaald vervlogen tijdperk”, zegt ze. Dat is de reden waarom veel van haar stukken je het gevoel geven dat je in een soort surrealistische vlooienmarkt-koortsdroom staart. Veel van deze vage objecten zijn dingen die de kunstenaar ‘niet kan bezitten’, waardoor ze alleen nog de mogelijkheid heeft ze in beeldvorm te archiveren en te verzamelen.
Met deze kostbare bronbeelden probeert Belén pixels te repliceren, te vervormen en “uit te rekken totdat ze barsten”, werkend totdat er een heel ander beeld verschijnt: “een nieuw, hybride beeld, gemaakt met een gemengde techniek – een techniek die ik zelf niet eens echt ken”, zegt ze. Dit verklaart waarom elke illustratie van Belén totaal anders is gemaakt. Sommige van haar werken bestaan uit dingen die ze misschien gedeeltelijk heeft geschilderd, andere zijn interpretaties van objecten die ze op eBay heeft gevonden en die ze geheel anders heeft voorgesteld. “Misschien heb ik een stoel van eBay genomen en die getransformeerd door hem samen te voegen met de kop van een hond die een parelketting draagt”, zegt ze.
Hoe haar proces ook vorm krijgt, het doel van de kunstenaar is om een soort “groteske fotomontage” samen te stellen die later “verzacht en verenigd zal worden, alsof alles altijd samen is geweest”, vertelt ze. Deze zwaar gemonteerde, meergelaagde aanpak resulteert in eindeloos fascinerende, enigmatische stukken die de magie van hun creatie onthouden. “Misschien is het juist die procedure die een bijzondere, vreemde en dromerige stijl creëert”, besluit Belén.
