Marla Aäron vindt dat doe-het-zelfzaken onderschat worden. De liefde van de bekroonde sieradenontwerper en inwoner van New York voor sluitingen, katrollen, tandwielen en handgrepen begon al jong. Haar moeder vond hangsloten in plaats van speelgoed in haar kindertas. Een paar decennia later is het kenmerkende karabijnhaakslot van Aaron, gemodelleerd naar de slotjes die in klimuitrusting worden gebruikt, de hoeksteen van haar bedrijf, dat in 2013 werd gelanceerd. Beiden zijn ontstaan uit het besef dat “de magie van karabijnhaken, sluitingen en katrollen uit de ijzerhandel een rol zou kunnen spelen in sieraden”.
Als je gek wordt als je haar in elkaar grijpende DiMe Siempre-armbanden of ringen (wat ‘vertel het me altijd’ betekent) uitvouwt en de gepersonaliseerde, met de hand gegraveerde berichten erin ziet, begrijpt Aaron het. Sterker nog, ze ontwierp deze stukken met zulke ‘aha’-momenten in gedachten. Minuten na onze Zoom wordt ik getrakteerd op een live demo vanuit haar hotelkamer in Londen. In de hoofdstad om haar collectie te lanceren in de legendarische juweliershal van Liberty, laat Aaron, die 54 is, me de sluiting zien van haar Rolling Spheres-armband, met stenen die bewegen en rollen in de band. Het geluid van de scherpe klik van de sluiting is niet minder bevredigend tijdens een videogesprek. Aaron, die zichzelf omschrijft als anglofiel, realiseerde zich niet meteen dat de lancering plaatsvond Vrijheid werd bevestigd. “Britse mensen zijn gewoon zo afgemeten. Ik had een bijeenkomst in Liberty en ik denk niet dat ik helemaal begreep dat mij deze ruimte werd aangeboden.” Vervolgens laat ze me zien hoe ik haar levendige Fordite-oorbellen (genoemd naar het bijproduct van autolak-overspray) als hanger moet dragen, waarbij ze de gepatenteerde zipline-achtige sluiting tegen de camera houdt. Verrukking en verrassing zijn duidelijk de doelstellingen. Haar sieradenautomaatinstallaties uit 2016, geplaatst in de Brooklyn-museum En Rockefellercentrum in New York zijn hier voorbeelden van.
De sieraden zijn net zo gelaagd en multidimensionaal als de vrouw zelf. Als pas gescheiden alleenstaande moeder begon Aaron haar gelijknamige merk tijdens haar lunchpauzes in de diamantwijk in Manhattan, waar ze, meestal zonder succes, probeerde haar ideeën werkelijkheid te laten worden. Hoewel Aaron er nooit aan twijfelde dat ze ‘dit moest doen’, nadat ze haar 25-jarige reclamecarrière achter zich had gelaten om in 2012 haar bedrijf op te richten, vereisten die begindagen doorzettingsvermogen en vindingrijkheid. Ze ontwikkelde haar eerste website met de hulp van een programmeur die ze via Craigslist vond en schakelde haar toenmalige tienerzonen in om te helpen bij het maken van haar sociale-mediaprofielen. Ondanks uitdagende verwachtingen en vage vroege foto’s, was de reactie “bijna onmiddellijk: mensen begonnen bestellingen te plaatsen en we hadden een bedrijf”. Ze was traag met het aannemen van haar eerste werknemer, dus kwam een vriendin tussenbeide en interviewde kandidaten; 25 medewerkers en 12 jaar later lijkt het succes van Aaron, net als veel goede ideeën, onvermijdelijk. Maar bij het accepteren van de 2024 GEM-prijs voor het ontwerpen van sieraden erkende ze dat haar succes geen vanzelfsprekendheid was en bedankte ze degenen die haar steunden, waaronder haar man David en kinderen.
Marla Aaron heeft haar tastbare en transformeerbare stukken, gebaseerd op karabijnhaakclips, naar Liberty’s beroemde sieradenkamer gebracht
Aaron denkt dat merken niet altijd begrijpen hoe wij sieraden kopen. “Mensen dragen geen sieraden om een hele look te krijgen. Dat is niet hoe mensen iets dragen. Het is een beetje van dit en een beetje van dat.” Er is geen enkel stuk in haar collecties dat bedoeld is om eendimensionaal te zijn of op een specifieke manier gedragen te worden. Flexibiliteit en veranderlijkheid zijn ingebouwd in haar ontwerpen. Elastische strengen, verkocht als Thingy’s, die op haarbanden lijken, kunnen halskettingen verlengen en kettingen kunnen aan elkaar worden gekoppeld om lange, gelaagde stukken te maken. Aaron demonstreert dit door van haar gouden Trundle-armband een chokerketting te maken met behulp van een oranje Thingy. Kettingen worden zelfs zonder sluitingen verkocht, zodat dragers ze met meerdere sloten kunnen verbinden. De Fiddling-serie bevat tactiele stukken die zijn ontworpen om te worden aangeraakt en verplaatst, waaronder het organische, kronkelige Myriad-slot, dat eruitziet als een in elkaar grijpend oneindigheidssymbool. Het unieke mechanisme kwam voort uit een tekening die haar team meer dan twee jaar kostte om te perfectioneren, en evolueerde uit de Pushmipullyu-hanger. Aaron creëert nog een andere aha-beweging als ze me laat zien hoe elke kant van het Myriad-slot openspringt.
De meeste mensen weten niet hoeveel vakmanschap er zit in het creëren van beweging in hun favoriete sieraden. Misschien is dat wel het beste. Wanneer een publiek naar een dansvoorstelling kijkt, is de indruk van moeiteloosheid het gewenste effect. Als ik merk dat Aarons liefde voor beweging en mechanismen haar meer een architect-ontmoet-sieradenontwerper maakt, maakt ze bezwaar en geeft ze de voorkeur aan ‘designer-achtig’, terwijl ze haar team prijst voor hun hulp om zelfs de meest onorthodoxe ideeën tot leven te brengen. “De productiemanager moet van het monster iets maken dat we keer op keer kunnen produceren.” Toen ze het team bijvoorbeeld probeerde te laten zien hoe gemakkelijk ze wilde dat het Trundle-slot werkte, zei ze: “Ik pijnigde mijn hersenen om een manier te vinden om uit te leggen hoe ik het wilde hebben. Toen ik het toilet aan het verwisselen was (met veerbelaste metalen rolhouder) dacht ik: ‘Daar is het, dat is alles.’ Zo gemakkelijk zou het moeten zijn.”
Aaron is een zeldzaam persoon die schoonheid vindt in alledaagse voorwerpen die de meesten van ons als vanzelfsprekend beschouwen. Aaron liet zelfs vrienden haar foto’s sturen van verschillende soorten Londense bakstenen om een mozaïekachtige inlegserie te maken voorafgaand aan haar lancering bij Liberty. Inspiraties variëren van toiletrollen tot speelgoedtreinen (de Zephyr-armband), kabelbanen, haarbanden en 17e-eeuwse chatelaines (riemhaken) voor hem en haar, haar vriend Ismael Khan, een verzamelaar van vintage sieraden, gevonden bij Portobello-markt (Musgrave-sloten voor armbanden, kettingen en meer). Het zou je vergeven zijn als je denkt dat Aaron net zo goed een uitvinder is, met verschillende Amerikaanse patenten op haar werk, als dat ze een bekroonde sieradenontwerpster is.
In haar Liberty-vitrine: met de klok mee vanaf linksboven: sloten, halskettingen en armbanden in 14k geelgoud, 14k roségoud, 14k witgoud, platina en diamanten van Marla Aaron
Als sieraden een verhaal vertellen, betekent dit dat sieradenontwerpers verhalenvertellers zijn, en Aaron weet hoe hij een goed garen moet spinnen. Victoriaanse vrouwen gebruikten aan het einde van de 19e eeuw vinaigrettedozen om onaangename geuren te maskeren, dus creëerde Aaron een doosbedel met een open raster aan de achterkant, die kan worden gebruikt om een vleugje van je favoriete parfum in te dragen, gespoten op een watje. Het Musgrave-slot is geïnspireerd op een vintage paar Victoriaanse chatelaines van hem en haar, gegraveerd met de namen H Musgrave en I Musgrave. De familie Musgrave dateert uit de 13e eeuw in Engeland, en chatelaines zouden zijn gebruikt om belangrijke voorwerpen zoals sleutels van de kostbare theedoos te bewaren. Beginnend met een eenvoudig slotmechanisme, ontwikkelde Aaron het stuk later tot een armband, halsketting, Baby Musgrave-ring en met Micro Musgrave-edelstenen ingelegde bedelhouder (een met millegrain afgewerkt stuk met een enkele gezette diamant). Het slot heeft een uniek draaimechanisme dat opent, waardoor het verleden met nog een bevredigende klik naar het heden wordt gebracht.
Sommige sieradenontwerpers creëren met zichzelf in gedachten. Maar hoewel Aaron duidelijk graag haar sieraden draagt, wil ze ook weten hoe jij de jouwe draagt, en dit maakt haar ontwerpen gemakkelijker aan te passen en te personaliseren. Als voorvechter van het met de hand graveren van sieraden met behulp van lokale ambachtslieden, beschrijft Aaron graveren als “een van de kostbaarste dingen” die ze aanbiedt. Ze creëerde ook de collectie The String Project, gemaakt van de geweven synthetische stof Dyneema, die nog nooit eerder in sieraden is gebruikt en waarvan wordt gezegd dat het de sterkste vezel ter wereld is. Het lijkt op klimtouwen, waardoor nog meer flexibiliteit ontstaat bij het dragen van sieraden. Het doel is dat haar sieraden “hardwerkend” zijn, met de mogelijkheid om meer dan één ding te doen.
Aarons liefde om anderen vreugde te brengen door middel van sieraden is ook geïnspireerd door haar persoonlijke omstandigheden. Ze beschrijft het feit dat ze een alleenstaande moeder was, als een van de meest uitdagende tijden van haar leven. “Zodra ik kon, wilde ik iets doen voor alleenstaande moeders, daarom hebben we 10 jaar geleden het hashtag #lockyourmom-project in het leven geroepen.” Het project schenkt kleine zilveren hartjessloten aan alleenstaande moeders die op Moederdag zijn genomineerd. Ze gaf in het eerste jaar 50 sloten weg en heeft dat aantal sindsdien elk jaar verdubbeld. De afgelopen vier jaar heeft ze ook samengewerkt met Henry Street Settlement – een gemeenschapscentrum aan de Lower East Side dat alleenstaande moeders zonder huis helpt – om een dag te organiseren inclusief lunch en kunstprojecten voor de kinderen en cadeauzakjes voor hun moeders. “De eerste keer dat we het deden, was het puur plezier”, zegt Aaron met een glimlach. Ze bracht het project zelfs naar Londen voor een persoonlijk #lockyourmom-cadeau-evenement in Liberty.
armbanden, sloten en kettingen in 14k geel goud, 14k rosé goud, 14k wit goud, platina en diamanten van Marla Aaron
Het dragen van sieraden is geen essentiële behoefte, geeft Aaron toe, maar het stelt ons wel in staat verbinding te maken met de belangrijkste delen van onszelf. Het is een instrument voor zelfexpressie, een mechanisme om de verhalen te vertellen die ons leven helpen betekenis te geven. En misschien is dat genoeg. Aarons werk verheerlijkt de bruikbaarheid in de alledaagse werking van een eenvoudig slot of katrol, maar de behandeling is verre van utilitair. De vorm volgt de functie, maar met een vreugdequotiënt dat hem onderscheidt.
Fotografie door Anna Stokland. Afkomstig uit 10 Magazine nummer 75 – VERJAARDAG, EVOLVE, TRANSFORMATIE – ligt nu in de kiosk. Bestel uw exemplaar hier.
