Stop de waanzin – van het daten met mannen!
Infomercial-ster Susan Powter uit de jaren 90, die bekend stond om haar anti-dieet-slogan “Stop de waanzin!‘ en zij Zakkracht boek, is uitgekomen als lesbienne en maakt eindelijk een einde aan de grootste waanzin die onze moderne tijd teistert: heteroseksualiteit.
Powter, die eerder met twee verschillende mannen getrouwd was, vertelt Amusement wekelijks dat ze niet alleen niet meer met mannen uitgaat, maar ook met niemand echt uitgaat.
“Nu ben ik een enorme lesbienne. Totaal lesbisch, geweldige liefdesaffaires, veel vriendinnen, veel plezier”, zei Powter. “Best leuk ooit!” Ondanks dat ze het leuk vond om een WLW te zijn, voegde Powter eraan toe dat haar laatste relatie “jaren geleden” was en zei dat ze “nooit meer met iemand zou willen samenwonen”.
“Ik hou van hele grote groepen. Ik ga niet om met vrienden, ik heb geen vriendengroepen, ik ga met niemand om”, zei ze. “Ik zie mijn kinderen af en toe, het zijn volwassen mannen.” Ze zei verder dat ze een ‘zeer geïsoleerd persoon’ en een ‘kluizenaar’ is.
Ze voegde eraan toe: “Ik dateer niet meer, want dat is zo vervelend.”
Pouters interview met EW komt tegelijk met een documentaire over haar leven, Stop de waanzin: Susan Powter vindengeproduceerd door Jamie Lee Curtis, is in geselecteerde theaters verschenen.
INGEBED: https://youtu.be/Btr5CrfuyZM?si=sOGAwz3C578yayAt
De film bevat een scène waarin Powter een oude VHS van haar show vindt met de titel ‘How to Meet a Man’, een uitgangspunt dat ze nu afwijst.
“Ik zou het segment graag willen zien, omdat ik nooit zo’n segment zou doen. Ik zou daar nooit over praten”, zegt Powter in de film, volgens EW. “Het maakt me niet uit of je een man ontmoet, en ik denk niet dat de meeste vrouwen een man zouden moeten ontmoeten.”
Curtis vertelde het eerder EW dat de film een ‘aanklacht’ is tegen de manier waarop de samenleving mensen afdankt naarmate ze ouder worden.
“Het is een verkenning van de ongelooflijke wreedheid die we ouderen aandoen en het gebrek aan middelen, en het gebrek aan waardigheid dat wordt geboden aan deze mensen die vóór ons hebben geleefd, ons van dienst zijn geweest en ons de levens hebben gegeven die we nu allemaal leiden,” zei Curtis. “Het is een aanklacht tegen elke familie die ouderen op die vergeten, vreselijke manier heeft buitengesloten. Het is een aanklacht tegen de manier waarop we in ons werk met oudere mensen omgaan.”
Powter was de afgelopen jaren ook heel open over haar gebrek aan middelen, waaronder geld, tijdens de persreis voor de film.
