Afgezien van Golden Agers als James Cagney en Edward G. Robinson, is het moeilijk om een ster te bedenken die nauwer verbonden is met het gangstergenre dan Robert De Niro. Hij brak door als een misdadiger op laag niveau in Martin Scorsese’s ‘Mean Streets’ en versterkte zijn maffiafilm bonafide als de jonge versie van Don Vito Corleone in ‘The Godfather Part II’ van Francis Ford Coppola.
De Niro is duidelijk verre van een gangsterpony met één nootmaar met iconische optredens in Brian De Palma’s ‘The Untouchables’ en Scorsese’s misdaadduo ‘Goodfellas’ en ‘Casino’ uit de jaren 90, heeft hij dergelijke rollen niet geschuwd. Nadat hij zijn wijze personage had geparodieerd in ‘Analyze This’ (goed) en ‘Analyze That’ (verschrikkelijk), nam hij over het algemeen een pauze van het genre (althans wat spraakmakende films betreft) totdat Scorsese langskwam met zijn langlopende passieproject ‘The Irishman’. Zou dit het gangsterzwanenlied van De Niro zijn? Op dit moment zou hij waarschijnlijk willen dat het zo was geweest.
Een door Nicholas Pileggi geschreven film over de vijandelijkheden tussen de misdaadfamilies Genovese en Luciano klonk op papier veelbelovend. De schrijver was een gevestigde expert in het genre dankzij zijn “Goodfellas”- en “Casino”-scripts. Dus, Warner Bros. Discovery-baas David Zaslav dacht waarschijnlijk dat hij een veilige gok waagde toen hij Barry Levinson de opdracht gaf om Pileggi’s scenario te regisseren met De Niro in een dubbele rol als misdaadbazen Frank Costello en Vito Genovese. Misschien zou dit precies het ding zijn om volwassen bioscoopbezoekers terug naar de bioscoop te lokken.
Dat was het niet. “The Alto Knights” was een beschamende flop die overwegend negatieve recensies kreeg (plus een meh B Cinemascore). Waarom zou je deze bom uit 2025 eens moeten bekijken terwijl hij op Prime Video wordt gestreamd? Je denkt ongetwijfeld dat de film bij uitstek overgeslagen kan worden, maar het is eigenlijk een nuttig onderzoek naar creatief hacken.
De Alto Knights bewijzen De Niro een ernstige slechte dienst
In werkelijkheid was “The Alto Knights” een gegarandeerde verliezer. Het project, dat aanvankelijk ‘Wise Guys’ heette, begon in de jaren zeventig de rondes in Hollywood te maken, maar elke grote studio gaf het door. Zo stopte Pileggi het script terug in zijn la en schreef vervolgens twee van de beste gangsterfilms ooit gemaakt. Maar zelfs nadat die films klassiekers van deze vorm werden, was er geen hernieuwde belangstelling voor zijn misdaadsaga Genovese-Luciano.
Tientallen jaren later, toen Zaslav (die beweert dat hij een filmliefhebber is, in tegenstelling tot zijn poging tot het strippen van Turner Classic Movies) merkte dat hij de meest vooraanstaande studio van de stad runde, koos hij ervoor om zijn Hamptons-lunchmaatje Pileggi een solide prestatie te leveren door zijn lijk van een scenario te reanimeren. Als het 1988 was geweest, zou het een enorme deal zijn geweest om Levinson en De Niro samen te werken aan een gangsterfilm. Toen de film in 2022 in productie ging, stonk hij naar rijkeluisvriendjes.
“The Alto Knights” heeft meer dan een jaar op een plank gelegen voordat het op 21 maart 2025 in de bioscoop bij DOA arriveerde. Het is een gekmakende film. De Niro doet het absolute minimum om Costello van Genovese te onderscheiden, maar het staat ver af van hoe hij in ‘The Irishman’ zijn lichamelijkheid naadloos aanpaste om de titulaire huurmoordenaar, Frank Sheeran, van de bloei van zijn leven naar een bange, één voet in het graf te brengen mislukking van een man. Er zit geen pit in de stap van Levinson en visueel is ‘The Alto Knights’ de zoveelste trieste herinnering dat cameraman Dante Spinotti niets meer in de tank heeft. Het is het filmequivalent van het kijken naar een honkbalwedstrijd voor oldtimers.
Let op de enscenering en het tempo, en je zult je afvragen wat er met deze leeuwen van de industrie is gebeurd. Het heet oud worden, en het wordt tot pijnlijke perfectie gedramatiseerd in ‘The Irishman’.
