Thanksgiving-aflevering ‘A Man on the Inside’ mediteert over moeders en verlies

Mike Schur betreurt het verlies van vakantie-afleveringen op televisie.

“De nieuwe wereld van tv-programma’s die geen schema van september tot eind mei volgen, betekent dat we geen Halloween, Thanksgiving, Kerstmis, Valentijnsdag en soms St. Patrick’s Day krijgen”, zegt de maker. “Dat mis ik echt. Het is zo’n belangrijk onderdeel van mijn jeugd en ook van de meeste shows waaraan ik vóór 2015 werkte of wat dan ook.”

Dus voor het tweede seizoen van zijn Netflix-komedie “Een man van binnen”, nu gestreamd, orkestreerde Schur, vooral bekend van “Parks and Recreation” en “The Good Place”, een gekke Thanksgiving-aflevering die uiteindelijk een ontroerende meditatie wordt over hoe vrouwen contact maken met hun moeders.

In de vijfde aflevering van een half uur, getiteld ‘Thanksgiving Break’, organiseert de beginnende, oudere privé-detective Charles Nieuwendyk (Ted Danson) het traditionele diner bij hem thuis met zijn nieuwe vriendin Mona (Mary Steenburgen, Danson’s echte vrouw). De volwassen dochter van Charles, Emily (Mary Elizabeth Ellis), piekert er uren over of ze een pecannotentaart moet bakken die haar overleden moeder altijd maakte, bang dat als ze dat doet, haar vader nog verdrietiger zal worden over het verlies, vooral in een tijd waarin hij een nieuwe relatie aan het opbouwen is. Ondertussen nodigt Mona de baas van Charles, Julie (Lilah Richcreek Estrada), uit, die feest viert met haar moeder, Vanessa (Constance Marie), een voormalige oplichter die de gevangenis in ging toen Julie een jong meisje was, wat leidde tot hun gespannen relatie.

Het plot breekt met de boog van het seizoen waarin Charles een mysterie onderzoekt op een plaatselijke universiteit, en in plaats daarvan stelt Schur en zijn team in staat dieper in te gaan op de karakteronthullingen die voortkomen uit de festiviteiten.

‘Thanksgiving is traditioneel, denk ik, de tijd van de hoogste stress en de meest intense gezinsdynamiek’, zegt Schur.

Tijdens het ‘dankzegging’-gedeelte van de avond, wanneer iedereen zich rond de eettafel verzamelt, vindt er een confrontatie plaats tussen Julie en Vanessa, waarbij de eerste laatstgenoemde dwingt haar verleden van wandaden aan de groep toe te geven. Maar de aflevering culmineert echt in een tedere scène tussen Julie en Emily, waarin ze medelijden hebben met hun verschillende vormen van verdriet. De zwijgzame Julie merkt al snel hoe verschillend hun omstandigheden zijn, maar Emily geeft haar in ruil daarvoor wat zuurverdiende wijsheid. ‘Je hebt maar één moeder,’ zegt Emily tegen Julie. “En ik mis de mijne elke dag. Dus als er een kans van één op een miljard is dat je je relatie met haar kunt herstellen, denk ik dat je die moet nemen.”

Julie lijkt haar te horen en sms’t haar moeder: ‘Het spijt me’ en ‘Ik hou van je.’

“Het zijn gewoon twee volwassen vrouwen met twee heel verschillende moeders op twee heel verschillende momenten in hun leven”, zegt Schur. “En Thanksgiving is het soort gebeurtenis dat je aan het denken zet en doet nadenken over de relaties met je familie.”

Ellis legt uit dat de aflevering de cast deed huilen tijdens het voorlezen van de tafel.

“Om te kunnen zeggen: ja, de dingen zijn grappig en rollen door en lachen en dan is het opeens zo van: we zijn mensen en we verliezen mensen en onze relaties gaan kapot, en het mooie van het leven is repareren”, zei Ellis eerder deze maand in een telefoongesprek.

Gedurende de eerste seizoen van ‘A Man on the Inside’, waarin Charles undercover ging in een bejaardentehuis, werd Julie’s persoonlijke leven opzettelijk stil gehouden, zodat ze een dodelijke vijand voor de held kon zijn. Estrada was opgewonden toen Schur haar vertelde dat de komende afleveringen haar achtergrondverhaal zouden onderzoeken.

‘Ik vind het geweldig dat je nu ziet waarom Julie is zoals ze is’, zegt ze. “Ze heeft het niet allemaal bij elkaar. Ze is rommelig en menselijk en ik denk gewoon dat dat haar zoveel herkenbaarder maakt.”

In Julie’s scène tegenover Emily zorgde Estrada ervoor dat het publiek de diepe pijn herkende die de typisch spijkerharde Julie met zich meedraagt.

“Ik wilde er gewoon zeker van zijn dat het publiek haar kwetsbaarheid zag, omdat ze die niet meer kon verbergen”, zegt Estrada. “En ik heb net dat kleine meisje echt gezien dat nooit van dat incident is genezen en probeert er voorbij te komen.”

Vanessa, gespeeld door Constance Marie, ging naar de gevangenis toen Julie jong was. “Ik wilde er gewoon zeker van zijn dat het publiek haar kwetsbaarheid zag, omdat ze die niet meer kon verbergen”, zegt Lilah Richcreek Estrada, die Julie speelt.

(Colleen E. Hayes / Netflix)

De toevoeging van de verhaallijn van het moederschap viel ook samen met een mijlpaal in Estrada’s leven. Toen ze het seizoen begon te fotograferen, was ze vijf en een halve week postpartum. De ervaring om een ​​nieuwe moeder te zijn en de overweging hoe haar acties haar zoon zullen beïnvloeden, zorgden voor verlichting in de verhaallijn.

“Nu om het idee te hebben dat de dingen die ik doe ze zullen vormen en daar een meer diepgeworteld gevoel van te hebben en alleen maar aan mijn eigen moeder te denken en hoe iedereen altijd zijn best doet en jij je best kunt doen en toch zal je kind wonden hebben”, zegt ze.

Haar eigen nieuwe begrip van de verantwoordelijkheden van de moeder gaf haar ook meer empathie voor Vanessa’s karakter, ook al moest ze Julie’s aanvankelijke kilheid tegen haar moeder uitspelen.

Ellis heeft ondertussen een bijna 14-jarige zoon die zich in wat zij een ‘tiener-, hormonale plek’ noemt – niet zo heel anders dan Emily, die drie slappe tieners heeft die geobsedeerd zijn door videogames. Voor Ellis sluit de uitwisseling tussen Julie en Emily aan bij haar eigen ideeën over ouderschap.

“Als moeder is een groot deel van mijn opvoedingsfilosofie dat ik niet perfect ben. Ik ben nog nooit moeder geweest, ik weet niet wat ik doe, dus ik ga het verpesten”, zegt ze. “Maar ik kan je om vergeving vragen en je bent nog maar een kind en je gaat domme dingen doen en je mag om mijn vergeving vragen en we kunnen deze vrijgevigheid van elkaar vergeven in de praktijk brengen.”

Schur zegt dat hij en de schrijvers de hele aflevering hebben ontworpen als een ‘botsingscursus’ die Julie en Emily in gesprek zou brengen. Dat betekende niet dat de belachelijkheid van de komedie moest worden opgegeven. Vanessa’s vriend, gespeeld door de altijd absurde Jason Mantzoukas, brengt immers zijn ernstig zieke cavia mee naar de festiviteiten.

Jason Mantzoukas, links, die Vanessa’s vriend Apollo speelt, samen met Michael Schur, de maker van ‘A Man on the Inside’, op de set van de show.

(Colleen E. Hayes / Netflix)

Dat soort doordacht materiaal in sitcoms stoppen is waar Schur het beste in is, zegt Ellis.

“Dat is iets wat Mike Schur zo goed doet in zijn shows: deze hele grote existentiële ideeën omzetten in persoonlijke ervaringen tussen de personages die deze mogelijkheden openen om ze samen met hun families te bekijken en er vervolgens hopelijk gesprekken over te voeren die ons allemaal een beetje beter en een beetje dichterbij maken”, legt ze uit.

Thanksgiving is natuurlijk het perfecte moment voor die discussies. En gaandeweg brengen Schur en de cast een aloude televisietraditie nieuw leven in.

“Vroeger zou dit een waterkoeler-aflevering zijn”, zegt Ellis. “Waar mensen bijvoorbeeld met Thanksgiving weg zouden zijn en dit dan zouden bekijken en dan weer bij elkaar zouden komen om er op het werk over te praten.”