Mensen zijn, zoals de in ongenade gevallen Drake ooit zei: in hun gevoelens over Emerald Fennell’s aankomende bewerking van ‘Wuthering Heights’. Eerlijk gezegd begrijp ik waarom. Fennell, die het meest beleefd kan worden omschreven als een regisseur die verdeeldheid zaait, is een interessante keuze om een versie van de enige roman van Emily Brontë te regisseren. Zoals Tina Fey in de podcast “Las Culturistas” over het oeuvre en de algehele sfeer van de Oscar-winnaar zei: “Wat ga je doen als Emerald Fennell je belt over haar volgende project, waarin je de collega van Carey Mulligan speelt in de bruidsafdeling van Harrods en dan neemt Act 3 een seksueel gewelddadige wending en moet je doen alsof je verrast bent door die wending?” Margot Robbie en Jacob Elordi gaan de winderige en gedoemde minnaars Catherine en Heathcliff spelen, ondanks dat Robbie bijna tien jaar ouder is dan Elordi (en Heathcliff niet blank is), en in het algemeen spreken fans van Brontë zich uit.
In de YouTube-commentaren onder de trailer van de film@Raul-j6t nam aanstoot aan de slogan van de film en schreef: “‘Het grootste liefdesverhaal aller tijden’. Ik denk niet dat we hetzelfde boek hebben gelezen.” Iemand anders, gebruiker @me-sunnyg, grapte: “Als je heel goed luistert, kun je Emily (Brontë) aan het eind horen schreeuwen van achter het graf.” Dit zijn, eerlijk gezegd, grappige versies van de aankomende film van Fennell, en ik begrijp het; iedereen die echt gehecht is aan de roman zal problemen krijgen met een duidelijk anachronistische en ongebruikelijke aanpassing. (De originele Charli XCX-soundtrack helpt ook zeker niet.) Persoonlijk denk ik dat mensen dat wel doen rechts om bezorgd te zijn over deze film, maar ik Ook Ik denk dat er hier iets anders aan de hand is… namelijk dat mensen de gewoonte aannemen om films te beoordelen lang voordat ze überhaupt uitkomen.
Wuthering Heights zal zeker controversieel zijn
Als je geen groot Emily Brontë-hoofd bent en “Wuthering Heights” niet opnieuw hebt bezocht sinds je het in 11e klas AP Engels hebt gelezen, wil ik je geheugen opfrissen. De roman, die Brontë publiceerde onder een mannelijk pseudoniem (Ellis Bell, om specifiek te zijn), wordt algemeen beschouwd als een van de beste literaire werken in de Engelse canon. onverbiddelijk donker. (Controleer de triggerwaarschuwingen voordat je het leest, dat is het enige dat ik daarover wil zeggen.) Door de ogen van een huishoudster genaamd Ellen “Nelly” Dean, die zal worden gespeeld door Oscar-genomineerde Hong Chau in de film van Emerald Fennell, leren we over de rijke en hooggeboren Catherine Earnshaw van Margot Robbie en haar verzengende en onrustige liefdesrelatie met Jacob Elordi’s beroemde sombere Heathcliff, een wees die is opgevangen door Catherine’s vader. Hoewel Catherine’s vader van Heathcliff houdt en hem als familie behandelt, gooit Catherine’s wrede broer na zijn dood de jongeman in wezen weg en is hij zelfs gewelddadig tegen hem, waardoor Catherine voor Heathcliff moet zorgen door hem genegenheid te tonen.
‘Wuthering Heights’ speelt zich af over vele jaren en is een moeilijk, beladen en zelfs verontrustend boek over huiselijk geweld, generatietrauma’s, het onmogelijke Victoriaanse klassensysteem en een hele reeks andere kwesties die duidelijk van hun tijd waren, maar vandaag de dag nog steeds relevant zijn. Mijn punt hier is dat Fennell is echt een gekke keuze om ‘Wuthering Heights’ te regisseren, gebaseerd op haar eerste twee films, ‘Promising Young Woman’ en ‘Saltburn’. waarvan ik zou zeggen dat de eerste veel beter werkt dan de laatste – maar ze is nog steeds een superverheven, stilistisch vreemde en vaak ongerichte regisseur voor zo’n aangrijpend verhaal. Nog steeds, ik Ook Ik denk dat we ons oordeel moeten inhouden, omdat de film nog niet uit is, en dat probleem zijn eigen probleem aan het worden is.
We moeten allemaal wachten om te zeggen of een film goed is of niet totdat we hem daadwerkelijk zien
Anekdotisch zag ik op sociale media praten over foto’s die vrijkwamen Christopher Nolan’s aankomende bewerking van ‘The Odyssey’ en te midden van dat gebabbel zag ik mensen de stills uitspreken – die, uiteraard, zeer waarschijnlijk in scène waren gezet en voor persdoeleinden werden gebruikt en die nu niet stills uit de uiteindelijke film, voor zover iemand weet, leken op “goedkope” opnames van prestigieuze televisie en dus ziet de hele film er slecht uit. Dit is eerlijk gezegd zo belachelijk.
“Wuthering Heights” zou absoluut een ramp kunnen zijn en die “seksueel gewelddadige wending” bevatten die de hele film een beetje absurd maakt, vooral omdat de achterste helft van dit verhaal een aantal geesten bevat. (Fennell kan dat altijd doe wat de film “MacGruber” deed als ze echt de krantenkoppen wil halen, maar ik dwaal af.) Toch ben ik dat wel bedelen bioscoopbezoekers moeten ophouden met het maken van aannames over films die nog niemand heeft gezien en het vervolgens verkondigen van die aannames als zelfbenoemde stadsomroepers. We moeten de films echt voor zichzelf laten spreken, en op 13 februari 2026 zal in de Verenigde Staten – net op tijd voor Valentijnsdag – Fennells ‘Wuthering Heights’ de kans krijgen om op eigen benen te staan en minachting, bijval of een perverse mix van die twee te verdienen. Laten we de film voorlopig een kans geven om zichzelf te bewijzen… en als het een blindganger is, zie ik je hier volgend jaar weer om er dieper op in te gaan.
Opnieuw verschijnt “Wuthering Heights” op 13 februari 2026 in de Amerikaanse bioscopen.
