Afgelopen december stond Ravyn Lenae op straat en richtte haar telefoon op zichzelf om een TikTok-set te filmen met haar nummer ‘Love Me Not’.
“Ik nadat ik voor de laatste keer met hem contact heb gehad, want ik neem hem niet mee naar 2025”, onderschreef ze het filmpje – een schattige kus met een man waarvan ze duidelijk had besloten dat die haar tegenhield van waar ze heen moest.
Bijna een jaar later blijkt dat de zangeres gelijk had: begin april bezorgde ‘Love Me Not’ – een swingend, licht psychedelisch soulnummer over een warme en koude minnaar – Lenae haar eerste vermelding in de Billboard’s Hot 100; een week later maakte ze haar debuut op het Coachella Valley Music and Arts Festival. Enkele maanden daarna trad ze op voor een enthousiast publiek in Lollapalooza, net voordat ‘Love Me Not’ medio augustus piekte op nummer 5.
Nu, met een van de grootste hits van 2025 op haar naam, sluit Lenae, 26, haar doorbraakjaar af door te openen voor Sabrina Carpenter als Carpenter’s Short n’ Sweet-tour loopt deze week af met zes uitverkochte shows tot en met zondag in Crypto.com Arena.
“Een groot deel van deze periode heb ik aan andere artiesten gevraagd: ‘Is dit hoe het normaal is?’” vertelt Lenae me onlangs op een avond. “Hoe breng je het sociale aspect, het online aspect en het toeren in balans met tegelijkertijd heel creatief blijven?”
Om nog maar te zwijgen van de neiging om een persoonlijk leven te leiden.
“Wat is dat?” vraagt ze lachend. “Dat bestaat letterlijk niet.”
Het overweldigende succes van ‘Love Me Not’, dat meer dan 700 miljoen keer is gestreamd op Spotify, is ongetwijfeld wat de ademvolle Lenae voor het eerst onder de aandacht van veel luisteraars heeft gebracht. (Een remix met Rex Orange County heeft nog eens 164 miljoen Spotify-streams.)
Op een gegeven moment, toen het lied aan het opblazen was, zei ze reageerde tegen een fan op TikTok die verrast was toen hij hoorde dat Lenae zwart is: “Jullie hebben de naam niet gelezen Ravyn Lena en denk: ‘Oh, dat is een zwart meisje?”, vraagt de zangeres in de clip – en ging toen verder en maakte duidelijk dat zij ook geen Britse is, zoals sommigen blijkbaar hadden aangenomen.
Toch is ‘Love Me Not’ eigenlijk het begin van een decennium in een carrière die begon toen Lenae nog op de middelbare school zat. Ze tekende op 16-jarige leeftijd bij Atlantic Records en was al snel aan het toeren en werken in de studio met onder meer SZA en Steve Lacy; ‘Hypnos’, haar debuut-LP, kwam uit in 2022 en stond op Pitchfork’s nauwlettend bekeken lijst van de beste albums van het jaar.
“Ik ben behoorlijk verwaand over het feit dat ik al zo lang van Ravyn houd”, zegt de zanger en acteur Renée Rapdie net als Carpenter Lenae dit jaar mee op pad nam als openingsact. Rapp ontdekte een van Lenae’s vroege EP’s toen ze zelf op de middelbare school zat en is sindsdien fan. “Ik heb zoiets van: ‘Jullie bitches zijn nieuw, en begrijp me niet verkeerd – ik ben zo blij dat je hier bent. Maar laten we het goed doen: ik stond als eerste op de grond.'”
In de oren van Rapp heeft Lenae’s luchtige sopraan “een prachtige ping bovenaan die ik alleen ooit heb gehoord in Minnie Riperton”, zegt ze. “Ze is net een kleine fee. Ze zweeft rond en haar stem doet hetzelfde.”
‘Love Me Not’, dat nog steeds in de bovenste regionen van de Hot 100 hangt, is van Lenae’s tweede album ‘Bird’s Eye’, dat in augustus 2024 uitkwam. Ze nam het nummer op met producer Dahi, die bekend staat om zijn werk met Kendrick Lamar En Vince Staples; Dahi begon het nummer jaren geleden met Anderson .Paak en legde het vervolgens in een la voordat hij het af had.
“Destijds hield ik echt van MGMT”, zegt Dahi, verwijzend naar het alternatieve rockduo wiens dromerig-jangige gitaargeluid doorklinkt in “Love Me Not.” Met Lenae duwde hij het nummer richting klassieke R&B – “iets dat gespeeld zou worden op ‘Happy Days’ of sommige s—,” zegt hij – maar hij behield een ruimtelijke sfeer die ervoor zorgt dat het niet het gevoel heeft dat het in een specifiek tijdperk of genre geworteld is.
Lenae zegt dat het haar doel was om iets ‘soulvol en zwarts te creëren, maar dat tijd en ras overstijgt’; het resultaat is te horen in een reeks blijvende, moeilijk te classificeren hits zoals Outkast’s “Hey Ya!” en Gnarls Barkley’s “Crazy” die luisteraars over de demografische grenzen charmeren.
‘Als je ‘Crazy’ niet leuk vindt, is er iets mis met je,’ zegt Lenae terwijl een pedicure haar voeten exfolieert in een hotelkamer in West Hollywood. Het is het einde van een lange dag die begon met een vroege ochtendvlucht vanuit New York, waar Lenae was uitgevoerd met Kali Uchis op “The Tonight Show” en in Madison Square Garden. Nu, na een fotoshoot, is ze in grijs zweet veranderd om tijdens ons gesprek een moment van zelfzorg binnen te sluipen.
“Met de hakken die ik altijd draag, kun je de likdoorns zien”, zegt ze, terwijl ze naar beneden kijkt om de voortgang van de pedicure te bekijken. “Ik vraag me af hoe de voeten van Beyoncé eruit zien. Want als de mijne er zo uitzien? werk.”
Hoewel ‘Love Me Not’ meteen door critici werd uitgekozen, ging het nummer eind vorig jaar echt van start nadat een DJ een virale TikTok plaatste heb het vermalen met Solange’s “Losing You” als onderdeel van een serie waarin “euforische” break-up-nummers worden onderzocht. Een bewonderende post op X van SZA – “Een van mijn favoriete albums dit jaar”, zegt ze schreef van “Bird’s Eye” — hielp om meer aandacht te vestigen op Lenae’s muziek.
Ravyn Lena in West-Hollywood.
(Ian Spanier / For The Times)
De zangeres groeide op in Chicago, waar de ouders van haar moeder eind jaren zeventig als immigranten uit Panama arriveerden. Dat is hun huis aan de zuidkant van de stad in de videoclip voor ‘Love Me Not’, die Lenae regisseerde en waarin zij en haar jongere zus dansen net buiten de slaapkamer waar Lenae als kind sliep.
“Ik wist dat dit nummer voor veel mensen de kennismaking met mij zou zijn, dus ik wilde dat ze meteen in mijn wereld zouden springen”, zegt ze. “Mijn grootouders zijn erg verlegen mensen, en toen mijn oma de video zag, dacht ze: ‘Oh, Ravyn, schat …'”
Lenae zong als 12-jarige op talentenjachten en wilde een ‘mix tussen Alicia Keys en Beyoncé’ zijn, zoals ze het zelf zegt; later leerde ze Christina Aguilera’s ‘Beautiful’ en Rihanna’s ‘Take a Bow’ vertolken.
“Ik had zoiets van: ‘Ik ga ze winnen met deze'”, zegt ze over de dramatische ballades. “Ik weet zeker dat ik gek klink op video.”
Lenae, die ging studeren aan de Chicago High School for the Arts, begon te begrijpen dat het zachte ritme van haar stem haar onderscheidde van die krachtpatsers; inspiratie vond ze in “de sensualiteit en de vrouwelijkheid” van muziek van Diana RossPatrice Rushen en Janet Jackson, wiens album ‘All for You’ – uitgebracht in 2001, toen Lenae 2 was – een toetssteen zou worden.
“Er valt veel te winnen als je niet de luidste in de zaal bent”, zegt Rapp.
Lenae verhuisde in 2020 naar LA. Haar eerste jaar hier was zwaar, zegt ze: ze miste haar moeder en voelde de last van een bankrekening met $ 100 erop. “Ik herinner me dat er iemand huilde onder de douche”, zegt de zanger nu.
Haar nummer ‘Skin Tight’ uit 2022, een smachtende flirt die ze schreef en opnam met Lacy, werd geregistreerd als een keerpunt; dat gold ook voor het succes van Lacy’s eigenzinnige soul-rockhit ‘Bad Habit’, die bovenaan de Hot 100 stond op weg naar Grammy-nominaties voor plaat en nummer van het jaar.
“Dat was een historisch moment voor artiesten zoals wij, die er al heel lang aan werken – zwarte artiesten die altijd een beetje links stonden van wat er gaande was”, zegt Lenae. “Steve werd nummer 1 en liet zien dat er eigenlijk geen regels zijn en dat er ruimte is voor ons allemaal.”
Naast ‘Love Me Not’ omvatten de hoogtepunten op ‘Bird’s Eye’ een intiem akoestisch nummer, ‘From Scratch’, waarvan Lenae zegt dat zij en Dahi het model hebben genomen van Lauryn Hill en D’Angelo’s ‘Nothing Even Matters’; het weelderige en fluisterende “Dream Girl”, met inbreng van Jacksons oude medewerkers Jimmy Jam en Terry Lewis; en ‘Bad Idea’, een percussieve electro-funk-jam die Bow Wow en Ciara’s ‘Like You’ uit begin 2000 interpoleert.
“Al die Ciara-hits, ik had de choreo omlaag”, zegt Lenae.
Het album bevat ook het tedere maar treurige ‘One Wish’, dat Lenae schreef over het feit dat haar vader er niet was toen ze opgroeide.
“Ik had nooit gedacht dat ik daar publiekelijk over zou praten, maar ik denk dat ik op een punt in mijn leven was waar het natuurlijk aanvoelde”, zegt ze. “En hij en ik waren net begonnen met het verzoenen, dus het was heel belangrijk.” Ze nodigde haar vader uit om naar LA te komen om te verschijnen in de video van het nummer, waarin een jong meisje achter een auto aan rent terwijl een man boos wegrijdt; De dag na de shoot gingen ze naar Roscoe en praatten lang over haar jeugd.
‘Gisteren was zijn verjaardag, en dat ben ik vergeten’, vertelt ze me. “Ik voelde me vreselijk, maar toen dacht ik: Zou moeten Ik voel me verschrikkelijk? Ik ga er de hele tijd heen en weer mee.”
Lenae heeft een hele goede band met haar moeder, die soms met haar meegaat ‘gewoon om tijd met mij door te brengen of mijn hand vast te houden – om in hetzelfde hotelbed te slapen’, zegt ze. “Dat is de persoon waarvan ik weet dat ik erop kan blijven rekenen.”
Na de dates van deze week met Carpenter, zal Lenae naar het oosten trekken voor een handvol shows tijdens de Jingle Ball-tour van iHeartRadio – nog een kans om voort te bouwen op de doorbraak van “Love Me Not” in de Top 40. Daarna zijn zij en Dahi van plan zich te concentreren op het afmaken van haar volgende album.
Tot nu toe, zegt Lenae, wordt het “een beetje pittiger en explosiever” dan “Bird’s Eye.” Eén van de nieuwe liedjes gaat over haar moeder; Lenae speelde het voor haar toen ze hier niet zo lang geleden op bezoek was.
“Ik had de tekst klaar, en terwijl ze het las, keek ze naar me op en er zat een traan in haar oog”, herinnert ze zich. “Toen begonnen we samen te brullen. Ik denk dat die wel eens haar favoriet zou kunnen worden.”
